گاهی آنقدر ایرانی بودن برایمان مهم می شود که ناخودآگاه سعی می کنیم تمام افتخارات را به نام خود ثبت کنیم. هرچند دیگران هم بسیاری از افتخارات و مفاخر ایرانی را به نام خود مصادره کرده اند.

در پی نظر یکی از کاربران عزیز پیرامون تشیع در ایران و لبنان به نظرم رسید در این موضوع تحقیق کنم و صحت اطلاعات خودم را بررسی کنم. اطلاعات قبلی من این بود که علمای شیعه لبنان موجب نشر تشیع در ایران شدند و تشیع در لبنان سابقه طولانی تری از ایران دارد؛ حکومتی نیست و همیشه مورد ظلم و تجاوز دیگر طوایف بوده و در این شرایط دین خود را حفظ کرده است. منبع اصلی آن جناب ابوذر بوده و در زمان قیام امام حسین علیه السلام و عبور کاروان اسرا از لبنان به سوی شام، مردم لبنان با انوار خاندان اهل بیت آشنا شده بودند.

استفاده از این مطلب صرفا با ذکر منبع مجاز است

فوزیه الصباح13 آبان 92 روزنامه الاهرام مصر

1- می گویید شیعه از یهود خطرناک تر است حال اینکه یهود دشمن اول شماست و این حرفتان از گفتار و اعمالتان مشخص است. اما در مورد کلام خدا چه می گویید که فرمود: أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ (مائده 82) هرآینه دشمن ترین مردم نسبت به مسلمانان را یهودیان خواهی یافت.

عید قربان در کشورهای عربی و از جمله لبنان یکی از اعیاد بزرگ است و همانطور که ما برای عید نوروز لباس نو می پوشیم و به دیدن بزرگتر ها می رویم، در لبنان هم مردم حتما با لباس عید، به دیدن یکدیگر، خصوصا بزرگترها رفته و شیرینی مخصوص عید می خورند. آنها که دستشان به دهنشان می رسد برای ناهار عید، کباب درست می کنند. بچه ها حتما ترقه و فشفشه می خرند و تفنگ های پلاستیکی که گلوله پلاستیکی شلیک می کند و به یکدیگر شلیک می کنند! خلاصه به همه خوش می گذرد، خصوصا با سه روز تعطیلی رسمی که امسال برای بچه مدرسه ای ها تبدیل شد به یک هفته! علاوه بر آن، بزرگان فامیل به بچه ها عیدی می دهند و بچه ها حسابی کیف می کنند. غیر مسلمانها هم در عید شریکند و به کافه بارها و رستورانهایی می روند که خوانندگان و رقاصه ها در آنها به مناسبت عید برنامه برگزار می کنند!!! البته برخی مسلمانها هم در این مراسم ها شرکت می کنند!

شنبه گذشته در بعلبک درگیری هایی رخ داد که پنج کشته و ده زخمی برجای گذاشت. علت آن تیراندازی گروهی از سنی های بعلبک به ایست بازرسی حزب الله بود که دو جوان حزب الله در جا به شهادت رسیدند. اما قبل از شرح ماجرا بهتر است آشنایی کلی از این منطقه و لبنان به طور کل داشته باشیم.

می دانید که حرکت امل که یک گروه نظامی است توسط امام موسی صدر در لبنان تاسیس شد تا از جان و مال مردم شیعه لبنان محافظت کند. پس از ربوده شدن امام موسی صدر به دست قذافی ملعون، حرکت امل با ورود برادر جدیدش حزب الله مواجه شد که از طریق ایران تاسیس و حمایت می شد. پس از یک سری عملیاتهای حزب الله بر ضد دشمن اسرائیلی، اختلافات این دو گروه از حالت معمول فراتر رفت و جنگی بین آنها آغاز شد که حدود دو سال ادامه داشت. در این باره خیلی تحقیق کردم و فرصتی پیش آمد که به همراه یک محقق و به عنوان مترجم، نزد بزرگانی از حرکت امل و حزب الله و مجلس شیعیان لبنان رفتیم و دقیقا در همین زمینه سوالاتی رد و بدل شد. پس از آن با جمع بندی مطالب، مطلبی در این رابطه نوشتم که پس از مشورت با دوست عزیزی، صلاح ندیدم در فضای اینترنت منتشر شود و از خیر آن گذشتم. اما امروز مصاحبه بسیار زیبایی را دیدم که همشهری دیپلماتیک با جناب آقای مهندس فیروزان داماد امام موسی صدر انجام داده و تحلیلهای کاملا صحیح و واقعی از این داستان ارائه کرده. برای مطالعه این مصاحبه به لینکهای زیر مراجعه فرمایید:

میراث معنوی امام موسی صدر

موفقیت نصرالله در ایجاد منظومه مقاومت

سه چهار سال بیشتر نداشت. از جنگ هیچ چیز نمی فهمد. از آوارگی فقط معنای دوری از خانه و اسباب بازی هایش را می فهمد، و تنها اشکهای مادر و غصه ی پدر را می بیند. با این حال از کنار پدر و مادر بودن خوشحال است. چند هفته ای است که با پدر و مادر و برادرش، مهمان خانواده ای لبنانی شده اند. همانها که وقتی سال 2006 جنگ شد، به خانه ی کوچک پدربزرگش آمدند و مدتی ماندند.

یادش می آید که سفره ی کوچک و ساده ی خودشان، با آمدن خانواده ی آن سید لبنانی، آنقدر بزرگ و رنگارنگ شده بود که دوست داشت همیشه این لبنانی ها مهمانشان باشند. کم کم می فهمید که مهمان نوازی و محبت و احترام به میهمان یعنی چه؛ یعنی خودت وضعت خوب نباشد و به غذای ساده قناعت کنی، اما برای میهمانت سنگ تمام بگذاری.

چشمم که به گنبد طلایی سلطان جود و سخا افتاد، اشک چشمانم را فراگرفت. حال خاصی مرا فرا گرفته بود. حال زندانی و مجرمی که به لطف سلطان، عفو شده و تازه علاوه بر آن، اجازه داده اند خدمت او رفته و عذرخواهی کرده و حاجت های خودش را هم بگوید. اصلا فکر نمی کردم دوباره به مشهد مشرف شوم. گفتم یا در لبنان ما را به جرم شیعه بودن می کشند یا به علت گناهان، توفیق زیارت نصیبمان نخواهد شد. اما مولای مهربان باز هم لطف و عطایش را شامل حال ما کرد و به دیدارش مفتخر شدیم.