روزی توفیق علاوی از بزرگان عراق آمده بود و همراه هم داشتیم در بیروت می گشتیم. رسیدیم به جایی که خانواده ی امام موسی صدر بعد دزدیده شدنش آنجا ساکن شده بودند. خانه ای اجاره ای در محله ای نه چندان مرتب. گفتم اینجا منزل سید صدر است.

علاوی گفت: کدام سید صدر؟

گفتم امام موسی صدر.

ماه مبارک رمضان همیشه حال و هوای دیگری دارد و جامعه ی اسلامی رنگ و بوی دیگری می گیرد. در لبنان هم به جهت آنکه از اکثریت مسلمان تشکیل شده ماه مبارک رمضان درخور توجه است. بسیاری از لبنانی هایی که در کشورهای خارجی زندگی می کنند در این ماه (که این سالها با تابستان همراه شده) به لبنان بر می گردند تا در کنار خانواده خود روزه بگیرند.

یک بار قرار بود در جنوب به مناسبتی یک جشن بگیرند و امام برای مردم صحبت کنند. احمد و دو نفر دیگر سوار یک ماشین شدند و در دهکده های مختلف جار می زدند که سازمان امل شما را به جشن در فلان جا دعوت می کند. آنزمان امکانات اطلاع رسانی نبود و بهترین راه همین بود.

مطلبی نوشته بودم با عنوان «ایرانی ها لبنانی ها را خراب می کنند» در بحث حجاب لبنانی دوستانی با این طرز فکر لبنانی ها که اگر چادر بپوشند خیلی کارها را نمی کنند و مثلا کیف و کفش و روسری رنگی نمی پوشند مخالف بودند و اعتراض کردند! اولا دقت کنید به عنوان صفحه ی من: خاطرات و نظرات یک ایرانی ساکن لبنان. من واقعیت هایی رو که می بینم و می شنوم برای دوستان بازگو می کنم. نه وکیل لبنانی ها هستم نه می خواهم اخلاق شما لبنانی شود!  دوما خدمت شما عرض کنم بنده مرجع تقلید نیستم که بگم چیزی حرامه یا حلاله. از لحاظ ارزشهای اجتماعی سخن می گفتم و گفتم فرهنگ زنان چادری لبنان چگونه است.

میلاد مولود کعبه، مولی الموحدین، امیرالمومنین علی ابن ابیطالب بر همه خدا دوستان مبارک باد.

همانطور که قبلا هم گفته بودم شیعیان لبنان در ابراز ارادت به ولایت مولای بزرگ شیعیان اهتمام زیاد و توجه عمده ای دارند. امروز هم که میلاد این ولی خدا و برادر رسول خدا است خیابانهای ضاحیه را با بنرهای زیبایی تزیین کرده اند که رویشان نوشته: علی اول المسلمین (علی اولین اسلام آورنده است).

یادم نیست اولین بار چطور وبلاگ محمد رو پیدا کردم و چطور شد سر از اونجا در آوردم. اما یادمه هموم دفعه ی اول اقلا نصف مطالب قبلیش رو خوندم و استفاده کردم. خیلی برام جالب بود که یه آدم ارزشی و پایبند به دین و اعتقادات بیاد با متنی لطیف و زیبا و با بازگو کردن خاطراتش نکات اخلاقی مهمی رو که آدم باید بطور عملی در زندگیش اجرا کنه به دیگران گوشزد کرده و تجربه ی موفق خودش رو به اشتراک بذاره.

بعضی ها یه مشلی دارن که بذارین برای همیشه حلش کنم:

 میگن چرا پول ما رو میدین به لبنان و فلسطین و غیره! ما خودمون اینهمه فقیر داریم. ملت نون ندارن، گوشت نمیخورن ماه تا ماه.

چشم لبنانیها به ایران است؛ از قدیم همینطور بوده، از وقتی انقلاب کردیم چشم همه ی شیعیان جهان و همه ی آزادگان جهان به ماست. باور نمی کنید؟ واقعیت است. ایران پایگاه و پشتوانه ی بزرگ شیعه در جهان است و این موقعیت را هیچ کشور دیگری نمی تواند از ایران بگیرد.