حزب الله لبنان پدیده ای تاریخی است که بارها مورد تحلیل و بررسی دوستان و دشمنان قرار گرفته و هنوز هم هیچکدام نتوانسته اند آنطور که باید، آنرا بشناسند؛ خصوصا دشمنان.

حزب الله لبنان را باید در زمینه های تاریخی فرهنگی اجتماعی جغرافیایی و دینی بررسی کرد، وگرنه در شناخت آن دچار خطا خواهیم شد. همه می دانند این حزب نوپا توانسته دستان جنایتکار اسراییل را بارها در خاک لبنان قطع کند و باعث شود جنایتکارترین ارتش دنیا نتواند به خواسته هایش برسد. برای خیلی ها سوال است که چرا ایران در هیچ کشور دیگری نتوانست با وجود کمکها و آموزشها و حمایت هایش، هپیمانی مانند حزب الله لبنان درست کند که اولا توانایی بسیار بالایی داشته باشد، دوم اینکه سر به راه و هم راستا باشد و سوم اینکه با کمترین هزینه بیشترین فایده راداشته باشد. در ادامه دلایل این موضوع را بررسی می کنیم.

به مناسبت سالروز آزاد سازی لبنان از اشغال رژیم صهیونیستی در تاریخ 5-3-1379 (25 ایار 2000)

استفاده از این مطلب تنها در صورت ذکر نام نویسنده مجاز است.

حزب الله الغالب، این لقبی است که به حزب الله لبنان می دهند (به معنای حزب الله همیشه پیروز). حزبی که از جوانان مومن شیعه لبنانی تشکیل شد و توانست به گونه ای ترقی و پیشرفت کند که ارتش شکست ناپذیر صهیونیستها را شکست داده و جلوی تمامیت طلبی این رژیم اشغالگر را بگیرد.

لبنان هر روز شاهد تجاوزات زمینی و هوایی و دریایی رژیم اشغالگر قدس است. ارتش این کشور هم به قول سید حسن نصرالله فقط یک پلیس مسلح است! یعنی کاربرد داخلی دارد، نه دفاعی. کارشان هم شده بازتاب و ثبت گزارش تجاوزات اسراییل. (نمونه ی این گزارش در سایت ارتش لبنان)

دیگر شنیدن خبر انفجار، هول و هیجان خود را از دست داده است. پنجشنبه وقتی خبر آمد در هرمل انفجار رخ داده است، فقط دنبال این بودم که ببینم تلفات چقدر بوده است. در هفته ای که عموم مسلمانان برای میلاد پیامبر اسلام خوشحالند، مسلمان نماهایی با ادعاهای جهادی مشغول کشتار مسلمانان مظلوم سوریه و لبنان هستند.

اما این زامبی های مسلمان نما کیستند و از کجا سر بر می آورند؟

منشاء این گروه های تروریستی را باید در مجاهدین افغانی جستجو کرد که بر علیه اشغالگران شوروی می جنگیدند. هرچند آمریکا شاید عامل اصلی پدید آمدن این جریان نباشد اما به همراه پاکستان و عربستان سعودی، مهم ترین عامل تسلیح و تجهیز آن بود.

بعد از انفجار سفارت ایران در بیروت، شاید اولین نفری بودم که بر اساس اطلاعات اولیه، گزارش مشروحی در این زمینه نوشتم که توسط برخی سایتهای خبری هم بازنشر شد. در انتهای آن گزارش پیشنهاد داده بودم که ایران از این فرصت نهایت استفاده را کرده و به سعودی به عنوان سازنده و فرمانده و پشتیبان اصلی تروریستها هجوم ببرد. هرچند پیش بینی کرده بودم که چنین عملی هرگز انجام نخواهد شد. (آن گزارش را از اینجا بخوانید)

یکی از خوانندگان عزیز سوالی پرسیده بودند که قبلا در ذهن خودم آمده بود و شاید سوال خیلی از دوستان باشد. آیا قدرت نیروهای ایرانی از همه بیشتر است؟ ایران که حزب الله را بوجود آورده پس حتما خودش خیلی قویتر است و اگر ایرانی ها در سوریه بودند کار دو روزه تمام شده بود.
بررسی و مقایسه قدرت دو نیروی نظامی با یکدیگر خیلی مشکل است. چه برسد مقایسه کشور قدرتمندی مثل ایران با گروه مقاومت حزب الله یا ارتش کشور سوریه. مقایسه در مقیاس کشورها به سبب وجود مولفه های دیگری مثل قدرت مانور سیاسی و اقتصادی و برگ برنده های پنهانی و آشکار آن کشور، بسیار سخت است. با این حال سعی می کنم عوامل مختلف و تاثیرگذاری که به نظرم می رسد ذکر کنم و قضاوت را به خودتان بسپارم.

هر کشوری بدون درنظر گرفتن نوع نظام آن، یک طیف طرفدار دارد و یک مقدار مخالف و بقیه مردم هم همه چیز برایشان عادی است. فقط عیششان تکمیل باشد، بقیه اش مهم نیست. تمام کشورها برای جذب حداکثری ملت خود و تقویت روحیه وطن پرستی برنامه های فرهنگی تربیتی زیادی دارند. در این میان ترکیه گوی رقابت را از دیگر کشورها ربوده و با بودجه فراوان، سعی دارد ارزشهای مورد نظر خود را نه تنها در داخل ترکیه، بلکه در تمام سرزمینهای اسلامی نفوذ دهد. ترکیه که نماد اسلام امریکایی و عثمانی نوین است جدا از سریالهای خانوادگی مبتذل و فاسدش برای آلوده کردن و سرگرم کردن مردم (به جهت اینکه شرشان از سر حکومت کم شود و به پای حکومت نپیچند) و جدا از سریالهای تاریخی تحریف شده برای منحرف کردن تاریخ، سریالهای وطن پرستانه ای مثل قله ی شفقت (Şefkat Tepe) ساخته که در آن هر دروغ و تهمتی را به کردها و ایران می زند تا روحیه ی وطن پرستی ترک ها را افزایش دهد.