متاسفانه بی اخلاقی در تمام سطوح جامعه ایران گسترش یافته و به انواع گوناگون. یکی از این بی اخلاقی ها بدگویی و نمامی است که علنا بین مردم و مسئولین رواج چشمگیری دارد و بساط شیطان در این میان گرم است. حتما دیده اید می آیند یکجا می نویسند فلان وزارتخانه یا فلان سازمان نمازخانه ندارد. خب توجه به اینکه محلی برای نماز کارکنان وجود داشته باشد خوب است اما مشکل چیز دیگریست. برای خیلی ها بودن یا نبودن نمازخانه مهم نیست (شاید خودشان نماز هم نروند آنجا بخوانند) فقط مهم است مسئولان آنجا را زیر سوال ببرند.
ظهر رفته بودم نماز بخوانم، دوستی که می روم در اتاقش در طبقه بالا نماز می خوانم نبود و درب اتاقش بسته بود، ناچار همانجا توی راهرو جانمازم را انداختم و نماز خواندم. با خودم فکر کردم اگر ایران بود تو بوق و کرنا می کردند که موسسه حضرت آقای فلان نمازخانه ندارد! با خودم گفتم خدا رحمتت کند ای علامه ی بزرگ که می گفتی «به جای مسجد ساختن باید مسجدی ساخت». یعنی اگر کسی را مسلمان تربیت کردید اگر مسجد هم نبود می رود نمازش را می خواند اما اگر هی مسجد ساختید (الان همه جای مملکت بحمدالله مسجد به وفور یافت می شود) اما کسی را مسلمان واقعی تربیت نکردید؟ نتیجه اش این می شود که می بینید هنگام نماز چهار نفر دارند آنجا نماز می خوانند!اگر فرصتی شد در مورد مساجد شیعه و سنی لبنان و آداب آنها برایتان گزارشی خواهم نوشت. انشالله خدا ما را از نمازگزاران مقید به اول وقت قرار دهد.
التماس دعا در این روزهای رمضان
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.