از زمانی که امام موسی صدر در 1 جولای 1975 برای حفظ جان مردم دیر الاحمر پس از چند روز اعتصاب غذا و بی رمقی، بی درنگ به آنجا شتافت، تا امروز که اهالی دیرالاحمر، پناهندگان سوری را با کتک بیرون کردند 44 سال می گذرد.
در آن زمان که آتش فتنه جنگ داخلی با دخالت های خارجی بالا گرفته بود، امام موسی صدر مدتی را در مسجد صفا در بیروت اعتصاب غذا کرد تا دولت تشکیل شود و جنگسالاران دست از درگیری بردارند. در روز یکم جولای، شنید برخی مسلمانان منطقه شمال می خواهند به روستای مسیحی دیرالاحمر حمله کنند. اعتصاب غذا را رها کرد و از آنها خواست از درگیری پرهیز کنند. او گفت هر گلوله ای که به دیرالاحمر یا قاع یا شلیفا شلیک شود همانا به خانه من و به قلب من و به فرزندانم شلیک شده است.
با این بیانیه و سفر سریع او به دیرالاحمر، مسیحیان شگفتزده شدند و شر مسلحین (احزاب چپی) که می خواستند به روستاهای مسیحی حمله کنند کم شد.
اما دیروز بیرون دیر الاحمر در اردوگاه پناهندگان سوری، عده ای از پناهدگان با سنگ به ماشین آتشنشانی که برای خاموش کردن آتش آمده بود حمله کردند و شیشه های آن را شکستند و آتشنشانان را زخمی کردند. آنها از اینکه ماشین از وسط اردوگاهشان رد شده و گرد و خاک کرده بود ناراحت بودند. سریع نیروهایی از ارتش لبنان که در آن نزدیکی بودند وارد عمل شدند و 33 نفر را بازداشت کردند. پس از آن عده ای از جوانان دیرالاحمر به اردوگاه حمله و مردم را کتک زدند. هم اکنون شهرداری و پلیس، پناهندگان را از آنجا بیرون برده اند و امروز و فردا می توانند بروند وسایلشان را بردارند و به جای دیگر بروند.