مسواک می زدم. یادم آمد در آپارتمان را از پشت قفل نکرده ام. گفتم نکند نصف شب مزدوری کماندویی چیزی یواش در را باز کند و بیاید داخل. آخر، دفعه قبلی که دزد آمده بود هم، در رو مثل آب خوردن باز کرده بود. البته هنوز در را قفل نکرده ام! اول آمدم خدمت شما بگویم چی شده تا بعد بروم چفت بزرگ و محکمی که بعد از دزدی از خانه کار گذاشتم را ببندم.

صبح که رفتم صفحه مدیریت وبلاگ با دیدن نمودار نمایش صفحه ها، شاخ من هم مثل نمودار رفت بالا! ۲۱۳۱ نمایش بین ساعت ۳ و ۴ صبح! سریع احتمال دادم حمله باشد، و بود. آی پی بازدید کننده هم اسراییل بود.

اینترنت قطع است. گفتم چند خطی بنویسم.

دلشوره دارم، همراه با درماندگی؛ گفتند صدای انفجار شدیدی شنیده شده. بعد گفتند بمب صوتی بوده، ولی صدای آمبولانس می آید. در لبنان هیچ امنیتی نداریم. ممکن است تا دقیقه ای دیگر زنده نباشیم.

دیگر شنیدن خبر انفجار، هول و هیجان خود را از دست داده است. پنجشنبه وقتی خبر آمد در هرمل انفجار رخ داده است، فقط دنبال این بودم که ببینم تلفات چقدر بوده است. در هفته ای که عموم مسلمانان برای میلاد پیامبر اسلام خوشحالند، مسلمان نماهایی با ادعاهای جهادی مشغول کشتار مسلمانان مظلوم سوریه و لبنان هستند.

اما این زامبی های مسلمان نما کیستند و از کجا سر بر می آورند؟

منشاء این گروه های تروریستی را باید در مجاهدین افغانی جستجو کرد که بر علیه اشغالگران شوروی می جنگیدند. هرچند آمریکا شاید عامل اصلی پدید آمدن این جریان نباشد اما به همراه پاکستان و عربستان سعودی، مهم ترین عامل تسلیح و تجهیز آن بود.

انفجار در لبنان دیگر عادی شده! از هر محله ای که بگذری یک بار انفجار در آن رخ داده و در و دیوار آن برایت حکایت ها دارد. دیگر دل و دماغ نوشتن هم ندارم. وقتی وسط فیلمبرداری هستی و یکهو خبر می دهند انفجار رخ داده اولین کاری که می توانی بکنی این است که بدون توقف کار، بفهمی کجا رخ داده و از خانواده ات کسی آنجا بوده یا نه. یک هیجان و دل پیچه ی خفیف در جانت می پیچد و حس قوی انتقام و عصبانیت را در درونت می پروری.

بعد از حمله تروریستها به سوریه و رسیدن آنها به محله شیعیان و حرم حضرت زینب، شیعیان آن مناطق به سبب تهدیدات جدی و قصد تروریستها به کشتار آنها، یا کلا از سوریه خارج شدند یا به مناطق امن پناه بردند. بیمارستان امام خمینی به دست تروریستها افتاد، حوزه زینبیه و رایزنی فرهنگی ایران مورد هجوم و تهدید قرار گرفت و تعطیل شد. جمعی از علما و طلاب هم به شهادت رسیدند.

تروریستها روز به روز وحشیگری خود را بیشتر کردند و ثابت کردند این داستان، چیزی بیش از یک انقلاب است و هدف واقعی آن نابودی سوریه به عنوان مهم ترین همسایه ی پشتیبان مقاومت و انتقام از مردم سوریه است.

پس از انفجار در ضاحیه در محله ی رویس، نزدیک مجتمع سیدالشهدا، حزب الله برای تامین امنیت، خودش آستین بالا زد.
عصر جمعه 25 مرداد در تقاطع پر رفت و آمد رویس و مجتمع سیدالشهدا انفجاری رخ داد که اقلا 24 نفر شهید و بیش از 300 نفر دیگر زخمی شدند. مجتمع سید الشهدا سالن بزرگی است که حزب الله مراسم های مختلف و نمایشگاه های گوناگون در آن برگزار می کند. سالنی که بارها سید حسن نصرالله و دیگر مسئولین حزب الله را در خود جای داده است.

همه می دانند تروریستهای خارجی در سوریه با وعده پول و لباس و به امید دستیابی به شهرت و عنوان و اعتبار و دختران نکاح به سوریه می روند. بیشتر آنها جوانهای بیکار و بی سواد و مستضعف کشورهای عربی هستند که در آن کشورها کسی نگاهشان هم نمی کرده، حالا می روند سوریه تا با تکیه بر سلاح و حمایت خارجی، بتوانند برای خودشان فرمانده و مجاهد و انقلابی و ... لقب بگیرند و با پول و امکانات به کشور خودشان برگردند. این خیال خام آنان به واقعیت نخواهد پیوست. چرا که هیچ کشوری اجازه برگشت به آنان را نخواهد داد زیرا اطلاعات تروریستی و توان بمب گذاری و خرابکاری پیدا کرده اند و برای امنیت کشور خطر دارند.

سلام به همه دوستان و خوانندگان عزیز
با عرض تسلیت سالگرد شهادت امام جعفر صادق، صاحب مکتب جعفری و دانش نبوی.
بالاخره بعد از گذشت یک هفته از بازگشت به لبنان، دوباره فرصتی شد تا بنویسم. کارهای عقب افتاده زیاد است و وقتم خیلی فشرده است اما برخی مطالب را باید بنویسم که به زودی منتشر خواهد شد.
بطور خلاصه بگویم که فعلا وضع خوب است و ایست بازرسی های زیادی در ضاحیه برپا شده تا امنیت مردم تامین شود. برای همین مردم برای فرار از ترافیک و شلوغی که روزهای اول ایجاد شده بود، برای کار غیر ضروری بیرون نمی روند. بسیاری از افراد هم اصلا به جنوب یا شمال و زادگاه اصلی خود رفته اند تا امنیت و آرامش بیشتری داشته باشند. برای همین این روزها ضاحیه بسیار خلوت و آرام است.
نیروهایی که از سوریه بازگشته اند از وحشیگری و دروغگویی تروریستهای زامبی وارداتی می گویند و پیروزی های بچه های حزب الله و چالش پیش روی آمریکا و دشمنان سوریه. بر خلاف ادعاهای رسانه ای و جو حاکم، وضع در سوریه خوب است و ارتش سوریه و نیروهای حزب الله تسلط و اقتدار کاملی در میدان جنگ دارند.
زندگی با دو بچه خیلی سخت تر از یک بچه است و تقریبا آدم فلج می شود! منظورم این است که هر چقدر می دویم باز هم کارها عقب می افتد چون دائما باید به دو بچه رسیدگی کرد.