سفارت امریکا به شهروندانش تا سه شنبه مهلت داده تا از لبنان خارج شوند.
یک کشتی جنگی بریتانیایی در بندری در ترکیه لنگر انداخت.
سفیر سابق لبنان در واشنگتن: اوباما نیازی به جلب نظر کنگره برای حمله به سوریه ندارد.
نماینده لبنانی حامی مقاومت: جواب اولین گلوله ای که به سوریه شلیک شود، ۵۰۰ موشک به تل آویو است.
مخالفین سوری: با شروع حمله ی آمریکا نظام اسد از هم خواهد پاشید!
عبدالحلیم خدام: با پنج موشک اول آمریکا، اسد کشته خواهد شد.
ترکیه نیروهای خودش در مرز با سوریه را تقویت کرد.
مرکل: درست نیست دولتی از اتحادیه اروپا بدون اجازه اتحادیه بر ضد سوریه وارد عمل شود.

آیا جنگ خواهد شد؟

دل خیلی ها با شنیدن کلمه جنگ می لرزد. بعضی ها بیشتر بعضی ها هم کمتر. با اولین تهدید آمریکا به حمله به سوریه خیلی ها ترسیدند. همه می دانند هدف اصلی جنگ در سوریه قطع دستان ایران است. و بعد از آن نوبت جنگ به ایران می رسد. حالا ببینیم کفه ی ترازو به کدام سمت است.

این پست تعدیل شد!
یادم میاد بعد از پیروزی حزب الله در جنگ 33 روزه، تو دانشگاه تهران یه جلسه دانشجویی بود که دکتر ر. برای یه جمع کوچیک بچه ها سخنرانی کرد. شروع کرد از کارایی و قدرت بالای سلاح های ایرانی و ناتوانی آمریکای جنایتکار و اسراییل خونخوار در برابر سلاح های ایرانی صحبت کردن و اینکه از الان به بعد ایران میشه یکی از بزرگترین صادرکننده های سلاح به کل دنیا!

امسال یادبود ربودن امام موسی صدر در لبنان بطور متفاوتی برگزار شد. به جهت قضایای داخلی لبنان و جنگ در سوریه و تهدیدات مداوم نسبت به شیعیان، جای امام موسی صدر کاملا خالی بود. بیشتر از هر سال دیگری در سراسر مناطق مختلف لبنان، تصاویر و بنرهایی از امام موسی صدر نصب شده بود و جملات ایشان در مورد وطن، مقاومت، سلاح و رویارویی با دشمن صهیونیستی به چشم می خورد. آنقدر پرچم های حرکت امل و تصاویر امام موسی صدر به در و دیوار نصب شده بود که با خودم گفتم شاید حزب الله هم در این قضیه هزینه کرده وگرنه حرکت امل اینقدر در این موارد خرج نمی کرد. مراسم بزرگداشت امام موسی صدر هم به خاطر خطرات امنیتی فعلا لغو شده تا سلفی های خونریز نتوانند از اجتماع بزرگ شیعیان برای کشتار و ترور شیعه استفاده کنند.

سلام به همه دوستان و خوانندگان عزیز
با عرض تسلیت سالگرد شهادت امام جعفر صادق، صاحب مکتب جعفری و دانش نبوی.
بالاخره بعد از گذشت یک هفته از بازگشت به لبنان، دوباره فرصتی شد تا بنویسم. کارهای عقب افتاده زیاد است و وقتم خیلی فشرده است اما برخی مطالب را باید بنویسم که به زودی منتشر خواهد شد.
بطور خلاصه بگویم که فعلا وضع خوب است و ایست بازرسی های زیادی در ضاحیه برپا شده تا امنیت مردم تامین شود. برای همین مردم برای فرار از ترافیک و شلوغی که روزهای اول ایجاد شده بود، برای کار غیر ضروری بیرون نمی روند. بسیاری از افراد هم اصلا به جنوب یا شمال و زادگاه اصلی خود رفته اند تا امنیت و آرامش بیشتری داشته باشند. برای همین این روزها ضاحیه بسیار خلوت و آرام است.
نیروهایی که از سوریه بازگشته اند از وحشیگری و دروغگویی تروریستهای زامبی وارداتی می گویند و پیروزی های بچه های حزب الله و چالش پیش روی آمریکا و دشمنان سوریه. بر خلاف ادعاهای رسانه ای و جو حاکم، وضع در سوریه خوب است و ارتش سوریه و نیروهای حزب الله تسلط و اقتدار کاملی در میدان جنگ دارند.
زندگی با دو بچه خیلی سخت تر از یک بچه است و تقریبا آدم فلج می شود! منظورم این است که هر چقدر می دویم باز هم کارها عقب می افتد چون دائما باید به دو بچه رسیدگی کرد.

همان چهار راهی که همیشه رد می شدم، وسط چهار راه شلوغ و سردرگم، گاهی انظباط (پلیس راهنمایی حزب الله) می ایستاد گاهی یک پلیس شهرداری. همان که نبشش معجنات الخباز بود (معجنات هر چیزی که با خمیر درست می شود مثل پیتزا و مناقیش و...). همان که چند قدمی با مجمع سید الشهدا فاصله دارد. جوان باطری فروشی که مغازه اش آنجا بود شهید شد، فلافلی سر خیابان شهید شد، مغازه ها که تا مدتها در آتش می سوخت، شیرینی فروشی نابود شد و سلمانی دیگر وجود ندارد. اجساد این طرف و آن طرف پراکنده است. تکه های گوشت سوخته از در و دیوار آویزان است.

سلام
مدتی است نتوانسته ام چیزی بنویسم، فرصت نشده و سوژه ای هم ندارم. از اخبار لبنان هم به دور هستم و منابع من خلاصه شده به سایتها و خبرها.
این طور که به نظر می آید وضع در لبنان خیلی جالب نیست. بخصوص بعد از تصمیم اتحادیه اروپا در اضافه کردن شاخه ی نظامی حزب الله در لیست سازمانهای تروریستی.