برنامه گوگل برای دیدار راهنمایان نقشه گوگل از سراسر جهان هر سال در آمریکا برگزار می شود. در این برنامه، 200 راهنمای برتر از 64 کشور سراسر جهان دعوت شده و ضمن دیدار و گردش در شهر، به یادگیری و تجربه اندوزی می‌پردازند.

استفاده از این مطلب صرفا با ذکر منبع و نام نویسنده مجاز است.

نمایشگاه عکس عاشورایی دیشب در بیروت برگزار شد. نمایشگاه عکس دروب العشق (مسیرهای عشق) با حضور علمای شیعه و سنی و اساتید و هنرمندان لبنانی در سالن فرهنگی هنری رسالات افتتاح شد. این نمایشگاه که با همت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و موسسه دانشجویان مسلمان جهان در بیروت برپا شده است با سخنرانی رایزن محترم جناب آقای دکتر محمد مهدی شریعتمدار و رئیس مرکز فرهنگی هنری رسالات و شهردار منطقه غبیری بیروت آغاز به کار کرد.

کم کم داریم اسیر می شویم؛ اسیر تکنولوژی.
هر روز افراد بیشتری اقدام به تهیه تلفن هوشمند می کنند و با نصب برنامه و عضو شدن در شبکه های اجتماعی مختلف، با دیگران در تماس بی وقفه قرار می گیرند. یاد زمانی که منتظر می شدیم تا یکی مسیج بزند به خیر! الان هر نیم دقیقه، یکی با وایبر جوک می فرستد، یا در گروه های واتساپ و تلگرام، خبر یا عکس یا مطلبی می فرستند. همه هم از ضعیف بودن باتری گوشی خود نالان هستند. لذا یا شارژرشان همراهشان است یا پاور بانک (باتری همراه) تهیه می کنند (این قضیه در لبنان که به شدت چشمگیر است). ما آنقدر اسیر شده ایم که باید به جوکهای لوس همه بخندیم، مطالب تکراری را بخوانیم، روزی چند مطلب را برای نمی دانم چند نفر بفرستیم تا آریایی بودن خودمان را زیر سوال نبرده باشیم یا به بدبختی دچار نشویم! متاسفانه هر شخصی که به تازگی به این فضا پا می گذارد فکر می کند مطلب یا جوک یا عکسی که به وی رسیده را بقیه تا به حال ندیده اند! لذا با اشتیاق آن را برای همه ارسال می کند. آنهایی که پنج شش سال است در این فضا هستند حتما از جوکها و مطالب تکراری که سالی چند بار به دستشان رسیده خسته شده اند.
چه کنیم اسیر نباشیم؟

در گوشی های آندرویدی قبل از نصب هر برنامه می توان اجازه نامه های برنامه (permissions) را ملاحظه کرد. همین طور از قسمت مدیریت برنامه ها می توان اجازه نامه ی برنامه های از قبل نصب شده را مشاهده نمود.

آپدیت جدید سرویس جستجوی گوگل توجهم را به خود جلب کرد: برنامه بدون اجازه ی شما عکس و فیلم ثبت خواهد کرد!

اعتقاد دارم امروزه جاسوسان هیچ مرزی برای دسترسی به اطلاعات افراد ندارند. سالها پیش یکی از دغدغه های سرویس های امنیتی پیدا کردن شماره ی موبایل یک نفر برای شنود آن بود. چرا که ممکن بود کسی با خطی دزدی یا ثبت نشده به مکالمه بپردازد. برای حل این مشکل برنامه های ارتباط اجتماعی مثل whatapp یا viber و امثال آن به بازار آمد که فقط کافی بود تا روی گوشی خود نصب کنید و تمام دفتر تلفن خود را در اختیار این سیستم قرار دهید. بدین وسیله به راحتی شخصی را که شماره اش به نام خودش نیست یا با مدارک جعلی ثبت کرده از روی دفتر تلفن دوستانش می توان پیدا کرد. اضافه بر آن اگر کسی فعالیت های اجتماعی یا سیاسی یا امنیتی اش با نام مستعار است، دیگر با وجود این برنامه نمی تواند هویت خود را مخفی کند. چرا که نزدیک ترین افراد مانند زن و بچه و برادر و خواهرش اسم او را در تلفن خودشان ذخیره و دو دستی تقدیم سرویس های امنیتی خارجی کرده اند.