فصل زیتون چیدن در لبنان فرا رسیده است، آخر تابستان و اول پاییز، پس از رسیدن زیتون، و بعد از اولین باران پاییزی که زیتونها را شستشو می دهد، مردم به زمین و باغ خود رفته و بطور خانوادگی زیتون می چینند. عادت مردم لبنان و سوریه و فلسطین همین است.

ده پانزده روز گذشته روزهای پر تنشی برای حزب الله به شمار می آمد و این حزب در حالت آماده باش قرار داشت. رژیم صهیونیستی در کنار حملات رسانه ای و جنگ روانی و تهدیدات فزاینده علیه حزب الله و لبنان، دست به تحرکات گسترده ای زده بود و تجاوزهای آشکار دریایی هوایی و زمینی به مرزهای لبنان داشت.

روزگاری در لبنان، حرکت امل و حزب الله نوپا با هم دچار مشکل شدند که کار به جنگ و برادر کشی رسید اما بالاخره با مداخله عقلای دو طرف، جنگ به پایان رسید. هنوز که هنوز است برخی از دو طرف، طرف دیگر را دوست ندارند یا نسبت به آن نگرانند. اما بسیاری از مردم هستند با وجود اینکه متمایل به یکی از این گروه ها هستند اما دیگری را هم دوست دارند و احترام می گذارند.

بازنشر این مطلب فقط با ذکر منبع مجاز است.

حدود 24روز پیش، متوجه شدم حجم زباله در سطلهای زباله وکنار آنها خیلی زیاد شده و مقداری هم کف خیابان پخش و زیر چرخ های ماشین ها له شده و در جاده پخش شده اند. بوی بسیار آزار دهنده ای خیابان ها را فرا گرفته بود. کم کم در اخبار منتشر شد که این قضیه فقط مربوط به ضاحیه نیست و کل بیروت حتی مناطق دولتی و توریستی هم گرفتار زباله شده. دلیل این امر تمدید نشدن قرار داد شرکت سوکلین، شرکت خصوصی جمع آوری زباله عنوان شد. از طرف دیگر یکی دو سالی است به خواسته مردم و طرح وزارت محیط زیست، محل دفن زباله ها باید تغییر داده شود. اما پشت صحنه اصلی این مشکل چیست؟ وزیر سابق، شربل نحاس چنین شرح می دهد:

سفرنامه زیر توسط هم میهن عزیز جناب آقای محمدی نائینی نوشته شده است. از آنجا که ایشان در صنعت توریسم در ایران فعال است نگاه بسیار خوبی به لبنان داشته و با زبان شیوا و جذابی سفرنامه خود را نوشته است. ایشان تصاویر خوبی هم گرفته که البته گاهی عکس گرفتن خصوصا در ضاحیه برایش دردسر ایجاد کرده. متن سفرنامه و تصاویر بدون هیچ تغییری در محتوا یا کیفیت در اختیار شما قرار می گیرد. امیدوارم مثل من لذت ببرید.

عروسی اش خیلی ساده برگزار شد. انگار نه انگار آنها در آمریکا بزرگ شده و درس خوانده اند و ثروت و مال و منال کافی برای یک عروسی مفصل دارند.

بعد از اینکه در این چند سال، شهر عرسال در لبنان از تروریستها و مجروحین خارجی که در سوریه می جنگیدند پذیرایی و حمایت کرد، عاقبت شر تروریستها به مردم شهر رسید و با اشغال شهر و درگیری و سلب آزادی مردم و تجاوز به ممتلکات آنها، دقیقا برنامه زورگویی و ظلم در عراق را در آنجا پیاده کردند. بطوری که شهردار این شهر که بسیار ضد حزب الله بوده و شهر را در اختیار و در خدمت تروریستها در آورده بود از مقامات لبنانی درخواست نجات کرد. 

خبرهای تایید نشده ای حاکی از آن است که پسر بندر بن سلطان تصادفا در هنگام تردد به این شهر به صورت ناشناس، توسط ارتش بازداشت شده و به پاسگاه ارتش منتقل می شود. تروریستها پاسگاه را محاصره می کنند و سرکرده آنها داخل شده و تقاضای آزادی پسر بندر را می کند. فرمانده پایگاه عصبانی شده و می گوید خود این یارو رو هم دستگیر کنید. در پی این جریان تروریستها پاسگاه را زیر آتش می گیرند و تعداد زیادی از سربازان را کشته و تعدادی را اسیر کرده و به گروگان می گیرند. به همین علت تصور شد که دستگیری این سرکرده داعشی جرقه ی جنگ در عرسال بوده است.

وقتی یک ایرانی برای درس یا کار به لبنان می آید نه تنها مشکلات غریب بودن و تنها بودن و ناشناس بودن را دارد بلکه مشکلات لبنان هم اضافه بر آن باید تحمل کند: گرانی و شلوغی و بی برقی و بی آبی و ...

ماجرای زیر که سید کمیل در گوگل پلاس خود تعریف کرده مرا یاد داستانی از حضرت علامه طباطبایی انداخت. اول ماجرای سید را بخوانید:

منطقه ی خاورمیانه خصوصا فلسطین و لبنان خواستگاه پیامبران زیادی بوده است. مرقد پیامبران زیادی در لبنان وجود دارد که مورد توجه و زیارت مومنان است. حتی مرقدی وجود دارد که منسوب به حضرت بنیامین، برادر حضرت یوسف علیهما السلام است. در زمان اشغال لبنان توسط رژیم صهیونیستی، صهیونیستها برای زیارت به آنجا می رفتند.