دو سال پیش یک دانشجوی لبنانی اعلام کرد آب مناطق ضاحیه آلوده است و این آلودگی عمدا صورت می گیرد تا شیعیان فقیر را نابود کنند. ادعای وی همراه با آزمایش نمونه هایی از آب منطقه بود که نشان می داد این آب نه تنها قابل شرب نیست، حتی برای آبیاری و نوشیدن حیوانات هم مضر است.
هفته پیش دوباره در شبکه های اجتماعی در لبنان این موضوع به طور جدی و وسیع مطرح شد. موضوع این بود که در آب این مناطق، بقایا و باکتری هایی از مدفوع انسانی وجود دارد. شرکت آب گفت ما همیشه آب بهداشتی و سالم می دهیم و هر هفته هم آزمایش می کنیم و قول پیگیری داد. دیروز شرکت آب ادعا کرد آب شرکت کاملا پاکیزه است و اب انبار دو خانه آلوده بوده و مشکل از ما نیست. این شرکت از شهروندان خواست تا اخبار غیر واقعی و غلط در شبکه های اجتماعی منتشر نکنند.
رییس شهرداری حاره حریک آقای زیاد واکد در مصاحبه ای گفت آب قاعدتا باید سالم باشد ممکن است مخزن آب یک ساختمان که از آن نمونه گرفته اند آلوده باشد. ما به عنوان شهرداری هرچند وظیفه مان نیست، اما حاضریم کمک کنیم.
در مقابل خانم دکتر ندی نعمه نایب رییس جمعیت حمایت از حقوق مصرف کنندگان گفت ما سال 2014 بیش از 100 نمونه از بیروت و ضاحیه آن جمع آوری و آزمایش کردیم. بیشتر این نمونه ها آلودگی شیمیایی و میکروبی داشتند. نتایج این تحقیق را در اختیار مسئولین گذاشتیم اما کاری نشد. مناطقی که جمعیت بیشتری دارند و مردم فقیرتر هستند آلوده تر بود. ظاهرا اشکالی ندارد فقرا آب آلوده داشته باشند. پولدارها آب تمیز جداگانه می خرند.
دکتر نعمه درباره علت مستقیم آلودگی آب چنین می گوید: شبکه های آب بسیار قدیمی و پوسیده است. شبکه فاضلاب هم در کنار آن است، ممکن است فاضلاب به داخل آن نفوذ کند. مشکل دیگر دست درازی برخی شهروندان به شبکه آب و برداشت غیر مجاز آب است. در این حالت چون لوله کسی درست انجام نمی شود ممکن است چیزی وارد آب شود.
مشکل دیگر مخلوط شدن آب و فاضلاب با آبهای زیرزمینی و چاه ها است. منبع تغذیه آب بیروت و ضاحیه، چاه است. 90 تا 95 درصد این چاه ها آلوده است. چون زباله را در طبیعت می اندازند و فاضلاب بدون تصفیه شدن وارد زمین می شود. آلودگی آب الان بیش از زمان جنگ است.
نتایج این آزمایش را برای یکی از نمایندگان منطقه جبل لبنان که ضاحیه جزو آن است بردند. به سرعت نتایج را فهمید و از وجود باکتری های آب شگفت شده شد و گفت این مصیبت است. وی گفت بسیاری از روسای شهرداری ها از آلودگی چاه های مناطق خود خبر دارند. راه حل وی این بود که هر کسی برای خودش فیلتر نصب کند.
مشکل آب در بیروت و مناطق پیرامون آن یکی از مشکلات روزمره مردم است و فقط بحث آلودگی نیست، آب تمام وقت وصل نیست و گاهی فقط یکی دو بار در هفته آب باریکه ای می آید. برخی از مردم پمپ گذاشته اند و همین آب باریکه را تصاحب می کنند و همسایگان خود را محروم می کنند. آب لوله کشی در لبنان کنتور ندارد و فقط بابت اشتراک سالیانه مبلغی دریافت می کنند. بقول مردم، بابت آبی که نمی آید، پول می گیرند. بحث مشکل آب در جنوب لبنان وضعیت بهتری دارد. چون شهرداری ها توانسته اند به وضع مطلوبی از رودخانه ها و چشمه ها و چاه ها، استفاده و به مردم خدمات برسانند.