فرا رسیدن ولادت پیامبر اعظم و خاتم رسولان حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم بر همه مسلمانان مبارک باد. در حالی ولادت پیامبرمان را جشن می گیریم که به کریسمس نزدیک شده ایم. مسیحیان سراسر جهان برای هرچه با شکوه تر برگزار کردن مراسمشان تلاش می کنند. ما چه؟

چند روز پیش چند هم دانشگاهی برای خرید لوازم تزیینی برای جشن ولادت پیامبر به فروشگاه ها مراجعه کردند. با کمال تاسف، تنها لوازم تزیین کریسمس موجود بود. در حالی که مسیحیان و حتی مسلمانان، در حال برپایی درخت کریسمس هستند، تلاش چندانی برای گرامی داشت پیامبری که وی را اعظم رسولان می دانیم، مشاهده نمی شود. در مناطق مختلف مسلمان و مسیحی، درخت میلاد و تزیین آن با مشارکت همه برپا می شود. در تصویر زیر مسلمانان و مسیحیان روستای العین در بقاع درخت میلادی برپا و تزیین کرده اند و نام پیامبر اسلام را هم بر آن نصب کرده اند.

از طرف دیگر جشن مفصلی در شهر جبیل قدیمی ترین شهر تاریخی لبنان برپا شد و درخت میلاد افتتاح شد. اما در اثر باد و باران، قسمتی از درخت دچار اتصالی شد و آتش گرفت که دوباره ترمیم شد.

در همه مناطق مردم و شهرداری ها اقدام به برپایی درخت میلاد کرده اند. تصویر زیر متعلق است به کلیسای مغدوشه.

تصویر زیر مربوط است به درخت میلاد در منطقه جدیده مرجعیون

در فرودگاه بین المللی بیروت، درخت کریسمسی برپا شد با عنوان درخت محیط زیست که با وسایل مختلف تزیین شده بود. این اقدام با واکنش مسیحیان روبرو شد و آن را اهانت و به دور از شان مسیحیت دانستند. شرکت هواپیمایی میدل ایست که آن را برپا کرده بود، در پی مخالفت ها، درخت را برداشت.

سوال اینجاست که وقتی تمام مسیحیان دنیا برای جشن کریسمس که اساسا تولد پیامبرشان هم نیست و هر فرقه ای تاریخ تولد ایشان را جدای از دیگر فرقه ها جشن می گیرد، چرا ما مسلمانان به احترام و تکریم پیامبر خود اهتمام نداریم؟ درست است که احترام به پیامبر با تزیین و جشن و برنامه، صورت نمی گیرد و درخواست ایشان از همه، هدایت و پیروی از تعالیم الهی است، اما در این زمینه هم چندان مورد رضایت پیامبر نیستیم.

شعر زیر از مثنوی مولوی خطاب به همه ما است:

شیر را بچه همی ماند به او              تو به پیغمبر چه می مانی بگو

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می فرماید هیچ کاری در زیر این آسمان به عظمت انسان سازی نیست. وقتی ایشان به طائف رفت تا دین خدا را تبلیغ کند، با سنگ از ایشان پذیرایی شد و آنقدر ایشان را زدند که تمام بدنش زخمی و خون آلود شد. بیرون شهر کنار درختی نشست. غلامی مسیحی آمد و به دستور دو اربابش برای ایشان کمی انگور آورد. پیامبر حبه ای برداشت و بسم الله گفت. غلام که نامش عداس بود با تعجب پرسید: این جمله ای که گفتی در میان این مردم مرسوم نیست. پیامبر از او پرسیدند تو اهل کجایی و دینت چیست؟ گفت: من مسیحی ام و اهل نینوا. پیامبر فرمود از شهر مرد شایسته، یونس بن متی هستی؟ عداس با تعجب پرسید از کجا او را می شناسید؟ پاسخ فرمود او برادر من و پیامبر خدا بود. همانطور که من پیامبر و فرستاده خدا هستم. غلام مسیحی خم شد و پاهای پیامبر را بوسید و بعد از گفتگویی مسلمان شد. می گویند پس از بازگشت پیامبر، پرسیدند دستاورد سفرتان چه بود؟ فرمودند بسیار سفر پر برکتی بود. توانستم یک نفر را مسلمان کنم. پس از آنهمه مذاکره با بزرگان شهر و شنیدن فحش و ناسزا و اهانت و خوردن سنگ و چوب، هدایت یک انسان، برای پیامبر بسیار ارزشمند است. ارزش کار خالصانه پیامبر را باید اینجا فهمید که پس از قرنها، با وجود تمام اهانتها، اسلام هراسی ها و توطئه ها، دین اسلام در جهان، سریع ترین رشد را دارد.

پروفسور مایکل هارت دانشمندی آمریکایی است که کتاب 100 شخصیت برتر و موثر در تاریخ را نوشته است. اولین نفر به عنوان موثر ترین شخصیت تاریخ، پیامبر اسلام معرفی شده است. وی شیوه تحقیق خود را علمی و به دور از هرگونه وابستگی می داند. پس از انتشار کتابش، اتهامات مختلفی به وی زده شد و او را نژادپرست معرفی کردند. شخصیتهای برتر کتاب از نظر وی به این شرح است:

1- حضرت محمد پیامبر اسلام 2- اسحاق نیوتن 3- حضرت عیسی مسیح ،وی حضرت موسی را در رده شانزدهم قرار داده است. نام شخصیتهای مختلف دیگری مثل فروید، هیتلر، برادران رایت، چگوارا، عمر بن خطاب، مانی، کورش، و برخی از دیگر دانشمندان و هنرمندان و شخصیتهای دینی سیاسی در این لیست آمده است.

سلام و صد درود به اشرف خلقت و خاتم پیامبران، حضرت محمد بن عبدالله و خاندان پاکش.