باز هم می گویم اخلاق در جامعه امروزی گم شده است و دیگر کسی آن را نمی شناسد.

خاطره زیر نمونه ای از ادب و اخلاق اسلامی و علوی است که از رفتار کریمانه ی ائمه ی اطهار سرچشمه می گیرد. آیت الله بروجردی تنها مرجع شیعه در زمان خود بود و به قدری عظمت معنوی و جذبه داشت که شاه ایران از وی حساب می برد.

از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: هرکس از شما حقّش را با دو شاهد می گیرد، درحالی که جدّم امیرالمؤمنین علیه السلام ، علیرغم آنکه در غدیر هفتاد هزار نفر (و به روایتی هشتاد و شش هزار نفر) شاهد داشت ، اما نتوانست حقّش را بگیرد.

بسمه تعالی

یادش بخیر تابستون یکی از دوستان صمیمیم از تهران با خانوادش اومده بودن مشهد چند روزی خونمون موندنو کارایی که مشهد داشتنو انجام دادن و بعد از چند روز تصمیم گرفتن برگردن شهرشون و حدودا ساعت 11 صبح بود که زدن به جاده و رفتن. بعد از یک ساعت بهش زنگ زدم گفتم کجایی گفت حدودا 50 کیلومتر از شهر خارج شدم و دارم میرم به طرف تهران و ان شاالله فردا به تهران می رسیم منم بهش گفتم همین الان برگرد که کار مهمی باهات دارم. گفت چه کار مهمیه مگه؟

قضیه سقراط و اسب را می دانید؟ وقتی متنفذان شهر از روشنگری های سقراط برای جوانان به ستوه آمدند و وی را به دادگاه کشاندند گفتند که همه مردم توانایی تربیت جوانان را دارند بجز سقراط. سقراط از آنان اقرار گرفت که فقط بعضی از مردم توانایی پرورش اسب را دارند و به این شکل نشان داد که آنها از تربیت جوانان چیزی نمی دانند. چطور همه می توانند کودکی تربیت کنند اما نمی توانند اسبی را پرورش دهند؟

اونایی که همسن من هستند شنیدند و بزرگترها هم دیدند در دوران انقلاب چقدر همدلی و صمیمیت و همکاری بین مردم زیاد بود و روح تعاون اسلامی که پیامبر اکرم تلاش می کردند بین مسلمین ایجاد شود در مردم موج میزد. صفهای طولانی نفت در تاریخ به یاد مانده و جوان هایی که برای همسایه خود هم نفت می گرفتند و می آوردند. اگر کسی تیر می خورد سریع بلندش می کردند و میبردند بیمارستان یا در یک خانه مخفی می کردند.

* استاد: بسم الله الرحمن الرحیم اینجانب محمود لواسانی هستم. خداوند پدرم مرحوم آیت الله میرزا حسن لواسانی را رحمت کند. ایشان در زمان آقای سید ابوالحسن اصفهانی و از طرف ایشان برای تبلیغ و وعظ از ایران به لبنان رفتند و حدود 25 تا 30 سال در شهر غازیه ساکن بودند.

انسان در پنج دنیا زندگی می کند، البته تا اینجایی که من فهمیدم! بله یک عالم، عالم ذر است که می گویند هر کسی بنا به روش زندگی و انتخابش در آن دنیا سرنوشت آینده خود را تا حدودی مشخص کرده است.