اعتصاب کارمندان غیر رسمی و غیر استخدامی شرکت برق لبنان برای احقاق حقوق خود.

آنهایی که اخبار لبنان را دنبال می کنند حتما کلمه میاومین را این روزها شنیده اند. میاوم یعنی روزمزد. این اصطلاح به کارگران شرکت برق لبنان به کار می رود که برخی سی سال است کارمند شرکت هستند اما نه بیمه ای دارند، نه کارمند محسوب می شوند، نه مزایای شغلی دریافت می کنند و نه استخدام رسمی می شود.

در چند سال گذشته بارها با اعتصاب و راه انداختن کمپین های کارگری و اتحادیه ها، توانستند صدای خود را به مردم و مسئولین برسانند. اما اقدام عملی موثری برای آنها انجام نشده است. بسیاری از این افراد در حین انجام وظیفه در اثر برق گرفتگی از دنیا رفته اند یا اعضای بدن خود را از دست داده اند. یا مثلا یکی از این افراد، هنگام کشیک، با انفجار ترانس برق نیروگاه، از تخت پرت شد و صدمه دید.

اما چرا این افراد استخدام نمی شوند؟

تاسیسات برق لبنان که هر بار در هر جنگی توسط رژیم صهیونیستی نابود می شود و خسارت می بیند، در زمان حریری، به بخش خصوصی (به خودشون!) واگذار شد. تمام بودجه مربوط به نیروگاه ها اکثرا اختلاص شده و به جای هزینه در این بخش به جیب مسئولین رفته است.

از آنجا که کار برق بسیار خطرناک است و حقوق پایینی هم دارد، فقط فقرا مجبورند در آنجا کار کنند. این بدان معناست که بیشتر کارگران از شیعیان هستند. چون در لبنان قانونی نانوشته وجود دارد که باید از طایفه های مختلف در هر موسسه و اداره ای به مساوات یا بر اساس تقسیمی مشخص، استخدام شوند، استخدام این افراد عملی نمی شود. جالب اینجاست که جبران باسیل داماد میشل عون (رهبر گروهی از مارونی های لبنان که همپیمان حزب الله هم هستند)، که وزیر انرژی لبنان بود از بزرگترین کارشکنان استخدام روزمزدان بوده است. بهانه های آنها مبنی بر لزوم امتحان دادن روزمزدان و استخدام آنهایی که قبول می شوند، صرفا برای کارشکنی بوده است. چون چندبار امتحانات سختی برگزار شده ولی بجز معدود افرادی، بقیه قبول شدگان استخدام نشده اند.

روزمزدان بیچاره، در نقاط مختلف اعتصاب کرده اند. یکی از آنها قصد خودسوزی داشت که با زور نجاتش دادند. یکی دیگر اعتصاب غذا کرده است که امروز حالش وخیم شد.

میاومین شب و روز جلوی موسسه برق لبنان اعتصاب کرده و روی زمین می خوابند تا صدای خود را به گوش مردم و مسئولین لبنان برسانند.