یادم نیست اولین بار چطور وبلاگ محمد رو پیدا کردم و چطور شد سر از اونجا در آوردم. اما یادمه هموم دفعه ی اول اقلا نصف مطالب قبلیش رو خوندم و استفاده کردم. خیلی برام جالب بود که یه آدم ارزشی و پایبند به دین و اعتقادات بیاد با متنی لطیف و زیبا و با بازگو کردن خاطراتش نکات اخلاقی مهمی رو که آدم باید بطور عملی در زندگیش اجرا کنه به دیگران گوشزد کرده و تجربه ی موفق خودش رو به اشتراک بذاره. در هر حال بعد از اینکه چند بار نظر دادم تو وبلاگش، با هم ارتباط متقابل پیدا کردیم و دیدم که عجب، ما چقدر اشتراکات و دوستهای مشترک داریم. البته اول محمد بود که آمار منو درآورد و کلی در تعجب فرو رفتم که او از کجا آمار من رو داره. خلاصه، وقتی برگشتم ایران با هم ملاقات داشتیم و خیلی از این ملاقات خوشحال شدم و استفاده کردم. محمد جان هم یک هفته ای آمد لبنان و عصر ها از تور جدا می شد و با ما یا دیگر دوستانش جاهای مختلفی رو بازدید می کرد. انشالله که خوش گذشته باشد. دیشب هم رفتیم کمی کنار دریا قدم زدیم و جای همه خالی بسیار هوای خنک و خوش عطری بود. با او وداع کردم و آرزو کردم باز هم این دوست خوب را ببینم و دوستان خوب اینجوری بیشتری پیدا کنم.

 امیرالمؤمنین(ع) فرمود: "دوستت کسی است که تو را از بدی باز بدارد و دشمنت آن کس است که تو را به بدی وادار کند".(1)

پیامبر گرامی اسلام فرمود:‌"ارزش مرد به دین دوست او است. باید بنگرد با چه کسی دوستی دارد".(2)

امام صادق(ع) در حدیثی ویژگی های دوست خوب را بیان فرمود: "هیچ کس را به دوستی مشناس تا او را در سه چیز بیازمایی. به خشمش بنگر که او را از حق به باطل گرایش می دهد یا نه؟ در درهم و دینار (هنگامی که به پول محتاج هستی از وی طلب کن) و هنگامی که با او مسافرت می کنی (انسان در سفر جوهره ی خود را نشان می دهد)".(3)

امیرمؤمنان (ع) فرمود:‌"هر کسی که دارای اخلاق نیکو باشد، دوستانش بسیار می شوند و مردم با او اُنس و اُلفت می گیرند".(4)

پی نوشت ها:

1. شرح نهج البلاغة ابن ابی الحدید، ج 20، ص 335.

2. آثار الصادقین، ج 10ک

3. بحارالانوار، ج 71، ص 180 ، حدیث 28.

4.غررالحکم ، چاپ دانشگاه تهران،‌ج 5، ص 2631،‌حدیث 9