از زمانی که امام موسی صدر در 1 جولای 1975 برای حفظ جان مردم دیر الاحمر پس از چند روز اعتصاب غذا و بی رمقی، بی درنگ به آنجا شتافت، تا امروز که اهالی دیرالاحمر، پناهندگان سوری را با کتک بیرون کردند 44 سال می گذرد.

پس از به راه افتادن درگیری و جنگ در سوریه، بسیاری از مردم سوریه آواره شدند و به کشورهای مختلف پناه بردند. کوچکترین کشور همسایه آنها یعنی لبنان، بیشترین تعداد آوارگان را در خود جای داده است. حدود یک و نیم میلیون سوریه ای غیر از کسانی که از قبل در لبنان کار می کردند. اما رویکرد سازمان ملل در قبال پناهندگان چیست؟

امروز 20 می سالروز درگیری ارتش لبنان با تروریستهای اردوگاه نهرالبارد است. این اردوگاه در سال 1948 برای پناهندگان فلسطینی در شمال شهر طرابلس تاسیس شد. تقریبا 14 کیلومتر مربع مساحت داشته و در امتداد ساحل قرار گرفته است. پس از جنگ 33 روزه در سال 2006 ، شاکر العبسی با افرادش در اردوگاه شاتیلا ظاهر شد. سپس به اردوگاه نهرالبارد رفت و در آنجا مراکز گروه فتح الانتفاضه را اشغال کرد. کم کم افکار تکفیری و سلفی خود را اعلام کرد به شکلی که خشم برخی گروه های فلسطینی دیگر را بر انگیخت. حتی وی را متهم به رابطه داشتن با القاعده کردند. در پی این مخالفتها، وی برخی افرادش را به اردوگاه البداوی فرستاد. در 23 نوامبر 2006 افراد گروهک فتح الاسلام با کمیته امنیتی اردوگاه بداوی (پلیس های فلسطینی داخل اردوگاه) درگیر شدند. کمیته، آنها را از اردوگاه اخراج کرد و ارتش لبنان هم دو نفر از آنها را بازداشت کرد و تسلیم دادگاه نمود.