قاضی «محمد وسام» وزیر فرهنگ لبنان، با ارسال نامه‌ای به همتایان سوئدی و دانمارکی خود، اهانت چندباره به قرآن در این دو کشور را شدیدا محکوم کرد. وی نوشت

در عربی کلمات زیادی هست که ریشه فارسی دارد. اینکه یک اسم را با پسوند «چی» به شغل و بعد نام خانوادگی تبدیل کنند، از ایران به عثمانی و از آنجا به کشورهای تحت سلطه عثمانی مثل لبنان و سوریه رفته است.

چند روزی است عده ای از اصحاب مجاز (مجازی بازها) علیه علی علیزاده حرفهایی می زنند و او را مزدور، نفوذی، و غیره می خوانند. چند نکته در اینباره عرض می کنم.

لبنان کشوری با طایفه ها و ادیان و فرقه های مختلف است. در چنین کشوری فرهنگ غالب واحدی وجود ندارد و هر فردی می تواند آزادانه عناصر مختلف فرهنگی مورد نظر خود را بپذیرد یا قبول نکند. لذا می بینیم ممکن است یک مسلمان، ظاهر و سبک زندگی اسلامی نداشته باشد.
در کشوری مثل ایران که فرهنگ یکپارچه تر و فراگیرتر است، طبیعتا عناصر نامطلوب فرهنگی بیشتر مورد مخالفت قرار می گیرند. نفوذ و هجوم فرهنگ بیگانه به آن، خصوصا در مواردی که با اصول فرهنگی کشور در تعارض است، پذیرفته نیست و با آن مقابله خواهد شد. در این صورت یا عنصر فرهنگی بواسطه مخالفت (چه با اجبار چه داوطلبانه)، حذف خواهد شد، یا استحاله شده و با فرهنگ جامعه وفق داده می شود، یا آن تهدید فرهنگی، تبدیل به فرصتی جدید خواهد شد.

استفاده از این مطلب صرفا با ذکر منبع مجاز است.

خیلی از ایرانی ها دوست دارند نظر لبنانی ها راجع به خود را بدانند. بالاخره با حمایت ما از لبنانی ها و کمک به آنها، باید ببینیم آیا علاقه قلبی هم به ما دارند یا رابطه، رابطه ی «رفیقتم رفیق بند جیبتم» است؟

برخلاف تمام گروه های خارجی مختلفی که ایران در طول تاریخ انقلاب به آنها کمک کرده، حزب الله تنها گروهی است که از همه نظر برجسته و مطلوب است. هم نتیجه کارش از همه بهتر بوده، هم احترام فوق العاده ای برای ایران قائل است، اصلا باید گفت، رابطه حزب الله و ایران جدای تمام روابط سیاسی و همپیمانی مرسوم است. رابطه حزب الله و ایران رابطه امام و ماموم است، رابطه ولی فقیه و پیرو.  باید گفت در تبعیت، دست بیشتر ایرانی ها را هم بسته اند و خالصانه و با عقیده راسخ برای هدف خود می کوشند. رابطه حزب الله با ایران بیش از آنکه نظامی و سیاسی باشد، رابطه یک قطعه جدا افتاده از وطن است. وطن جهانی تشیع.

در ترجمه عربی توسط فارسی زبانها عموما اشتباهاتی رخ می دهد. گاهی اشتباه به سبب ندانستن معنای کلمه است. گاه به خاطر نداشتن فرهنگ محلی، کلمه اشتباهی ترجمه می شود. مثلا یکی از سایتهای خبری در خبر شهادت یکی از رزمندگان حزب الله نوشته بود سپس وی را در منطقه جبانه دفن کردند. خب اگر کلمه جبانه را در قاموس پیدا نکنند فکر می کنند اسم منطقه ای است. اما در واقع در لبنان به قبرستان می گویند جبّانه.