چند وقتی است که در منطقه بقاع لبنان در شرق این کشور مشکلاتی امنیتی پیش آمده است.

مهم ترین آنها حمله «آل جعفر» به «آل جمل» و تسخیر یک شهرک مرزی به خونخواهی یکی از افراد این عشیره بود.

داستان از آنجا اتفاق افتاد که تعدادی از جوانان یک عشیره شمال لبنان، ماشینی را می ربایند. در منطقه بین لبنان و سوریه که محل قاچاق است، توسط ایست بازرسی ارتش سوریه ماشین توقیف می شود. جوانها برگشته و با تعداد دیگری از فامیل خود به پاسگاه حمله کرده و دو ارتشی سوریه را کشته و تعدادی را زخمی می کنند و ماشین را پس می گیرند.

در بازگشت، به ایست بازرسی حزب الله می رسند.

تا اطلاع ثانوی سفر ایرانی ها به سوریه غیر ممکن شد. طبق هماهنگی مقامات ایران با دولت سوریه، مرزبانان سوریه اجازه ورود به ایرانی ها نمی دهند. لطفا قبل از رفتن از امکان دریافت مجوز مطمئن شوید.

روزهای یکشنبه که در لبنان تعطیل است، کاروان های زیارتی، صبح زود به مقصد دمشق حرکت می کنند. در این سفر با ما همراه باشید.

آنقدر انفجار در لبنان شده که دیگر برایمان عادی شده. مدتی است دستگاه های امنیتی هشدار می دهند که اطلاعاتی مبنی بر بمبگذاری چند دستگاه آمبولانس به دستشان رسیده و برای همین، بیمارستانها، آمبولانسهای غیر خودشان را بررسی می کنند. همینطور حزب الله بعد از ماجرای انفجار روبروی بانک در بیروت، پس از ایست بازرسی های ارتش و پلیس، چند نفر ناظر گذاشته است و داخل ضاحیه هم گشتهای موتوری با ژاکت حزب الله، گشت زنی می کنند. در هفته گذشته حزب الله توانسته بود دو کمربند انتحاری کشف کند.

قسمت دوم سفرنامه آقای محمدی نائینی، روز پر خاطره ای را بازگو می کند. هرچند زمان سفر ایشان، در اوج مشکلات امنیتی و خطرات بوده و حساسیت نیروهای امنیتی، باعث ایجاد زحمت برای ایشان شده است اما باید بدانید پنج سال قبل هیچ خبری از ایست بازرسی و گیر دادن نبود.

وقتی سریال الغالبون رو برای اولین بار دیدم به کسی که کنارم نشسته بود گفتم ای بابا! اینا هم از ما ایرانیا یاد گرفتن! زنهاشون با روسری میخابن! برگشت و گفت: خب با روسری می خوابیدند دیگه!!!

چون یکهو نصف شب مزدورای اسراییل یا خودشون در رو می شکستند و می آمدند داخل. برای همین خیلی از زنها حتی در منزل خودشون همیشه با حجاب، و لباسِ پوشیده بودند.

یادم میاد بعد از ماه رمضان سال قبل بود، یعنی حدود ۱۰ ماه پیش که تازه دو سه تا انفجار تو ضاحیه شده بود و حزب الله ورودی های ضاحیه رو به دقت می گشت. سعی می کردند از هر کسی به بهانه اینکه بچه ی کجایی؟ کجا می خوهی بروی؟ حرف بکشند تا از لهجه اش معلوم شود لبنانی است یا سوریه ای و فلسطینی یا خارجی.

دوستی برای کار اقتصادی به لبنان آمده بود. تجربه این چند روز نشان داد برای کار اقتصادی در لبنان باید صبر ایوب، سرمایه قارون و عمر نوح داشته باشید. از یک طرف مافیاهای تجار ایرانی و از طرف دیگر تجاری که به صورت جزئی و تک و توک بازار تجار مقیم را با قیمتهای غیر واقعی هم می ریزند مانع رسیدن شما به نتیجه هستند. از همه مهم تر اینکه وضعیت اقتصادی کنونی در لبنان بسیار راکد است. هم به جهت تحریم اعراب مخالف سوریه و حزب الله، هم به جهت نا امنی.  به خبر زیر که خودم ترجمه کردم توجه کنید:

انفجار در لبنان دیگر عادی شده! از هر محله ای که بگذری یک بار انفجار در آن رخ داده و در و دیوار آن برایت حکایت ها دارد. دیگر دل و دماغ نوشتن هم ندارم. وقتی وسط فیلمبرداری هستی و یکهو خبر می دهند انفجار رخ داده اولین کاری که می توانی بکنی این است که بدون توقف کار، بفهمی کجا رخ داده و از خانواده ات کسی آنجا بوده یا نه. یک هیجان و دل پیچه ی خفیف در جانت می پیچد و حس قوی انتقام و عصبانیت را در درونت می پروری.