پیش نوشت: مطبی راجع به فلسطینی ها نوشته بودم که در اواخر مطلب به علت هنگ کردن سیستم از دست رفت. تا الان هم فرصت نوشتن پیدا نکرده بودم. این مطلب را تقدیم می کنم به تمام آزاد اندیشان و آزادگان و عقلا و همچنین مردم مظلوم فلسطین.

آیا ما مسلمانیم؟ آیا ما پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم را رسول الهی می دانیم؟ یا او را یک شخصیت عادی تصور می کنیم؟ آیا ما سخن او را همانطور که قرآن می فرماید وحی می دانیم و به آن یقین داریم؟

آدم کشان صهیونیست پسر فلسطینی را ربوده و در دهانش بنزین ریخته و او را زنده زنده سوزاندند. برخلاف همیشه تنها به این سبب که وی پاسپورت آمریکایی داشت با فشار آمریکا دادگاهی تشکیل شد. ولی به بهانه دیوانه بودنِ عاملان این جنایت ضد بشری، بی نتیجه ماند. مردم فلسطین با مشاهده این ظلم ضد بشری دست به قیام زدند و ارتش جنایتکار رژیم صهیونیستی هم نوار غزه را زیر آتش گرفت.

فلسطینی ها این بار تنها تر از همیشه اند. چرا که با فریب خوردن برخی سران حماس و بعضی از مردم فلسطین و پشت کردن به حامیان واقعی خود، دستشان را در دستان مهره های تروریست پرور و پادشاهان کشورهای حومه خلیج فارس نهادند و علیه محور مقاومت در عرصه سیاسی و نظامی اقدامات ناجوانمردانه ای کردند.

اسراییل با فریب مسلمانان و فلسطینی ها، و با ایجاد درگیری داخل مسلمانان و اعراب، توانست از یکسو صدمات جبران ناپذیری به همه وارد کند و از سوی دیگر با خائن نشان دادن فلسطینی ها، تلاش کرد تا حمایت اعراب و خصوصا ایران به عنوان مهمترین حامی فلسطین را کمرنگ کند.

صحبت هایی از استادی بزرگ و گمنام پیرامون ماه رمضان

ماه رمضان ماه ضیافت الهی است. اما آیا برکات این ماه به همه می رسد؟

بعثت پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلوات الله علیه و آله را به همه بازدیدکنندگان گرامی تبریک عرض می کنم. در چنین روزی پیامبر خاتم، آن رسول اعظم، آن بهانه ی خلقت، آن مهربان ترین پدر امت، آنکه کلمه لا اله الا الله را بر زمین منتشر ساخت، مبعوث شد تا اخلاق و انسانیت را فریاد زند. مبعوث شد تا خالق یگانه را بخواند و بپرستد.

حضرت علی علیه السلام، پسرعمو، برادر، وصی، ولی، جانشین، وارث و خلیفه الهی بعد از پیامبر در توصیف روزگار بعثت چنین می فرماید:
ارسله علی حین فترة من الرسل و طول هجعة من الامم، و اعتزام من الفتن و انتشار من الامور، و تلظ من الحروب و الدنیا کاسفه النور ظاهرة الغرور، علی حین اصفرار من ورقها و ایاس من ثمرها، و اغورار من مائها.
قد درست منار الهدی، و ظهرت اعلام الردی، فهی متجهمه لاهلها عابسة فی وجه طالبها، ثمرها الفتنه و طعامها الجیفة و شعارها الخوف و دثارها السیف.
پیامبرش را هنگامی به سوی مردم فرستاد که دیگر پیامبران، نبودند و مردم در خوابی دراز می غنودند.
اسب فتنه در جولان، کارها پریشان، آتش جنگها فروزان، جهان تیره و تار، فریب دنیا بر همگان چیره، باغ آن افسرده، برگ آن پژمرده، از میوه‌اش نومید، آبش در دل زمین ناپدید، نشانه‌های رستگاری ناپیدا، علامت‌های گمراهی نمایان، دنیا با مردم خود ناخوش‌روی و با خواهنده خویش ترش‌روی، بارش محنت و آزار و خوردنی‌های دنیا مردار، درونش بیم و خوف و بیرونش شمشیر آخته.
خطبه 89 نهج البلاغه

خیلی تعجب کردم وقتی دیدم بعضی از لبنانی ها امروز را سالروز معراج و اسراء می دانند! شاید نتیجه ی سلطه سالیان دراز اهل سنت بر این منطقه باشد. اما طبق روایات شیعه، 27 رجب روز بعثت نبی گرامی اسلام به پیامبری است. برخی روایات اهل سنت اسراء و معراج را در این تاریخ ذکرکرده اند اما در نزد شیعه، زمان آنها متفاوت است.

امروز به روایتی سالروز تغییر جهت قبله مسلمانان است.

در سالهای اول اسلام، مسلمانان رو به بیت المقدس نماز می خواندند. هرچند روایت شده پیامبر در خانه خدا رو به این خانه نماز می خوانده اند اما نمازهای دیگر را به همراه مسلمانان، رو به بیت المقدس می خواندند.

یهودیان و مشرکان و منافقان با زخم زبان و نیش و کنایه در این سالها مسلمانان را آزار می دادند. به همین جهت دستور الهی مبنی بر تغییر جهت قبله صادر شد.

پس از تغییر جهت قبله، همان یهودیان و مشرکان و منافقان قبلی، باز زبان به یاوه گویی گشادند و نسبت به این امر اعتراض کردند. آیه زیر به همین مناسبت نازل شد.

سَیَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَن قِبْلَتِهِمُ الَّتِی کَانُوا عَلَیْهَا ۚ قُل لِّلَّـهِ الْمَشْرِ‌قُ وَالْمَغْرِ‌بُ ۚ یَهْدِی مَن یَشَاءُ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِیمٍ ﴿بقره ١٤٢﴾

به زودی سبک‌مغزان از مردم می‌گویند: «چه چیز آنها [= مسلمانان‌] را، از قبله‌ای که بر آن بودند، بازگردانید؟!» بگو: «مشرق و مغرب، از آن خداست؛ خدا هر کس را بخواهد، به راه راست هدایت می‌کند.»

مطلبی در مورد جهت قبله در لبنان

مطلبی به شکل طنز در مورد اینکه لبنانی ها رو به قدس نماز می خوانند.

دیروز یک انتحاری در منطقه شویفات سوار ون شد تا هنگام پایان نماز و خروج نمازگزاران (عمدتا حزب اللهی) در ضاحیه، جلوی ایست بازرسیِ قبل مسجد باشد و خودش را در میان نمازگزاران بترکاند. تیز هوشی راننده ون حسین مشیک باعث شد به او شک کند و بگوید چرا اینقدر باد کرده ای؟! انتحاری که دستش رو شده بود همانجا در ون خالی خودش را ترکاند. البته شکر خدا حسین زنده ماند.

امروز جبهه النصره اعلام کرد عملیات را آنها انجام داده اند و عامل انتحاری خودش را در ون در ایست بازرسی حزب الله ترکانده و 30 نفر را کشته!!! حناق بگیرند با این دروغگویی و کور بودنشان. در صحرای شویفات یک ون ترکوندن خوشحال هم هستن! نتیجه مد نظرشون رو اعلام می کنند! نه نتیجه ی واقعی رو!

به این بهانه شعری بسیار زیبا که در سالروز میلاد پیامبر در مذمت تکفیری ها سروده و اجرا شده را ترجمه کردم که به شما تقدیم می کنم.

کلیپ در یوتیوب موجود است که اگر نمی توانید باز کنید، لینک کمکی آن در پایین صفحه قابل دسترسی است.

متن شعر همراه با ترجمه با فرمت PDFو word موجود است تا دوستانی که خواستند نماهنگ و کلیپ تهیه کنند، به راحتی از آن استفاده کنند

برای کاری باید به خیابان شهید احمد قصیر (شارع العریض) میرفتم. درست جلوی مکان انفجار قبلی. فراموش نکنیم سه شنبه ها در لبنان روز انفجار است. و این خیابان هم سابقه دو حمله انتحاری دارد. اتفاقا خیلی از انفجارات حدود ساعت ده صبح به وقت بیروت رخ داده. فکر کنم طبق عقیده تکفیری ها، سه ساعتی طول می کشد صف ناهار پیامبر!
قاشق هم که عموما کم می آید! لذا قاشق باید با خودشان ببرند!
هرچند حزب الله طبق فرمان پیامبر و دین، اسیر را نمی کشند اما جوک زیر را خودشان ساخته اند!

شیعه، نامی است که از زمان رسول خدا بر پیروان علی نامیده شده و تا قیامت افتخار پیروی از پیامبر و اولاد او را حفظ خواهد کرد ولو امت پیامبر 72 فرقه شوند. (1)
شیعیان در طول تاریخ مورد ظلم و ستم جاهلانی بودند که عامدانه خلافت رسول خدا را غصب کردند و از شنیدن صدای حق بیم داشتند. چقدر شیعیانی که تنها به جرم شیعه بودن کشته شدند و سوزانده شدند و در چاه ها افکنده شدند یا در میان دیوارها زنده به گور شدند. و چه بسیار شیعیانی که در هنگام فرار و کوچ و مهاجرت، در کوه ها و بیابانها جان خود را از دست دادند و ایران پهناور ما، امروز افتخار دارد که شیعیان و فرزندان زیادی از ائمه را در جای جای خاک پهناور خویش در آغوش کشیده باشد.

جبل عامل که امروزه نواحی جنوب کشور لبنان است منطقه ای است که بنا بر اطلاعات تاریخی مسلمانان و مسیحیان و حتی یهودی ها، زادگاه پیامبران زیادی بوده است.