اعتقاد دارم امروزه جاسوسان هیچ مرزی برای دسترسی به اطلاعات افراد ندارند. سالها پیش یکی از دغدغه های سرویس های امنیتی پیدا کردن شماره ی موبایل یک نفر برای شنود آن بود. چرا که ممکن بود کسی با خطی دزدی یا ثبت نشده به مکالمه بپردازد. برای حل این مشکل برنامه های ارتباط اجتماعی مثل whatapp یا viber و امثال آن به بازار آمد که فقط کافی بود تا روی گوشی خود نصب کنید و تمام دفتر تلفن خود را در اختیار این سیستم قرار دهید. بدین وسیله به راحتی شخصی را که شماره اش به نام خودش نیست یا با مدارک جعلی ثبت کرده از روی دفتر تلفن دوستانش می توان پیدا کرد. اضافه بر آن اگر کسی فعالیت های اجتماعی یا سیاسی یا امنیتی اش با نام مستعار است، دیگر با وجود این برنامه نمی تواند هویت خود را مخفی کند. چرا که نزدیک ترین افراد مانند زن و بچه و برادر و خواهرش اسم او را در تلفن خودشان ذخیره و دو دستی تقدیم سرویس های امنیتی خارجی کرده اند.

تبلیغات شرکتهای مخابراتی و تلفن همراه عموما پیرامون مصرف بیشتر و جوایز مختلف و طرح های رنگارنگ گوناگون است. از طرف دیگر همیشه پلیس برای حفظ جان و امنیت شهروندان به دنبال حذف تلفن همراه از رانندگی است و تبلیغات پلیس جنبه ی ممنوعیت و عدم استفاده از تلفن همراه را در بر دارد. تبلیغ خلاقانه ی زیر توسط خود شرکت مخابراتی لبنان طراحی و نصب شده و مردم را هنگام رانندگی از استفاده از موبایل  نهی می کند. از مردم خواسته: ننویس در حالیکه رانندگی می کنی. (ما تکتب و تسوق)