از علامه آموخته ایم: 

هیچ کاری در بسیط زمین و در «زیر آسمان» به عظمت هدایت و «انسان سازی» نیست. برترین نعمت جهان، «بزرگی روح» و «دریا صفتی» است. او به ما نهیب زده است که نکند «حوادث در شما اثر کند» و فراز و نشیب روزگار شما را از راه بگرداند.

از او آموخته ایم که با «تمرکز قوا» می توان «غیر ممکن را ممکن ساخت » او به گوشمان خوانده است که: «خواستن توانستن است». او با زندگی شگرف خویش بی اعتنایی به دنیا را به ما آموخته است و نشانمان داده است که می توان ساده زیست و «اسیر تجملات دنیا» نشد. او درس فروتنی و تواضع را با عمل خویش یادمان داده است.او رعایت «حق الناس» را با جانمان آمیخته است.او اخلاص، نظم، خدمت به خلق، بلند همتی وقدرشناسی از اساتید را به ما آموخته است.اگر چه خود قدرشناس او نبودیم!...

کسی که صد سال آینده را می دید (مصاحبه با مهندس تنها )   

ساعت 5 بعد از ظهر ، قرار منزل علامه