چهار پنج سال پیش که افزایش حقوق در نظام حقوق و دستمزد توسط نمایندگان مجلس لبنان به تصویب رسید همه خوشحال بودند و تصور نمی کردند تورم حاصل از افزایش دستمزد، آنها را به فلاکت خواهد کشاند.

به گزارش پایگاه لیبانیران، اولین موضوعی که برای سفر یا اقامت به لبنان به نظر می رسد، مکانی برای سکونت است. با هم نگاهی داشته باشیم به وضع مسکن و محل اقامت در لبنان.

توجه: مدتی است برخلاف بیست و اندی سال گذشته، نرخ دلار افزایش چشمگیر داشته و ثابت نیست و مطلب زیر فقط در مورد دلار رسمی صدق می کند که وجود خارجی ندارد.

قبلا در مطلبی راجع به لیره لبنان نرخ آن را توضیح داده بودم، در لبنان مغازه ها و مردم برای دریافت دلار، آنرا معادل 1500 لیره حساب می کنند. اما توجه داشته باشید در لبنان یورو قبول نمی کنند. یا باید به بانک و صرافی مراجعه کنید و تبدیل کنید یا از اول دلار به همراه داشته باشید.

قیمت اعلام شده در جدول زیر از طرف یک سایت انگلیسی است و ممکن است مقدار کمی با مبلغ اعلام شده از سوی بانک مرکزی لبنان متفاوت باشد.

بعدا نوشت:  بیست سال این قیمت با چند لیره کم و زیاد ثابت ماندتا جولای ۲۰۱۹ که دلار شورع به گران شدن کرد و به ۲۰۰۰ رسید و در آوریل ۲۰۲۰ از ۵۰۰۰ لیره فراتر رفت و این روزها بالای ۸۰۰۰ است. جدول پایین فقط برای نرخ رسمی است نه نرخ آزاد.

حتما دیده اید افراد ساده لوحی که تصور می کنند کل لبنانی ها با پول ایران زندگی می کنند! یا افرادی که فکر می کنند هرچی لخت و پتی و دلخوش در لبنان هست، با پول ما درحال خوشگذرانی هستند! یا حتی افرادی که از تحریم مالی حزب الله خوشحال شده اند و قطع حساب های بانکی بیمارستانهای شیعیان برایشان دلچسب بوده است.

پس از گذشت 33 سال، در سالروز پیمان صلح بین دولت مارونی لبنان و رژیم صهیونیستی در 17 می 1983 حمله جدیدی بر ضد مقاومت آغاز شد. دیروز درست در سالروز پیمان ننگین وملغی شده 17 ایار، جنگ و تحریم اقتصادی با تصویب آمریکا و اجرای بانک مرکزی لبنان علیه مقاومت به راه افتاد.

در لبنان خریدن و داشتن ماشین خیلی هزینه بر است. یکبار دولت از وارد کننده مالیات می گیرد. یکبار از مصرف کننده. ضمن اینکه هزینه ثبت ماشین به اسم شخص بسیار بالاست. بسته به سال تولید ماشین و قدرت موتور، اقلا 700 دلار تا بالای هزار دلار بابت ثبت باید پرداخته کرد. سپس باید هر سال معاینه فنی انجام دهید که حدود 22 دلار هزینه دارد. جدای همه اینها سالیانه یکبار مالیاتی به نام «میکانیک» داده می شود که مربوط به وزارت کشور و شهرداریهاست. بسته به سال تولید ماشین و حجم موتور آن طبق جدولی صعودی، مبالغ زیادی گرفته می شود. بیمه شخص ثالث هم اجباری و معادل لااقل 50 دلار است.

مدتهاست حزب الله از تَقَشُّف رنج می برد. تقشف در عربی یعنی ریاضت اقتصادی و کاهش بودجه. با ورود حزب الله به جنگ در سوریه و همزمان، کاهش فروش نفت در ایران و گران شدن دلار، حزب الله بشدت دچار کمبود بودجه شده است. اساسا میزان حقوق در حزب الله بسیار پایین است و شاید زیر خط فقر کشور لبنان باشد. اما هزینه جنگ و درمان مجروحین و جانبازان و پشتیبانی جنگ، این حزب را وادار کرده سیاست های ریاضت اقتصادی شدیدی اتخاذ کند.

مدتی است ایران هستم و فرصت نوشتن پیدا نکردم. البته بیشتر دوست دارم نوشته هایم مربوط به لبنان باشد برای همین رغبتی به نوشتن نداشتم. خب خیلی از مواقع هم اینترنت نداشتم. از اینترنت نگویم که دلم خون است. اینترنت 2 مگ شرکت م.ن اکثر مواقع به اندازه مودم 56 کیلو هم جواب نمی دهد. جالب است سرعت سنج خود این شرکت، سرعت تبادل با سرورهای داخل ایران را 2 مگ و سرعت تبادل با سرورهای خارجی را 0/3 (سه دهم مگ) نشان می دهد. اما از مودم های 56 کیلوی قدیمی هم کندتر است! البته با قیمت 2 مگ! اکثر اوقات هم واقعا قطع است. هیچ چیزی لود نمی شود حتی صفحه سایت رهبری که از سریعترین سرعت لود در ایران برخوردار است. اینترنت موبایل هم به همین وضع؛ بسیار کند است و در تمام مدتی که در شهرهای مختلف ایران و نقاط مختلف تهران بودم شاید 20 درصد مواقع علامت 3g ظاهر شد که در اکثر مواقع الکی بود و تبادلی صورت نمی گرفت. بسته ده هزار تومانی یک گیگابایت روزانه و یک گیگابایت شبانه، تنها 70 مگا بایت به من خدمات رساند که عطایش را به لقایش بخشیدم و آنرا متوقف کردم.

همین پریروز بود. توی آسانسور گیر کردم. حواسم نبود که ساعت داره 10 میشه و برق قطع میشه. خوبی آسانسورهای منطقه های ما (فقیر نشین ها که آسانسورش قدیمیه و شیک نیست) اینه که درب محافظ نداره. یعنی راحت میشه دست کرد لای قطعات قفل مکانیکی و درب رو باز کرد. همون که از بیرون با کلید مخصوص درب رو باز میکنن. اول از همه موبایلم رو درآوردم و چراغ قوه رو روشن کردم. بدبختانه آسانسور از طبقه، پایین تر رفته بود و دستم به قفل مکانیکی نمی رسید. چندبار در زدم. کسی نیومد کمک. همه یا بیرون خونه بودند یا خواب. کلیدم را درآوردم و با زحمت بسیار بلند ترین کلید رو پشت اهرم قفل، قرار دادم. با کلی مصیبت و درد انگشت بابت هل دادن کلید پشت اهرم، بالاخره درو باز کردم و نجات یافتم!