در لبنان که کشوری مسیحی مسلمان محسوب می شود همیشه جشن کریسمس برگزار شده است. قرار دادن یک درخت و تزیین آن حتی در بین مسلمانها هم گسترش یافته و هر سال بیشتر می شود.

امروزه موسسه های خیریه زیادی در لبنان وجود دارند. از گذشته دور، مسیحیان به علت آنکه ساختار و سازماندهی مشخص و یکپارچه و بین المللی دارند موسسه های خیریه برای خود داشتند. اما مسلمانان خصوصا شیعیان دارای موسسه نبودند. از آنجا که به علت جنگ ها و مشکلات دائمی، مردان زیاد کشته می شدند، تعداد یتیم ها در لبنان زیاد است. با هم نگاهی به انواع موسسه های خیریه شیعیان داشته باشیم.

«اختصاصی پایگاه نظرات و خاطرات یک ایرانی ساکن لبنان»

یک دختر خانم لبنانی که در حوزه تحصیل می کند، دلنوشته ای را برای #رهبر_انقلاب ارسال کرد. در کمال ناباوری پس از مدتی فهمید که نامه اش خوانده شده و پاسخ داده شده است. ضمن اینکه چفیه ای هم به عنوان هدیه از رهبر انقلاب اسلامی ایران دریافت نمود. نامه پاسخ دفتر #مقام_معظم_رهبری به دو دختر خانم لبنانی، طی مراسمی در لبنان به ایشان تحویل داده شد.

هرچند خدا نشناسی از بزرگترین دردها است، اما لبنان نشناسی هم بد دردی است که خیلی از ایرانی ها دچارند!
تا یک عکس از رقاصی یک عده یا لب ساحل ببینند می گویند بیا! ما به اینها کمک می کردیم؟! خبر ندارند ترکیب جمعیتی لبنان چگونه است، مسیحی و مسلمان دارد، مناطق مختلف دارد، جاهای توریستی دارد که مسیحی لبنانی هم شاید نرود، و تازه تمام اینها به کنار، ایران پول به مردم لبنان نمی دهد. خصوصا به آن خوشگذران ها. متاسفانه همانطور که با هر کشوری تجارت کنیم و پراید صادر کنیم، بدبخت می شوند، یا بدبخت هستند که مجبورند از ما پراید بخرند، در لبنان هم کسانی که طرفدار ما باشند، بدبختند. هم فحش می خورند و انگ نوکری و مزدوری بیگانه، هم وضع مادی شان اسفناک است. در این میان، شیعیانی هستند که برای ارتقای وضع مادی خود، به مخالفت با ایران و تهمت زدن و فحاشی به ایران می پردازند و البته نتیجه مادی خوبی هم می گیرند. چند نمونه را با هم مرور می کنیم.

وضعیت حجاب در لبنان سیر صعودی دارد. اگر به تصاویر قدیمی لبنان بنگرید می بینید که نیم قرن پیش عامه مردم حجاب نداشتند وحجاب خصوصا چادر بسیار نادر و مربوط به زنان روحانیونی بود که در نجف درس خوانده بودند. حتی گاهی برخی روحانیون زنانشان چادری نبودند یا دختران بی حجاب داشتند.

دو ساعتی از اذان مغرب گذشته بود. هنوز نتوانسته بودم نماز بخوانم. تازه باید به بیروت بر می‌گشتم و اقلا یک ساعت و نیم دیگر نمازم به عقب می افتاد.
گفتم همینجا در صور یک مسجد پیدا می کنم و نماز می خوانم. یادم افتاد مسجدی در اول چهار راه عباسیه دیده بودم. باران شدیدی می آمد. از ماشین که بیرون آمدم مثل فشفشه دویدم سمت مسجد. برای همین اسم آن را ندیدم. وارد که شدم پنج شش نفر دم در مانده بودند که داشتند خارج می شدند. سلام کردم و رفتم داخل. قیافه هایشان برایم شک بر انگیز شد.

هرچند نمی توان در مورد روحیات و اخلاص مردم نظر داد و اصلا آن را درک کرد، اما بطور قطع می توان گفت، شیعیان لبنان که تا ۴۰ سال پیش نمی توانستند روضه و عزاداری داشته باشند، حتما قدر این روزها را بیشتر از ما می دانند. حضور جانبازان دفاع مقدس از حرم اهل بیت در عراق و سوریه و خانواده های شهدا بین مردم، حال و هوای این روزها را عطر تازه ای بخشیده است. برای با خبر شدن از حال و هوای دهه اول محرم در لبنان با ما باشید.

سفرنامه زیر خاطرات یکی از جوانان هموطن است که به لبنان علاقه مند می شود. برای رفتن به لبنان زبان عربی خود را تقویت می کند و در نهایت به تنهایی سفر کرده و به لبنان سفر می کند. علاوه بر تجربه زیبای سفر، نگاه موشکافانه ایشان قابل تامل است. وی در یک سفر کوتاه نکات زیادی را متوجه شده و زندگی در لبنان را تا حدودی تجربه کرده است. در ادامه مطلب، قسمت چهارم سفرنامه ایشان بدون دخل و تصرف آمده است.

مسابقه بسكتبال یک چهارم نهایی جام آسیا دیروز در لبنان برگزار شد. در این مسابقه تیم ایران به مصاف تیم لبنان رفت. استادیوم نهاد نوفل میزبان این بازی بود.

امسال علیرغم تهدیدات امنیتی، شیعیان لبنان و دوستداران حضرت اباعبدالله پرشور تر از گذشته به استقبال محرم رفتند.