شاید سن من و شما قد نده، اما اگر امروز آمریکا، و شرکتهای آمریکایی مثل گوگل، روز جهانی زن رو جشن می گیرند، یک روزگاری هم بود که این روز رو جهنمی برای زنها کردند.

حادثه دردناکی که برای آتش نشانان فداکار رخ داد رو تسلیت عرض می کنم. خبر ناگواری که با پیگیری آن و حرص و جوش و نگرانی، سر درد گرفتم. با تصور پدر مادر ها و همسرهایی که با شنیدن این خبر کمرشان شکست.

آنقدر انفجار در لبنان شده که دیگر برایمان عادی شده. مدتی است دستگاه های امنیتی هشدار می دهند که اطلاعاتی مبنی بر بمبگذاری چند دستگاه آمبولانس به دستشان رسیده و برای همین، بیمارستانها، آمبولانسهای غیر خودشان را بررسی می کنند. همینطور حزب الله بعد از ماجرای انفجار روبروی بانک در بیروت، پس از ایست بازرسی های ارتش و پلیس، چند نفر ناظر گذاشته است و داخل ضاحیه هم گشتهای موتوری با ژاکت حزب الله، گشت زنی می کنند. در هفته گذشته حزب الله توانسته بود دو کمربند انتحاری کشف کند.

نبیه بری رییس پارلمان لبنان، در مقابل تحریم حزب الله ایستادگی کرد. وی این اقدام را برای لبنان مخرب دانست و آن را فراتر از تحریم یک گروه دانست.

یکی از مشکلاتی که رسانه های ایرانی در نقل اخبار لبنان برایشان پیش می آید نداشتن خبرنگار حقیقی در این کشور است. بسیاری از رسانه ها به ترجمه اخبار از روزنامه ها یا رسانه های لبنانی می پردازند که بعضا به دلیل آشنا نبودن به خط و ربط و تمایلات سیاسی حزبی رسانه ها، در دام اخبار ساختگی یا مخدوش آنها می افتند.
در انفجار برج البراجنه که شب جمعه گذشته روی داد، پس از ساعتی، خبر این انفجار و نحوه آن را بر حسب روایت اهل محل منتشر کردم (از اینجا بخوانید) که احتمال دادم هدف، بیمارستان رسول اعظم بوده است. امروز در اخبار لبنان، اعلام شد رییس پلیس این کشور، از دستگیری طراح این شبکه، و پشتیبان مالی آن خبر داده و اعلام داشته هدف تروریستها بیمارستان رسول اعظم بوده است.
از آنجایی که خودم از صحنه جنایت بازدید کردم و این محل را اقلا چهار سال هر روز پیاده طی می کردم، هدف تروریستها برایم کاملا واضح و بدیهی بود.

امروز ظهر پیاده از محل انفجار برج البراجنه رد شدم. دیروز تمام راه را تمیز کرده بودند. همه چیز مثل قبل بود. این مسیر را چهار سال هر روز پیاده طی می کردم. علت انتخاب این محل برای عملیات تروریستی، هم جواری آن با اردوگاه آوارگان فلسطینی بود تا مردم ضاحیه را تحریک کنند بر ضد آنها دست به اقدامات رزمی و جنایت بزنند. ضمن اینکه این خیابان، تنها خیابانی است که سر آن ایست و بازرسی ندارد. موتور سیکلت ها راحت وارد می شوند. پیاده ها هم همینطور. امروز دیدم پیرمردی را گذاشته بودند کیف و کیسه غیر لبنانی ها را بگردد! 

بعد از بیمارستان، بچه های حرکت امل مسلح به شات گان ایستاده بودند. بعد از آن تا محل انفجار همه چیز عادی بود. مردم و مغازه ها مثل همیشه به کار خود مشغول بودند. در محل انفجار هم تعدادی خبرنگار و مردمی هم برای تماشا آمده بودند. شلوغی اصلی مربوط به قبرستان بود. دقیقا نزدیک محل انفجار، قبرستان برج البراجنه است که مردم منطقه، اموات و شهدایشان را آنجا دفن می کنند. جمعیت زیادی که تقریبا خیابان را بسته بودند برای تشییع و زیارت شهدا آمده بودند. 

در این اتفاق تروریستی هفت نفر از اعضای رسمی حرکت امل به شهادت رسیدند. همینطور شش نفر از بچه های حزب الله. دو نفر اهل سنت و دو فلسطینی. به اضافه بقیه مردم عادی بیگناه. جالب است برخی رسانه های ایرانی در مورد شهادت مسئول امنیتی حزب الله داستانسرایی کردند و وی را عامل نجات مردم شمردند. در حالی که عادل ترمس یک شهروند عادی منطقه انتحاری را بغل کرد و با او درگیر شد.

تلاش داعش و سازندگان صهیونیستی آن برای فلسطینی معرفی کردن عاملان عملیات، در حالی با شکست روبرو شد که مردم نه تنها اقدامی بر علیه فلسطینی ها نکردند بلکه مردم اردوگاه را مطمئن ساختند و قسم یاد کردند که از آنها مثل چشمان خود محافظت خواهند کرد. مرحبا به این انسانیت و شعور و بصیرت. جالب است بدانید شب گذشته مردم کشور فرانسه (مدعی حقوق بشر و آزادی و اخلاق!) اردوگاه آوارگان سوریه ای را به آتش کشیدند. چرا؟ چون ادعا شد داعشی های سوریه عامل حملات بودند و طبق معمول، عاملان جنایت با پاسپورتشان سر کار رفته بودند! (ما هم جیگر!)

شهادت و زخمی شدن مردم آنقدر سنگین نیست که ببینی عده ای ایرانی، نه تنها به انفجار ضاحیه اهمیتی ندادند، بلکه برای خودشیرینی رفتند جلوی سفارت فرانسه گل گذاشتند. درد اینجاست. عده ای ظاهرا پدر و مادر اصلی شان فرانسوی بوده اند یا چیزی از فرانسه خورده اند! در نظر این سینه چاکان، غربی ها انسان هستند اما بقیه خیر. بیچاره ها خبر ندارند همان فرانسوی، دقیقا خود اینها را هم مثل سوریه ای ها و لبنانی ها و یمنی ها و عراقی ها، آدم نمی شمارد.

این مطلب پس از سخنرانی سید حسن نصرالله و خارج شدن از احساسات بعد از انفجار تصحیح شد.

شب گذشته دو انفجار در ضاحیه بیروت رخ داد. این دو انفجار در منطقه برج البراجنه از محله های قدیمی شیعیان بیروت رخ داد و طی آن چند انتحاری قصد ورود به حسینیه سید الشهدا را داشتند تا جمعیت شیعیانی که در حال قرائت دعای کمیل هستند را به خاک و خون بکشند. با هوشیاری جوانهای محل، انتحاری اول نتوانست وارد حسینیه شود و خود را بیرون منفجر کرد. انتحاری دوم پس از 5 یا هفت دقیقه خود را به میان مردمی که جمع شده بودند رساند ولی با هوشیاری نیروهای حزب الله هدف گلوله قرار گرفته و به زمین افتاد. سپس تلاش کرد در آخرین لحظات عمرش کمربند خود را منفجر کند. کمربند بطور ناقص منفجر شد و انتحاری سوم که نزدیک او بود، کشته شد. فرد چهارم با دیدن این صحنه فرار کرد که توسط مردم دستگیر شد و نیروهای حزب الله وی را از کتک زدن های مردم نجات دادند.

ساعتی پیش در منطقه برج البراجنه پایین بیمارستان رسول اعظم دو انفجار انتحاری رخ داد. هنوز صدای آمبولانس ها به گوش می رسد. اخبار حاکی از آن است که دو انفجار توسط دو انتحاری که پیاده در بازار برج البراجنه قدم می زدند در فاصله بیست سی متری از یکدیگر جلوی حسینه حضرت امام حسین علیه السلام رخ داد. پس از اولین انفجار و به فاصله چند دقیقه تا مردم جمع شوند انتاری دوم خودش را منفجر کرد. با جمع شدن دوباره مردم، انتحاری سوم تلاش کرد خودش را منفجر کند که سیستم عمل نکرد و پا به فرار گذاشت. انتحاری چهارم هم فرار کرد که یکی از آن دو هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد. تا کنون آمار شهدا 45 نفر است و بیش از 200 زخمی هم به بیمارستان رسول اعظم و بهمن و ساحل اعزام شده اند. صدای شلیک هوایی هر از گاهی شنیده می شود که توسط نیروهای امنیتی و حزب الله برای دور کردن مردم از منطقه صورت می گیرد. کمربند نفر سوم که منفجر نشده هنوز خطرساز است. منطقه برج البراجنه خصوصا این خیابان که بصورت بازار سنتی و بسیار شلوغ است، مملو از آوارگان سوریه ای است و بسیار به اردوگاه فلسطینی ها در برج نزدیک است. انفجار انتحاری چندگانه در این وقت از روز و در این منطقه، هدفی جز اعمال فشار بر مردم و حزب الله ندارد. ظاهرا حامیان تروریستها تلاش دارند تا قبل از شروع مذاکرات سوریه در وین، فشار مضاعفی بر محور مقاومت وارد کنند تا امتیازات بیشتری کسب کنند. از آنجا که در سوریه و در میدان جنگ شکست های سنگین پی در پی خورده اند، به سراغ مردم بیگناه آمده اند. به دلیل آنکه این منطقه کمتر مورد بازرسی است و از مراکز امنیتی به دور است، شاید تلاش کرده اند تا خود را از این طریق به بیمارستان رسول اعظم برسانند. بنا بر اخباری که در شبکه های اجتماعی در حال پخش است آنها تلاش داشته اند خود را در حسینیه و هنگام قرائت دعای کمیل خود را منفجر کنند که هوشیاری یک جوان باعث نجات نمازگزاران شد.
انتحاری ها دو فلسطینی و یک سوریه ای بودند. فیلمی هم از لحظه دستگیری انتحاری چهارم منتشر شده است.

تکمیل: طبق گزارشها یکی از شاهدان عینی بیان داشته که انتحاری دوم تواسط برادر وی هدف گلوله قرار گرفته و به زمین افتاده. سپس خودش را منفجر کرده اما کمربند وی کامل منفجر نشده است. نفر سوم هم که نزدیک وی بوده در اثر این انفجار کشته شده است. شایان ذکر است کمربندهای این افراد بسیار ساده و ابتدایی بوده و حدود 5 کیلوگرم مواد منفجره و نارنجک و ساچمه در ساختن آن به کار رفته است.

از طرف دیگر، منطقه برج البراجنه، از نظر امنیتی ضعیف است. از بالای خیابان، یعنی جلوی بیمارستان رسول اعظم، هیچ ایست بازرسی ارتش یا پلیس وجود ندارد و افراد خیلی راحتی می توانند وارد خیابان شوند.

بعد از مدتی نا امنی و خطر بمب گذاری، به سبب آنکه حزب الله بطور ریشه ای با قضیه برخورد کرد و راه های ورود تروریستها از سوریه به لبنان را بست، روزگار لبنان عادی بود. از طرف دیگر جناح حریری که امیدوار شده بود با ورود به صحنه سیاسی به جایگاه مطلوبش برسد، دست از پشتیبانی تروریستهای لبنان برداشت به حدی که آنها خود را بازی خورده دانستند و بر علیه جریان مستقبل اعلان جنگ و مبارزه کردند. ارتش هم در سایه حمایت جریان 14 آذار (مخالفان حزب الله)، به خوبی توانست بر طرابلس و شمال مسلط شود. با قطع پشتیبانی داخلی و کمک مالی و نظامی به تروریستها، اوضاع امنیتی بر وفق مراد بود به حدی که موانع فلزی و زنجیرهایی که در خیابانهای ضاحیه برای جلوگیری از توقف ماشینها گذاشته بودند را برداشتند. مدت کمی از این ماجرا نگذشت که داعش در عراق سر برآورد و همزمان با آن در لبنان هم انفجارات شروع شد. بر اساس شواهد و گزارشهای منتشره سه انفجاری که تا کنون رخ داد در واقع از لحاظ عملیاتی شکست خورده است. چرا که هیچکدام به اهدافشان نرسیدند.

یادم میاد بعد از ماه رمضان سال قبل بود، یعنی حدود ۱۰ ماه پیش که تازه دو سه تا انفجار تو ضاحیه شده بود و حزب الله ورودی های ضاحیه رو به دقت می گشت. سعی می کردند از هر کسی به بهانه اینکه بچه ی کجایی؟ کجا می خوهی بروی؟ حرف بکشند تا از لهجه اش معلوم شود لبنانی است یا سوریه ای و فلسطینی یا خارجی. آدم اگه وارد باشه حتی لهجه مناطق مختلف لبنان رو میتونه تشخیص بده. خلاصه، با مادرم و همسرم و بچه ها تو ماشین بودیم. یک حزب اللهی سوال می پرسید که قیافه اش خیلی هم بسیجی بود! گفت: لوین واصل؟ من نفهمیدم منظورش چیه. عبارت لوین واصل رو تا اون موقع نشنیده بودم. گفتم نعم؟ (چی)
گفت کجایی هستی؟ گفتم ایرانی.
باورش نشد و مشکوک تر شد! هم مدارک رو گرفت نگاه کرد هم صندوق رو باز کرد و خوب گشت. تمام شیشه های ماشین رو هم تا ته گفت بکشم پایین (برای چک کردن اینکه بمب در بدنه جاسازی نشده باشد). رد که شدیم خانمم چپ چپ نگاه کرد و گفت وا!‌نفهمیدی چی میپرسه؟
گفتم نه! پرسید به کجا رسیدی. منم خواستم بگم من لیسانس گرفتم، دارم فوق لیسانس میخونم، زن دارم، بچه دارم، کار دارم، زندگی دارم، اما تو چی؟! وایسادی تو ایست بازرسی به کجا رسیدی!

اون شب کلی بابت این سوتی من و جوابی که به شوخی به نظرم رسید خندیدیم. از اون به بعد فهمیدم لوین واصل یعنی کجا می خواهی بروی.