در این چند روز اتفاقات مهمی در لبنان افتاد که شاید رسانه‌ها توجه کافی به آنها نداشتند یا ارتباط آنها با یکدیگر را متوجه نشدند.
پس از اظهارات وقیحانه سفیر آمریکا که خود را والی نظامی لبنان تصور کرده بود، مردم علیه آن موضع گرفتند و یک قاضی علیه وی حکم قضایی داد. وزارت خارجه لبنان هم او را احضار نمود.

احضار سفیر آمریکا توسط کشوری در اندازه لبنان که اساسا دولتش در خط آمریکا و همراه سیاستهای آن است، ضربه سنگینی برای این کشور بود و وزارت خارجه آمریکا سفیر کشورش در بیروت را به خاطر اقدامات غیر دیپلماتیک و رفتارهای غلط بازخواست نمود.

او توسط اشخاص مختلف که میتوان گفت نوچه های سفارت آمریکا هستند پیامهای آمرانه و تهدید برای نخست وزیر لبنان می‌فرستاد. در آخر از طریق واتساپ به او هشدارهایی داده بود!

تمام هدف دروتی شیا سفیر آمریکا، و رژیم استکباری آمریکا، اخراج حزب الله از دولت لبنان است. تمام فشارهایی که بابت قطع راه‌های ورود دلار به لبنان انجام شد دو هدف داشت: شناسایی راه‌های تامین بودجه این حزب و فشار عمومی تا باعث شود مردم لبنان علیه این حزب شوریده و آن را عامل مشکلات کشور بدانند.

این سیاست آمریکا در عمل شکست خورد و نتیجه معکوس داد.

حزب الله نشان داد محکم‌تر و قوی‌تر از دیگران است و توان برخورد و حل مشکلات را دارد. این بقیه احزاب و عمدتا احزاب تندروی مسیحی هم‌پیمان آمریکا بودند که بدترین ضربه ها را خوردند.

علت شکست آمریکا هم ضعف اطلاعاتی و نشناختن مردم لبنان بود. همانطور که اطلاعات مردم ایران را یک عده فراری و منافق مفلوک و فسیل شده به آمریکا می‌دهند و باعث اشتباه در محاسبات آن می‌شوند، افراد چاپلوس و تک بعدی و کم اطلاع در لبنان منبع اطلاعات آمریکا بودند.

بدین ترتیب سیاست آمریکا در لبنان با شکست روبرو شد و سیاست جدیدی در پیش گرفت.

البته نباید نقش سید حسن نصرالله و حزب الله را در این میان نادیده گرفت. رکبی که دوباره سید حسن به آمریکا زد عامل اصلی تغییر سیاست آمریکا بود. پس از پایان جنگ 2006 آمریکا برآورد می کرد که حجم خرابی‌های مناطق شیعیان لبنان باعث شوریدن آن‌ها علیه حزب شود.

اما سید حسن کاری کرد که آمریکا و کشورهای عربی تابع آن بسرعت دویدند و میلیاردها دلار برای بازسازی لبنان کمک کردند. او دستور داد با مبلغ کمی که حزب الله در اختیار داشت، به ناگاه ارتش بزرگی از لودرها و بولدوزرها را سازماندهی کنند که آمریکا و اسراییل تصور کردند این حزب با این شروع قدرتمند، حتما توان بازسازی چند میلیارد دلاری دارد که اینگونه وسیع و سازمان‌دهی شده آغاز به کار کرده. لذا بسرعت کشورهای عربستان و قطر و کویت و دیگران را وادار کردند برای بازسازی ولبنان وارد عمل شوند. قسمت عمده هزینه بازسازی ضاحیه از همین‌جا تامین شد که کمک‌های خارجی به دولت لبنان بود اما حزب الله بودجه اختصاص داده شده به منطقه ضاحیه را گرفت و با کمترین هزینه و بدون دزدی و فساد، آن را خرج بازسازی نمود و همه فکر کردند همه‌اش با بودجه ایران بود.

این بار هم سید حسن با اعلام جهاد کشاورزی و رو کردن امکان واردات مستقیم از ایران و سوریه باعث شد آمریکا بترسد که این حزب منبع تامین نیازهای کل مردم لبنان شده و محبوبتر شود لذا از خر شیطان پیاده شد و سیاست دیگری در پیش گرفت.

سفیر آمریکا به دیدن رییس جمهور و نخست وزیر رفت! تا دیروز می‌گفت کار حسان دیاب تمام است، اما رفت با او شام خورد. به دیدن رییس مجلس رفت و با وی در مورد مرز دریایی با رژیم صهیونیستی و امور داخلی لبنان صحبت کرد.

در چشم بر هم زدنی کویت اعلام آمادگی کرد دو میلیارد دلار به بانک مرکزی لبنان بدهد. به عراق اجازه داده شد نفت و سوخت بدهد. قیمت دلار در لبنان به ناگاه کاهش یافت. برق که تنها یک ساعت در لبنان وصل می‌شد، رو به بهبودی رفت.

اما رویکرد جدید آمریکا در مقابل این کاهش فشار بر لبنان چیست؟

فشار بر حزب با مطرح شدن پرونده ترور رفیق حریری و موضوع یونیفل (نیروهای حافظ صلح برای اسراییل در لبنان!).

در حالیکه دادگاه بین المللی نزدیک بود به خاطر تصمیم رسیدگی به جنایات جنگی سربازان آمریکایی در افغانستان مورد تحریم آمریکا قرار بگیرد، این دادگاه ناتوان را بهانه‌ای برای فشار به مقاومت کرده‌اند و می‌خواهند با محکوم کردن حزب الله زمینه فشار بین المللی بر لبنان و استفاده از بند ۷ شورای امنیت و حمله به لبنان را بدست آورند. حضور مکنزی فرمانده تروریستهای سنتکام در لبنان و تصمیم او برای برگزاری مراسم یادبود کشته شدگان ارتش آمریکا در بیروت نشانه زمینه سازی برای بازگشت به لبنان است که با موضع منفی و محکم مردم و گروه‌های مقاومت روبرو شد.

از طرف دیگر می خواهند نیروهای چند ملیتی یونیفل که وظیفه نظارت بر اجرای صلح در مرزهای بین لبنان و فلسطین را دارد، به نیروی ضربتی علیه حزب الله تبدیل کنند و اجازه بازدید از املاک خصوصی و هجوم و جستجو و درگیری به آن بدهند.