امسال یادبود ربودن امام موسی صدر در لبنان بطور متفاوتی برگزار شد. به جهت قضایای داخلی لبنان و جنگ در سوریه و تهدیدات مداوم نسبت به شیعیان، جای امام موسی صدر کاملا خالی بود. بیشتر از هر سال دیگری در سراسر مناطق مختلف لبنان، تصاویر و بنرهایی از امام موسی صدر نصب شده بود و جملات ایشان در مورد وطن، مقاومت، سلاح و رویارویی با دشمن صهیونیستی به چشم می خورد. آنقدر پرچم های حرکت امل و تصاویر امام موسی صدر به در و دیوار نصب شده بود که با خودم گفتم شاید حزب الله هم در این قضیه هزینه کرده وگرنه حرکت امل اینقدر در این موارد خرج نمی کرد. مراسم بزرگداشت امام موسی صدر هم به خاطر خطرات امنیتی فعلا لغو شده تا سلفی های خونریز نتوانند از اجتماع بزرگ شیعیان برای کشتار و ترور شیعه استفاده کنند.

سلام به همه دوستان و خوانندگان عزیز
با عرض تسلیت سالگرد شهادت امام جعفر صادق، صاحب مکتب جعفری و دانش نبوی.
بالاخره بعد از گذشت یک هفته از بازگشت به لبنان، دوباره فرصتی شد تا بنویسم. کارهای عقب افتاده زیاد است و وقتم خیلی فشرده است اما برخی مطالب را باید بنویسم که به زودی منتشر خواهد شد.
بطور خلاصه بگویم که فعلا وضع خوب است و ایست بازرسی های زیادی در ضاحیه برپا شده تا امنیت مردم تامین شود. برای همین مردم برای فرار از ترافیک و شلوغی که روزهای اول ایجاد شده بود، برای کار غیر ضروری بیرون نمی روند. بسیاری از افراد هم اصلا به جنوب یا شمال و زادگاه اصلی خود رفته اند تا امنیت و آرامش بیشتری داشته باشند. برای همین این روزها ضاحیه بسیار خلوت و آرام است.
نیروهایی که از سوریه بازگشته اند از وحشیگری و دروغگویی تروریستهای زامبی وارداتی می گویند و پیروزی های بچه های حزب الله و چالش پیش روی آمریکا و دشمنان سوریه. بر خلاف ادعاهای رسانه ای و جو حاکم، وضع در سوریه خوب است و ارتش سوریه و نیروهای حزب الله تسلط و اقتدار کاملی در میدان جنگ دارند.
زندگی با دو بچه خیلی سخت تر از یک بچه است و تقریبا آدم فلج می شود! منظورم این است که هر چقدر می دویم باز هم کارها عقب می افتد چون دائما باید به دو بچه رسیدگی کرد.

همان چهار راهی که همیشه رد می شدم، وسط چهار راه شلوغ و سردرگم، گاهی انظباط (پلیس راهنمایی حزب الله) می ایستاد گاهی یک پلیس شهرداری. همان که نبشش معجنات الخباز بود (معجنات هر چیزی که با خمیر درست می شود مثل پیتزا و مناقیش و...). همان که چند قدمی با مجمع سید الشهدا فاصله دارد. جوان باطری فروشی که مغازه اش آنجا بود شهید شد، فلافلی سر خیابان شهید شد، مغازه ها که تا مدتها در آتش می سوخت، شیرینی فروشی نابود شد و سلمانی دیگر وجود ندارد. اجساد این طرف و آن طرف پراکنده است. تکه های گوشت سوخته از در و دیوار آویزان است.

چشمم که به گنبد طلایی سلطان جود و سخا افتاد، اشک چشمانم را فراگرفت. حال خاصی مرا فرا گرفته بود. حال زندانی و مجرمی که به لطف سلطان، عفو شده و تازه علاوه بر آن، اجازه داده اند خدمت او رفته و عذرخواهی کرده و حاجت های خودش را هم بگوید. اصلا فکر نمی کردم دوباره به مشهد مشرف شوم. گفتم یا در لبنان ما را به جرم شیعه بودن می کشند یا به علت گناهان، توفیق زیارت نصیبمان نخواهد شد. اما مولای مهربان باز هم لطف و عطایش را شامل حال ما کرد و به دیدارش مفتخر شدیم.

سلام
مدتی است نتوانسته ام چیزی بنویسم، فرصت نشده و سوژه ای هم ندارم. از اخبار لبنان هم به دور هستم و منابع من خلاصه شده به سایتها و خبرها.
این طور که به نظر می آید وضع در لبنان خیلی جالب نیست. بخصوص بعد از تصمیم اتحادیه اروپا در اضافه کردن شاخه ی نظامی حزب الله در لیست سازمانهای تروریستی.

چند روزی است به ایران آمده ام و بعد از زدودن خستگی سفر، چند بار برای خرید به مغازه رفتم. احساس کردم از اصحاب کهف هستم! آخر وقتی یک چیپس دو برابر شده یا یک کیلو سیب زمینی به قیمت ۵۰۰۰ تومان فروش میره (تقریبا دو برابر لبنان) یا پسرک گل فروش که حاضر بود دسته گل مریم خود را به قیمت خرید به من بفروشد و ده هزار تومن طلب می کرد، همه ی اینها مرا تبدیل کرده به موجودی بخیل و خسیس! بله دیگر دست و دل آدم می لرزد برای خریدن یک بستنی یا کیک! هرچند اگر به درامد دلاری حساب کنیم، حتما از خارج ارزانتر است، اما به درآمد یک کارمند یا معلم که در این مدت تغییری نکرده، همه چیز گران شده است. امیدوارم رییس جمهور جدید سیاستهای اقتصادی مناسب تری داشته باشد و خدا هم به مردم صبر و برکت دهد. چرا که فکر نکنم حتی اگر بهااااار بیاید چیزی ارزان شود!!! (چشمک)
کمی هم بنالم از وضع اینترنت. سیستم مدیریت سایت اصلی ام که باز نمی شود. ایمیل سایت هم همینطور. برای همین ایمیل سایت را فعلا به چاپار تغییر دادم. هرچند قیمت اینترنت در ایران بسیار ارزانتر است اما سرعت را دیگر ننالم!
در هر حال از اینکه در ایران هستم بسیار خوشحالم و پیشرفت ها و تغییرات مثبت را شاید بهتر از دیگران درک می کنم و لذت می برم. قدر مملکت را بدانیم و برای پیشرفت هرچه بیشتر آن تلاش کنیم.
هیچ جا ایران نمی شود.
ماه مبارک رمضان برای همه شما سرشار از توفیقات معنوی و سلامت روحی باشد.