دکتر صالح، جوان لبنانی خوش سیما و خوش برخوردی است که در آمریکا پزشکی خوانده است. او به تازگی فارغ التحصیل شده و چند ماه دیگر وارد مرحله تخصص خواهد شد. از آنجایی که چند بار برای زیارت به ایران رفته و اصفهان و تهران و مشهد و قم را دیده، اطلاعات خوبی از ایران دارد و نسبت به اوضاع و اخبار ایران حساس است.

می خواستم از او راجع به توافق هسته ای سوال کنم (که البته فرصت نشد). در مقدمه پرسیدم اصلا آمریکایی ها چقدر ایران را می شناسند. توافق هسته ای چقدر در رسانه ها منعکس شد؟

دکتر صالح گفت: اولا خیلی از آمریکایی ها اصلا ایران را نمی شناسند. خیلی ها فکر می کنند یک کشور عربی است. صحرایی و شنی و مردمی سوار بر شتر و اسب! وقتی با مریض ها یا همکاران حرف ایران پیش می آید برایشان از ایران می گویم. بسیار تعجب می کنند و علاقه مند می شوند. از طرفی ایرانی ها در آمریکا سه دسته اند: ۱- مذهبی ها که اکثریتشون هوادار جمهوری اسلامی هستند ۲- معمولی ها که ممکن است بی حجاب باشد ولی حد و مرزی برای خودش قائل است و شاید نمازی هم بخواند یا روزه بگیرد ۳- افرادی که از آمریکایی ها هم فاسدترند و ته خطند. در دانشکده دختری ایرانی داشتیم که دختران لخت و پتی آمریکایی از فساد و کثافت کاری او انگشت به دهان مانده بودند و از او بدشان می آمد. این سه دسته نتوانسته اند تصویر کافی و درستی از ایران به آمریکایی ها نشان دهند.

اخبار ایران عموما بصورت منفی و توام با ایران هراسی از شبکه های تندرو مثل فاکس نیوز منتشر می شود. ولی عموم مردم سرشان به چیزهای دیگری گرم است.

بصورت کلی در آمریکا مردم دو دسته شده اند: عده ای که در ظاهر ادعا می کنند نژادپرست نیستند اما در عمل آمریکایی را بر دیگر مردم جهان حتی اعراب و مسلمانان آمریکایی شده، برتری می دهند. عده ای هم مردمی هستند که خیلی نژادپرستی ندارند. دسته اول بیشتر شامل جمهوری خواهان است. همانها هستند که با توافق هسته ای مخالفند. اوباما به دسته دوم تعلق دارد. می گوید بگذارید توافق کنیم تا امنیتمان را تامین کنیم.

به نظر من الان بهترین وقت برای ایران است که با تبلیغات گسترده، خود را جدای از تروریسم نشان دهد. در آمریکا من مقاله ای در یک روزنامه محلی نوشتم. گفتم «همسایه بغلی با دیدن ریش من فکر می کند حتما این مسلمان هم بعد از چند روز داعشی می شود و سر مرا می برد! این نگاه غلط است.» الان که ایران و حزب الله جلوی تروریستها را گرفته اند بهترین فرصت است که با کمی تبلیغات و روشنگری و رساندن تصاویر به دنیا بفهماند که تروریستها کسان دیگری هستند. اگر ایران یک دهم بودجه نظامی را در این راه خرج کند به اندازه کل بودجه نظامی سود برده است. الان متاسفانه صدای ایران در آمریکا شنیده نمی شود. ایران باید شبکه ای جهانی مثل الجزیره داشته باشد تا بتواند بر افکار عمومی تاثیر بگذارد. اکنون رسانه های ایرانی باید در این جبهه بسیار تلاش کنند.