شیعیان خائن کسانی هستند که حتی در لباس روحانیت هم اکنون در لبنان بر ضد منافع شیعیان و صرفا برای مصالح دنیوی خود و دریافت کمکهای اجانب دست به اقدامات کثیف و بزدلانه می زنند. یکی از این اشخاص سیدی است که سال گذشته توسط عوامل اطلاعاتی حزب الله شناسایی و توسط ارتش لبنان بازداشت و تحویل مقامات قضایی لبنان شد. آقای حسینی که دو سه سالی در قم درس خوانده و از حوزه ی نجف هم اخراج شده بود برای خودش مدعی کمالات و مقاماتی بود و مریدانی جمع کرده بود. وی برای رسیدن به مقام و قدرت حاضر شد برای اسرائیل جاسوسی کند. در هنگام بازداشتش دستگاه های جاسوسی و ارسال رمزگذاری شده و سلاح کشف شد.

آن زمان درگیری های داخلی بین جناح های راست و چپ بیداد می کرد. شیاح منطقه ی شیعیان بود که همسایه ی عین الرمانة منطقه ای مسیحی نشین است. جنگی شدید بین اهالی این دو منطقه در گرفته بود. امام جوانهای دور و برش را جمع کرد رفت آن وسط ایستاد و گفت: به من شلیک کنید. اگر مشکلتان با کشتن من حل می شود مرا بزنید. جنگ متوقف شد. دو طرف درگیری آمدند جلو و دور امام را گرفتند. امام برایشان صحبت کرد و تنش های مذهبی بین آنان را فرونشاند. یک زن مسیحی از خوشحالی توقف جنگ، جلوتر آمد تا با امام دست دهد. امام خیلی خونسرد و سریع با یک حرکت دست، عبایش را دور دستش پیچید و دستش را به او داد.

 بالاخره امتحاناتم به پایان رسید و بنا بر وعده ای که داده بودم خاطراتی از کسانی که همراه با امام موسی صدر بودند را منتشر می کنم. این خاطرات را خودم مستقیما از اشخاص شنیدم زیرا به عنوان مترجم در حضور آنها بودم. سری اول این خاطرات را از شخصی به نام احمد نقل می کنم که نخواست اسمش ثبت شود. شما او را به نام احمد بشناسید.

مقاله فوق را در وبلاگ یک دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات منطقه ای خاورمیانه یافتم که به نظرم رسید به شیوه ای معتبر و علمی موضوع فوق را مورد بررسی قرار داده است.

چشم لبنانیها به ایران است؛ از قدیم همینطور بوده، از وقتی انقلاب کردیم چشم همه ی شیعیان جهان و همه ی آزادگان جهان به ماست. باور نمی کنید؟ واقعیت است. ایران پایگاه و پشتوانه ی بزرگ شیعه در جهان است و این موقعیت را هیچ کشور دیگری نمی تواند از ایران بگیرد.

قبل از هر چیز متذکر می شوم شناخت من از جوانان ایرانی ناشی است از تعامل با اهل تهران و شهرستانی هایی که در دانشگاه و سربازی دیده ام و شهرستانهای مختلفی که به آنها مسافرت داشتم مانند مشهد مقدس، قم، اصفهان، شیراز و شهرهای بین راه، شمال و شهرهای آن، تبریز و...
شناخت من از لبنان هم از تعامل با اهل بیروت و جنوب است که چون بیشتر در جو مسلمانان و خصوصا شیعیان بوده ام، ممکن است کامل و تعمیم پذیر به کل جمعیت لبنان نباشد. اما از آنجا که جمعیت شیعیان و مسلمانانی که در مناطق مورد مشاهده من درصد بالایی از جمعیت است و در بیروت هم تمام اقوام و خاندانهای لبنانی حضور دارند می توان برای شناخت کلی به این بحث استناد کرد.