تصویر سعد حریری در مراسم فارغ التحصیلی فرزندش در دانشکده نظامی سلطنتی در انگلیس موجب تعجب افراد زیادی شد که از ماجرا بی خبرند و بسیاری از آنها با واژه هایی مثل خیانت و مزدوری نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند. اما ببینیم در دل این نوع درس خواندن ها چه نهفته است.

اگر دقت کرده باشید در دنیای رسانه ای بین المللی، مدتی است اخبار سوریه فروکش کرده است. عمده اخبار مربوط به ترامپ، عربستان و ناپدید شدن جمال خاشقجی است.
از حدود یک ماه پیش که سناتور آمریکایی با بشار اسد رییس جمهور سوریه دیدار کرد مشخص بود که آمریکا کاملا شکست پروژه قبلی را پذیرفته و دنبال راهی جدید برای برآورده شدن برنامه هایش است.

🔺مجله آمریکایی نیویورکر در مقاله ای نوشت: حریری پس از رسیدن به ریاض،به مدت 11 ساعت بازداشت شده بود و بر روی یک صندلی به زور نشسته بود و برای چندبار از طرف سعودی ها سیلی خورد.

🔺این حادثه را مجله نیویورکر از زبان دو افسر آمریکایی حاضر در منطقه در مقاله ی خود با عنوان "سعی شاهزاده سعودی برای بازسازی خاورمیانه" نقل کرده است.

🔹پ.ن:
سید حسن نصرالله در روز عاشورا: به ما می گویند ما حزب ولایت فقیه هستیم، یک بار برای همیشه به آن ها می گویم، این ها نزد آمریکایی ها و سعودی ها برده هستند و آمریکا و سعودی ها با آن ها مثل یک ارباب در حضور برده هایشان رفتار می کنند، اما ما افتخار می کنیم که حزب ولایت فقیه هستیم و ارباب خودمان نزد ولی فقیه هستیم.

هرچند خدا نشناسی از بزرگترین دردها است، اما لبنان نشناسی هم بد دردی است که خیلی از ایرانی ها دچارند!
تا یک عکس از رقاصی یک عده یا لب ساحل ببینند می گویند بیا! ما به اینها کمک می کردیم؟! خبر ندارند ترکیب جمعیتی لبنان چگونه است، مسیحی و مسلمان دارد، مناطق مختلف دارد، جاهای توریستی دارد که مسیحی لبنانی هم شاید نرود، و تازه تمام اینها به کنار، ایران پول به مردم لبنان نمی دهد. خصوصا به آن خوشگذران ها. متاسفانه همانطور که با هر کشوری تجارت کنیم و پراید صادر کنیم، بدبخت می شوند، یا بدبخت هستند که مجبورند از ما پراید بخرند، در لبنان هم کسانی که طرفدار ما باشند، بدبختند. هم فحش می خورند و انگ نوکری و مزدوری بیگانه، هم وضع مادی شان اسفناک است. در این میان، شیعیانی هستند که برای ارتقای وضع مادی خود، به مخالفت با ایران و تهمت زدن و فحاشی به ایران می پردازند و البته نتیجه مادی خوبی هم می گیرند. چند نمونه را با هم مرور می کنیم.

جوانک سعودی، چندی پیش رهبر کشور ما را هیتلر نامید. وی جوان خامی است که مهره صهیونیستها شده و به اذعان اعراب، کلام عبری را به عربی می گوید، اما چرا شاهد هیچ پاسخ رسمی و غیر رسمی از مقامات کشور نیستیم. اینجا هم باید آتش به اختیار بود؟

همه حتی ملتهای عرب می دانند و اقرار می کنند وی و خاندان سعودی قاتل مردم یمن هستند و انتحاری ها در دنیا، با تفکر وهابیت سعودی شکل گرفته و عملیات می کنند و پشتیبانی مالی تسلیحاتی می شوند. تلاش سعودی ها برای برقراری کنفرانس های بین المللی همانند کنفرانس ائتلاف ضد یمن که چند سال پیش تشکیل دادند، و کنفرانس ائتلاف اسلامی اخیر، نمایشی مزورانه با حضور مهره های استیجاری است و فایده ای عملی برای آنها ندارد.

این روزها به نظر می رسد کار مبارزه با داعش به انتهای خود رسیده است. قبل از استعفای حریری، آنقدر کار راحت پیش می رفت که مسئولان به شک افتاده بودند نکند طوفانی پشت این آرامش خوابیده باشد و آمریکا فتنه ای جدید از زیر خاکستر برآورد. اما به لطف خدا و زحمات و مجاهدت رزمندگان در عرصه نظامی و سیاسی، اوضاع لبنان خیلی خوب است.

چند روزی است زمزمه های نزدیک شدن به عملیات نظامی در جرود عرسال به گوش می رسد. نگاهی بیاندازیم به تاریخچه اوضاع این منطقه و وضعیت کنونی که بر آن حاکم است.

چند سال قبل، پیش از آنکه برنامه حامیان تروریستها، توسط حزب الله به هم بریزد، در نظر داشتند در طرابلس لبنان که اکثریت آن اهل سنت هستند، امارت اسلامی بر پا کنند. با دخالت ارتش لبنان در این شهر، و فشار به سیاستمداران لبنانی حامی آنان از یک سو، و پیروزی های چشم گیر و غیر قابل پیش بینی حزب الله در سوریه، پروژه امارت اسلامی در لبنان شکست خورد. چون سرزمینهای مرزی بین طرابلس و سوریه به دست حزب الله و ارتش سوریه افتاد و عملا امارت اسلامی طرابلس بی فایده و پر هزینه شد. (برای دیدن نقشه در اندازه بزرگتر روی آن کلیک کنید.)

سلام به همه عزیزان

مدتی است مشغولیت های شغلی و زندگی اجازه نداده تا از اوضاع و احوال لبنان مطلبی بنویسم. دو هفته افتخار داشتم فیلمبردار و مترجم گروهی باشم که پیرامون تاریخ شفاهی امام موسی صدر در لبنان و ایران فعالیت می کند. داستانها و خاطرات شیرینی که مردم و شخصیتهای مختلف از امام موسی صدر نقل می کنند، آنقدر زیباست که همه مشکلات از جمله دوری از خانواده را کمرنگ می کند. حیف که به رسم امانت نمی توانم چیزی از آنها نقل کنم.

برخی از دوستان در این مدت سر می زدند و از منتشر نشدن مطلب تعجب می کردند. اگر در شبکه های اجتماعی دنبالم می کردند متوجه می شدند بیروت نیستم.

در این مدت، در لبنان اتفاقات زیادی افتاد. مثلا تشدید فشار بر روی حزب الله از طرف عربستان و نوچه هایش. هرچند برخی صاحبنظران معتقدند این تلاشهای آل سعود محکوم به شکست است و آنها حتی با گزینه نظامی هم قادر به مقابله با حزب الله نیستند اما برخی با دیده شک و تردید به این قضیه می نگرند و معتقدند شاید این اقدامات، در راستای توافق ایران با آمریکا باشد.

چند روز پیش #رژیم_اشغالگر_آل_سعود_در_شبه_جزیره_عربی اعلام کرد 3 میلیارد دلار کمک مالی که برای ارتش لبنان وعده داده بود و یک میلیارد دلار هدیه به پلیس امنیت داخلی لبنان را لغو کرده است. این اقدام در پی آن رخ داد که لبنان حاضر نشد در محکومیت ایران در اتفاق حمله به سفارت و کنسولگری عربستان با آن رژیم واکنش تند نشان دهد و قبول نکرد تا مانند برخی دیگر کشورهای عربی که گوسفند وار دنبال کیسه ی پول عربستان به راه افتادند در محکومیت و قطع رابطه و فشار به ایران چون بز اخفش سر خم کند و اطاعت کند.
در ادامه سیاستهای عربستان، وزیر خارجه بحرین از جانب ارباب خود اعلام کرد لبنان یا باید با امت عربی باشد یا با سازمانی تروریست!