در این چند روز اتفاقات مهمی در لبنان افتاد که شاید رسانه‌ها توجه کافی به آنها نداشتند یا ارتباط آنها با یکدیگر را متوجه نشدند.

رضا صوایا در روزنامه الاخبار درباره عروسی در لبنان نوشت:

شهر صور یکی از قدیمی ترین شهرهای کهن تاریخ است که تا به امروز مسکونی مانده است.

همه لبنانی ها بر این عقیده اند که کرونا و وضعیت پیچیده و نابسامان اقتصادی باعث تغییرات عمیق در جامعه و سبک زندگی لبنانی ها خواهد شد. بسیاری از هزینه های اضافی و حتی ضروری در حال حذف شدن از زندگی است.

به چند دلیل لبنانی‌هایی که در خارج این کشور کار و تجارت می‌کنند تلاش وافری برای بازگشت به کشور دارند:

شرکت بدنام پارسونز که زیر نظر نیروهای آمریکایی در گرجستان فعالیت می کرد از سوی روسیه متهم شد که فعالیتهای بیولوژیک و تحقیقات ژنتیک علیه ملت روسیه انجام می دهد. این شرکت در مرزهای لبنان و سوریه فعال شده و معلوم نیست چه پروژه ای در سر دارد. آنها با بهانه کمک به ارتش لبنان در کشف و رصد و مقابله با حملات سلاح های کشتار جمعی فعالیت می کنند.

دیروز سعد حریری نخست وزیر سابق لبنان حملات یمن به عربستان را محکوم کرد. او با چشم بستن بر جنایات عربستان در قتل عام و کشتار مردم غیر نظامی و کودکان یمن با بمباران و قتل عام شمار زیادی از آنها به علت محاصره و تحریم سوخت و دارو و مواد غذایی، از عربستان دفاع کرد. اما نگاهی بیاندازیم به وقتی که عربستان اشک حریری را درآورد.

بیشتر جوانان درس خوانده لبنانی، در پی مهاجرت هستند.

مدتی است در پی فشار مستقیم آمریکا به بهانه مبارزه با تروریسم، قیمت دلار در لبنان بطور بی سابقه ای افزایش یافته و مشکلات اقتصادی و مالی زیادی برای مردم و دولت پدید آمده.