هرچند اخبار لبنان از زمان جنگ اخیر غزه مورد بی مهری و تغافل قرار گرفت اما اشغال عرسال توسط تروریستهای جبهة النصرة و داعش و جنگ چند روزه ارتش لبنان با آنها باعث شد دوباره خبری از لبنان به رسانه های ما برسد. اما زوایای پنهان و ناگفته ای در این میان وجود دارد که ذکر آنها خالی از لطف نیست.

جنگ با تروریسم در عرسال زودتر از آنچه توقع می رفت به پایان رسید. همان طور که در مطلب گذشته بیان شد عرسال شهری هم مرز با سوریه بوده و پذیرای پناهندگان سوری بود. پس از عملیاتهای بزرگ القصیر و قلمون بسیاری از بازماندگان تروریستها به این شهر و غارها و جنگلهای اطراف این شهر پناه بردند. پس از مدتی با حمایت برخی از مردم عرسال و برخی مقامات لبنانی، تجدید قوا کردند و گروهک های چند نفره خود را به گردانهای چند صد نفره ارتقا دادند. سه جریان تروریستی موجود در مناطق عرسال عبارتند از جبهة النصرة، داعش (دولت اسراییل در عراق و شام) و ارتش آزاد سوریه. داعش و جبهة النصرة با تکیه بر نیروی نظامی و اسلحه به اعمال زور و اجرای حدود شرعی پرداختند و ارتش آزاد هم با دزدی و گروگان گیری مشغول ارتزاق بود. محل اصلی استقرار تروریستها خارج شهر و در میان غارها و جنگلهای کوهستانی این منطقه است. طبق آمار رسمی، روزانه 12 هزار قرص نان از شهر عرسال به مناطق پیرامونی (برای تروریستها) ارسال می شد. 

دوشنبه به لبنان بازگشتم. در این مدتی که ایران بودم به چند علت، کمتر دست به قلم (یا بهتر بگویم: کیبورد!) بردم.

یکی مشغولیت ها و گرفتاری ها و برنامه ها در ماه رمضان بود. علت دیگر این بود که دوست دارم عنوان وبلاگ رعایت شود. یعنی خاطرات لبنان باشد. سوم اینکه خیلی وقتها اینترنت در دسترس نبود. خلاصه مدتی را از دست من آسوده بودید

باید اعتراف کنم اولین باری بود که هیچ رغبتی به بازگشتن به لبنان نداشتم. و حق هم با من بود. از وقتی وارد لبنان شدم متوجه شدم در تمام مدت ماه رمضان در طول شبانه روز فقط 5 ساعت برق (دو ساعت صبح ها و سه ساعت شب) هست و آب هم تقریبا قطع است. تعدادی از اهل محل هم محل های پارک ماشین در کوچه را با زنجیر و میله آهنی، به تصرف خود در آورده اند و جایی برای دیگران نمانده. از طرف دیگر وضعیت امنیتی هم مناسب نیست. از جنوب که اسراییل غاصب هر روز علاوه بر جنایاتش در فلسطین و بخصوص غزه، تجاوزی به لبنان هم می کند و یا شخصی را می رباید و یا مرزهای این کشور را مورد تجاوز قرار می دهد. در شمال هم که حزب الله با تروریستها درگیر است.

اما بشنوید از شمال لبنان، بخصوص منطقه عرسال:

آدم کشان صهیونیست پسر فلسطینی را ربوده و در دهانش بنزین ریخته و او را زنده زنده سوزاندند. برخلاف همیشه تنها به این سبب که وی پاسپورت آمریکایی داشت با فشار آمریکا دادگاهی تشکیل شد. ولی به بهانه دیوانه بودنِ عاملان این جنایت ضد بشری، بی نتیجه ماند. مردم فلسطین با مشاهده این ظلم ضد بشری دست به قیام زدند و ارتش جنایتکار رژیم صهیونیستی هم نوار غزه را زیر آتش گرفت.

فلسطینی ها این بار تنها تر از همیشه اند. چرا که با فریب خوردن برخی سران حماس و بعضی از مردم فلسطین و پشت کردن به حامیان واقعی خود، دستشان را در دستان مهره های تروریست پرور و پادشاهان کشورهای حومه خلیج فارس نهادند و علیه محور مقاومت در عرصه سیاسی و نظامی اقدامات ناجوانمردانه ای کردند.

اسراییل با فریب مسلمانان و فلسطینی ها، و با ایجاد درگیری داخل مسلمانان و اعراب، توانست از یکسو صدمات جبران ناپذیری به همه وارد کند و از سوی دیگر با خائن نشان دادن فلسطینی ها، تلاش کرد تا حمایت اعراب و خصوصا ایران به عنوان مهمترین حامی فلسطین را کمرنگ کند.

روزهای گرم تابستان در ماه رمضان سختی روزه داری را دوچندان می کند. بعضی ها که متاسفانه این عبادت و دستور الهی را نادیده می گیرند و با روزه خوری، بدبختی اخروی برای خودشان رقم می زنند. بعضی ها روزه می گیرند و سعی می کنند به بهترین نحو هم روزه بگیرند. اما بگذارید از کسانی بگویم که با زبان روزه زیر سنگینی ادوات نظامی و اسلحه و گرما و دود باروت در حال دفاع از امت اسلامی در برابر زامبی های ساخته دست اسرایل هستند.

بعد از مدتی نا امنی و خطر بمب گذاری، به سبب آنکه حزب الله بطور ریشه ای با قضیه برخورد کرد و راه های ورود تروریستها از سوریه به لبنان را بست، روزگار لبنان عادی بود. از طرف دیگر جناح حریری که امیدوار شده بود با ورود به صحنه سیاسی به جایگاه مطلوبش برسد، دست از پشتیبانی تروریستهای لبنان برداشت به حدی که آنها خود را بازی خورده دانستند و بر علیه جریان مستقبل اعلان جنگ و مبارزه کردند. ارتش هم در سایه حمایت جریان 14 آذار (مخالفان حزب الله)، به خوبی توانست بر طرابلس و شمال مسلط شود. با قطع پشتیبانی داخلی و کمک مالی و نظامی به تروریستها، اوضاع امنیتی بر وفق مراد بود به حدی که موانع فلزی و زنجیرهایی که در خیابانهای ضاحیه برای جلوگیری از توقف ماشینها گذاشته بودند را برداشتند. مدت کمی از این ماجرا نگذشت که داعش در عراق سر برآورد و همزمان با آن در لبنان هم انفجارات شروع شد. بر اساس شواهد و گزارشهای منتشره سه انفجاری که تا کنون رخ داد در واقع از لحاظ عملیاتی شکست خورده است. چرا که هیچکدام به اهدافشان نرسیدند.

پاتریارک مار بشاره پطرس الراعی، اسقف اعظم مارونی های انطاکیه و مناطق شرقی است. وی توسط پاپ بندیکت شانزدهم لقب کاردینال گرفت. این افتخار بزرگی برای لبنانی ها و مسیحیان خاورمیانه بود که در سالهای اخیر یک پاتریارک از آنها به لقب کاردینالی نائل می شود. وی از اعضای جلسه انتخاب پاپ جدید بود.

خبری در رسانه ها منتشر شد که خبرنگاران با ایستادن بر جامهری، به مهرها اهانت کردند. قبل از اینکه از مهر و قداست داشتن یا نداشتن آن صحبت کنیم، باید عرض کنم عموما عکاس های حرفه ای وقتی لازم باشد از زاویه خاصی از سوژه ای عکس بگیرند، دیگه حواسشون به چیزی نیست. یعنی باباش هم اونجا باشه میره رو کله باباش تا عکس بگیره! بگذریم!

مدتی است با پیشروی ها و موفقیت های نظام سوریه با کمک حزب الله، رسانه های حامی تروریستها اخبار ناموثق و کذب منتشر می کنند تا حزب الله و نظام سوریه را دچار تفرقه و مشکل نشان دهند. همانطور که مثلا داعش و النصره با هم درگیرند.

برای مثال روزنامه الوطن سعودی نوشته بود (لینک خبر) مذاکراتی بین حزب الله و سوریه در جریان است تا نیروهای حزب الله برگردند. این اتفاق زمانی افتاد که یک افسر گارد ریاست جمهوری سوریه یکی از نیروهای حزب الله را کشت و همرزمان وی منطقه را به نشانه اعتراض ترک کردند. ضمنا اشاره کرد بارها نیروهای ارتش سوریه مناطق حساس را رها کرده اند تا نیروهای حزب الله به تنهایی با دشمن درگیر شوند.

در مورد هواپیمای گمشده مالزی، خبر جالب و عجیبی در برخی سایتهای اجتماعی عرب زبان منتشر شد که در روزنامه البناء هم به چاپ رسید. خبر ناموثق و بدون هیچ سند و مدرکی ارائه شده اما پاک شدن کل اخبار آن روز از آرشیو روزنامه شک و شبهه زیادی را برایم برانگیخت.  موفق شدم نسخه ذخیره شده ی آن را پیدا کنم و آنرا ترجمه کنم.

نشر این مطلب در صورت ذکر نام مترجم بلامانع است.

درباره ناپدید شدن هواپیمای مالزی چه می گویند

وقتی نیروهای آمریکایی تصمیم گرفتند از افغانستان خارج شوند قرار شد به همراه سربازان، تجهیزات هدایت و کنترل پرواز پهپادهایش را هم خارج کند. طالبان توانست با اجرای کمین بر سر راه کاروان نظامی ای که از یکی از بزرگترین پایگاه های آمریکا خارج می شد، دو نفر از نیروهای ویژه را کشته و به غنایمی از اسلحه و تجهیزات دست پیدا کند، از جمله دستگاه کنترل پرواز که مجموعا 20 تن وزن لوازم آن بوده و در 6 صندوق بسته بندی شده بود. این داستان حدود یک ماه پیش در فوریه سال 2014 اتفاق افتاد.