چند روز پیش در 18 ام سپتامبر هواپیمای تجسسی پوزیدون پی8 آمریکا با سریال 168761 بر فراز سواحل سوریه و لبنان به گشت زنی پرداخت. در طول سه هفته گذشته این سومین بار است که پرنده های جاسوسی آمریکا بر فراز سواحل لبنان و سوریه به گشت زنی پرداخته اند. این هواپیما دقیقا همان نوعی است که چندی پیش با اخطار پدافند هوایی کشورمان، از ادامه ماموریت جاسوسی خود ناکام ماند. اما چرا اقدامات جاسوسی آمریکا در منطقه فزونی یافته؟ آیا آمریکا قصد دارد در پی شکست نوچه های سعودی و داعشی خود، یک تنه به میدان بزند؟

در روزهای اخیر کلنل کالی وو مستشار نظامی سفارت آمریکا به همراه گروهی از این سفارت، به بازدید از مناطق مرزی لبنان و فلسطین پرداخت. آنها از ارتفاعات غربی جبل الشیخ و نقاطی از مراکز ارتش لبنان در مرز بازدید کردند و تصاویر زیادی از مناطق مختلف تهیه کردند.
از سوی دیگر باید بدانیم در ماه جاری، بسیاری از تروریستهای منطقه هم مرز با فلسطین، بدون هیچ فشار نظامی یا سیاسی بطور ناگهانی، دست به مذاکره زدند و با ترک مواضع خود به ریف ادلب منتقل شدند. داعش در این مناطق مواضع النصره را به دست گرفته است.
برخی کارشناسان نظامی حزب الله بر این عقیده اند که با فرسایشی شدن جنگ در سوریه و شکستهای پیاپی تروریستها و پیشروی ارتش سوریه و همپیمانان آن، دشمن از کسب تجربه توسط حزب الله بیمناک است و اهداف نظامی خود را هم از دست رفته می بیند. لذا با هماهنگی و همکاری آمریکا قرار است مناطق غربی سوریه یعنی بین دمشق تا لبنان و احتمالا بخشهایی از لبنان به اشغال نیروهای مشترک آمریکایی اسراییلی درآید. اقدام آمریکا در تاسیس پایگاه نظامی در خاک سوریه بدون اجازه این کشور به تنهایی یک تجاوز آشکار است. این تجاوز که با حمله به مواضع ارتش سوریه ماهیت کثیف خود را آشکار می کند، نشانگر خوی تمامیت خواهی این رژیم است و همانطور که روسیه عنوان کرد، نشان می دهد آمریکا قصد مبارزه با داعش را نداشته و ندارد. پر شدن مناطق هم مرز با فلسطین اشغالی از داعش، بهانه خوبی برای آمریکا و رژیم صهیونیستی خواهد بود تا با پشتیبانی افکار عمومی، دست به اشغال این مناطق بزنند.
آیا آمریکا در روزهای پایانی دوره ریاست اوباما دست به چنین تهاجمی خواهد زد؟ غالبا عرف است که اقدامات اساسی و سرنوشت ساز در پایان دوره های ریاست جمهوری انجام نشود. اما به نظر می رسد چنین اقدامی مورد تایید و خواسته هر دو نامزد خطرناک ریاست جمهوری آمریکا باشد. اقدامی که تامین کننده مصالح رژیم جنایتکار صهیونیستی است و پیش از همه یهودیان را خوشحال خواهد کرد.
از سوی دیگر اعطای کمک نظامی 38 میلیارد دلاری به صهیونیستها، هیچ نشانه خوبی ندارد و بالا رفتن توان نظامی این رژیم مهاجم را درست در زمانی که کشورهای همسایه بر اثر جنگ توان نظامیشان تحلیل رفته به دنبال دارد. بر اساس توافق ده ساله جدید قرار شده است آمریکا هر سال سه میلیارد و هشتصد میلیون دلار به این رژیم کمک نظامی کند.
چه پیش بینی حمله به سوریه درست باشد و چه تحقق نیابد، آمریکا فعالیت های نظامی مداخله جویانه خود را افزایش داده و در حال ضربه زدن به امنیت منطقه است. حتی اگر روسیه توان و اراده لازم برای مقابله با آن را نداشته باشد، ایران دو راه بیشتر ندارد. یا راه روسیه را برود و یکی به نعل بزند و یکی به میخ و هر از گاهی به همپیمانانش خیانت کند و به جزای آن، امتیازاتی بگیرد، یا مقاومت کند و آبرو و مصالح خویش را حفظ کند. هرچند علیرغم تمام فریادهای مقام معظم رهبری، نشانی از مقاومت در کشور و لااقل دولت دیده نمی شود.