در حالی که پس از آزادسازی مناطق جرود عرسال توسط حزب الله، جو عمومی لبنان با تایید و تشکر مردم و شخصیتهای مختلف سیاسی رسانه ای همراه بود، قرار شد قسمت باقی مانده که در اختیار داعش است، توسط ارتش لبنان پاکسازی شود.

گفتگویی ساده و خودمانی با یکی از حزب اللهی های شرکت کننده در عملیات آزادسازی جرود عرسال. این فرد با هفت بچه از #مدافعان_حرم است.

چند روزی است زمزمه های نزدیک شدن به عملیات نظامی در جرود عرسال به گوش می رسد. نگاهی بیاندازیم به تاریخچه اوضاع این منطقه و وضعیت کنونی که بر آن حاکم است.

چند سال قبل، پیش از آنکه برنامه حامیان تروریستها، توسط حزب الله به هم بریزد، در نظر داشتند در طرابلس لبنان که اکثریت آن اهل سنت هستند، امارت اسلامی بر پا کنند. با دخالت ارتش لبنان در این شهر، و فشار به سیاستمداران لبنانی حامی آنان از یک سو، و پیروزی های چشم گیر و غیر قابل پیش بینی حزب الله در سوریه، پروژه امارت اسلامی در لبنان شکست خورد. چون سرزمینهای مرزی بین طرابلس و سوریه به دست حزب الله و ارتش سوریه افتاد و عملا امارت اسلامی طرابلس بی فایده و پر هزینه شد. (برای دیدن نقشه در اندازه بزرگتر روی آن کلیک کنید.)

هرچند اخبار لبنان از زمان جنگ اخیر غزه مورد بی مهری و تغافل قرار گرفت اما اشغال عرسال توسط تروریستهای جبهة النصرة و داعش و جنگ چند روزه ارتش لبنان با آنها باعث شد دوباره خبری از لبنان به رسانه های ما برسد. اما زوایای پنهان و ناگفته ای در این میان وجود دارد که ذکر آنها خالی از لطف نیست.

جنگ با تروریسم در عرسال زودتر از آنچه توقع می رفت به پایان رسید. همان طور که در مطلب گذشته بیان شد عرسال شهری هم مرز با سوریه بوده و پذیرای پناهندگان سوری بود. پس از عملیاتهای بزرگ القصیر و قلمون بسیاری از بازماندگان تروریستها به این شهر و غارها و جنگلهای اطراف این شهر پناه بردند. پس از مدتی با حمایت برخی از مردم عرسال و برخی مقامات لبنانی، تجدید قوا کردند و گروهک های چند نفره خود را به گردانهای چند صد نفره ارتقا دادند. سه جریان تروریستی موجود در مناطق عرسال عبارتند از جبهة النصرة، داعش (دولت اسراییل در عراق و شام) و ارتش آزاد سوریه. داعش و جبهة النصرة با تکیه بر نیروی نظامی و اسلحه به اعمال زور و اجرای حدود شرعی پرداختند و ارتش آزاد هم با دزدی و گروگان گیری مشغول ارتزاق بود. محل اصلی استقرار تروریستها خارج شهر و در میان غارها و جنگلهای کوهستانی این منطقه است. طبق آمار رسمی، روزانه 12 هزار قرص نان از شهر عرسال به مناطق پیرامونی (برای تروریستها) ارسال می شد. 

دوشنبه به لبنان بازگشتم. در این مدتی که ایران بودم به چند علت، کمتر دست به قلم (یا بهتر بگویم: کیبورد!) بردم.

یکی مشغولیت ها و گرفتاری ها و برنامه ها در ماه رمضان بود. علت دیگر این بود که دوست دارم عنوان وبلاگ رعایت شود. یعنی خاطرات لبنان باشد. سوم اینکه خیلی وقتها اینترنت در دسترس نبود. خلاصه مدتی را از دست من آسوده بودید

باید اعتراف کنم اولین باری بود که هیچ رغبتی به بازگشتن به لبنان نداشتم. و حق هم با من بود. از وقتی وارد لبنان شدم متوجه شدم در تمام مدت ماه رمضان در طول شبانه روز فقط 5 ساعت برق (دو ساعت صبح ها و سه ساعت شب) هست و آب هم تقریبا قطع است. تعدادی از اهل محل هم محل های پارک ماشین در کوچه را با زنجیر و میله آهنی، به تصرف خود در آورده اند و جایی برای دیگران نمانده. از طرف دیگر وضعیت امنیتی هم مناسب نیست. از جنوب که اسراییل غاصب هر روز علاوه بر جنایاتش در فلسطین و بخصوص غزه، تجاوزی به لبنان هم می کند و یا شخصی را می رباید و یا مرزهای این کشور را مورد تجاوز قرار می دهد. در شمال هم که حزب الله با تروریستها درگیر است.

اما بشنوید از شمال لبنان، بخصوص منطقه عرسال: