دیروز توفیق شد با یکی از تهیه کننده های بزرگ المنار و رادیو نور گپی بزنم. وی بالای 25 سال سابقه تهیه کنندگی دارد و تا کنون حدود 11 جایزه بین المللی در زمینه تهیه کنندگی گرفته است. همچنین افراد زیادی را تعلیم داده که آنها هم در کار خود موفق هستند.

از آنجا که یکی از نیروهای قدیمی حزب الله در زمینه رسانه ای محسوب می شود اطلاعات خوبی هم دارد. بحث جنگ یمن بود و اینکه مردم بیگناه یمن درحال قتل عام هستند. نظر تحلیلگر لبنانی راجع به توافق ایران و آمریکا و پیش بینی او درباره حرکت تروریستی عربستان سعودی را به او گفتم. برایش جالب بود که کسی از شش ماه قبل پیش بینی جنگ را کرده باشد.

شروع کرد به صحبت درباره اوضاع و منطقه. (از آنجا که تصور می کرد لبنانی هستم راحت سخن می گفت و عادی؛ نه برای خشنودی من و ابراز ارادت به ایران). وی گفت: عربستان نسبت به ایران حقد و کینه و حسد دارد. زمان شاه هیچوقت نمی گفتند ایرانیها مجوسند و فُرس (فارس) و صوفی و کافر هستند! اما بعد از انقلاب یکباره ایران مورد هجوم آنها قرار گرفت.

یادم هست اولین روزهایی بود که دولت یازدهم برای تفاهم و توافق با دولتهای غربی در مساله هسته ای وارد عمل شد. دکتر محمد جواد ظریف هم شخصا و با ادعای برخورداری از پشتیبانی رهبر انقلاب پا به میدان گذاشت. از یک تحلیلگر لبنانی پرسیدم که آیا این توافق به سرانجام خواهد رسید و آیا ایران و آمریکا اساسا می توانند به تفاهم یا توافقی دست پیدا کنند یا خیر؟
وی در آن زمان چنین گفت:

در پی پیروزی های پی در پی انقلابیون یمن، عربستان صهیو وهابی دقیقا بنا بر پیش بینی های سیاستمداران لبنانی، دست به وحشیگری و اقدامات تروریستی زد. ریشه این اقدام، توافق غیر منتظره ایران و آمریکا بود. عربستان برای آنکه ثابت کند هنوز رهبر جهان عرب است در این مدت بسیار با کشورهای هم پیمان خود و حتی با پاکستان بطور فشرده رایزنی کرد و ماه گذشته ریاض چهار راه شلوغی برای سیاستمداران کشورهای مختلف بود.
عربستان که بنا بر شواهد و مدارک، منبع صدور تروریسم به عراق و لبنان و سوریه بوده، هم اکنون با همراه ساختن یک اتحاد عربی (بخوانید نوکران در حال سقوط آمریکا) تلاش دارد تا با مقابله با انقلابیون یمن، از گسترش بهار عربی به کشور خود جلوگیری کند.

لبنان کشور عجیبی است. کشوری با ویژگی های منحصر به فرد. زندگی مسلمان و مسیحی و شیعه و سنی در کنار هم، جنگ های داخلی، وجود روزنامه ها و رسانه های کاملا مخالف هم و رسانه ها و سیاسیون وابسته به کشورهای دیگر، ...

داعش (دولت اسراییل در عراق و شام - و به زودی در اردن و عربستان و ترکیه) شاخه ای از القاعده است که با حمایت آمریکا و اسراییل و آموزشها و پشتیبانی های اطلاعاتی و سایبری صهیونیستها توانست به سرعت معروف شود و با جمع آوری نیرو، و اجرای چند حرکتِ پشتیبانی شده توسط آمریکا (مثل اشغال شهرهای عراق) به منابع عظیمی از سلاح و نفت و پول دست یابد. داعش بیش از آنکه خطرناک و وحشی باشد، یک توهم و ترس ساختگی است. ترسی خیالی که رسانه های غربی و سازمانهای جاسوسی غرب، به شکلی هوشمندانه برنامه ریزی کرده اند تا اسلام را با خود اسلام نابود کنند.

داستان قطعی برق در لبنان رو حتما شنیده اید. به خاطر جنگهای مختلفی که اسراییل بر این کشور تحمیل کرده و هر بار نیروگاه ها را بمباران کرده، باعث شده تا همیشه تولید برق کفاف مصرف آنرا ندهد و مجبور شوند ساعاتی قطعی برق داشته باشند. ماه رمضان به گفته همسایه ها کمتر از شش ساعت در کل روز برق داشته اند. هر بار بودجه ای برای بازسازی و توسعه نیروگاه ها و شبکه می آید هاپولی شده و اثری بر وضع برق نمی گذارد. بارها ایران پیشنهاد کرده برای لبنان نیروگاه بسازد و کل شبکه را ترمیم و منظم کند یا از طریق خط عراق و سوریه به لبنان برق برساند، اما دولت قبول نکرده است. چون می دانند محبوبیت ایران نزد تمام مردم لبنان بالا خواهد رفت و این به ضرر جریانهای مخالف حزب الله است که عموما مهره سعودی و آمریکا هستند.

بعد از مدتی نا امنی و خطر بمب گذاری، به سبب آنکه حزب الله بطور ریشه ای با قضیه برخورد کرد و راه های ورود تروریستها از سوریه به لبنان را بست، روزگار لبنان عادی بود. از طرف دیگر جناح حریری که امیدوار شده بود با ورود به صحنه سیاسی به جایگاه مطلوبش برسد، دست از پشتیبانی تروریستهای لبنان برداشت به حدی که آنها خود را بازی خورده دانستند و بر علیه جریان مستقبل اعلان جنگ و مبارزه کردند. ارتش هم در سایه حمایت جریان 14 آذار (مخالفان حزب الله)، به خوبی توانست بر طرابلس و شمال مسلط شود. با قطع پشتیبانی داخلی و کمک مالی و نظامی به تروریستها، اوضاع امنیتی بر وفق مراد بود به حدی که موانع فلزی و زنجیرهایی که در خیابانهای ضاحیه برای جلوگیری از توقف ماشینها گذاشته بودند را برداشتند. مدت کمی از این ماجرا نگذشت که داعش در عراق سر برآورد و همزمان با آن در لبنان هم انفجارات شروع شد. بر اساس شواهد و گزارشهای منتشره سه انفجاری که تا کنون رخ داد در واقع از لحاظ عملیاتی شکست خورده است. چرا که هیچکدام به اهدافشان نرسیدند.

گروگان گرفته شدن مرزبانها در تمام دنیا سابقه دارد و فقط مربوط به ایران نیست. اما تلاشهای دیپلماتیک و پاسخ نظامی به این پدیده، امری است که قضیه گروگانگیری را تحت الشعاع قرار می دهد.

مثلا در سال 2006 وقتی حزب الله لبنان در عملیات وعده صادق چند سرباز اسراییلی را لب مرز به اسارت گرفت، رژیم اشغالگر قدس با وحشیگری تمام، یکی از بزرگترین جنگ های منطقه در چند سال اخیر را آغاز کرد که البته بعدها معلوم شد برای جنگ از قبل برنامه داشته اند و عملیات حزب الله مجبورشان کرد زودتر از موعد در حالی که رودست خورده بودند وارد جنگ شوند.

وقتی دولتی ضعیف مثل لبنان نمی تواند از حقوق خود دفاع کند، دشمنش هرچه بخواهد انجام می دهد.

اگر کشور را ضعیف کنند یا ضعیف جلوه بدهند نتیجه این می شود که برای احقاق حق خودمان، نمی توانیم قدمی برداریم. پاکستان ایران را تهدید می کند که اگر وارد خاک این کشور شویم فلان و بهمان می کند!

هنوزموشک باران پادگانهای منافقین در عراق توسط ایران را یادم نرفته . وقتی قوی باشیم می توانیم و انجام می دهیم. هیچ کس هم نمی تواند بگوید چرا.

بعد از انفجار سفارت ایران در بیروت، شاید اولین نفری بودم که بر اساس اطلاعات اولیه، گزارش مشروحی در این زمینه نوشتم که توسط برخی سایتهای خبری هم بازنشر شد. در انتهای آن گزارش پیشنهاد داده بودم که ایران از این فرصت نهایت استفاده را کرده و به سعودی به عنوان سازنده و فرمانده و پشتیبان اصلی تروریستها هجوم ببرد. هرچند پیش بینی کرده بودم که چنین عملی هرگز انجام نخواهد شد. (آن گزارش را از اینجا بخوانید)