در پی افزایش قیمت ارز در لبنان که بیست و چند سال ثابت مانده بود، ارزش درآمد مردم کاهش شدیدی یافته و کارمند، معلم، و هر فرد متوسطی که قبلا حدود 1000 دلار در ماه درآمد داشت اکنون درآمدش به صد و حتی کمتر یعنی پنجاه دلار رسیده. اما مخارج کمرشکن است و قیمتها کاهش نیافته.

در این اوضاع، سفارت ایران هزینه‌های کنسولی را تغییری نداده یا از وزارت خارجه نخواسته تا کاهش دهند (طبق ماده 5 آیین نامه تعیین هزینه های کنسولی، تعیین این رقم به شرایط محل مورد نظر مرتبط است).

یک ایرانی ساکن لبنان برای پاسپورت باید حدود 110 یورو پرداخت کند که این پول الان بیش از درآمد کل یک ماه است. اگر کسی بچه‌دار شود علاوه بر شناسنامه باید الزاما پاسپورت بگیرد که بتواند برای فرزندش اقامت دریافت کند. یکی از دوستان که در این مدت بیکار هم شده پس از چک و چانه با مسئولان مربوطه پس از اینکه دید تخفیفی قائل نمی‌شوند گفته بود اصلا پاسپورتتان را نمی‌خواهم. ایران هم سفر نمی‌کنم.

از طرف دیگر قانون‌گذاران ما با این تفکر ناقص و غلط که هرکسی به خارج می رود پولدار است و باید او را چاپید قاپید، عوارض خروجی زیادی وضع کرده‌اند و هر سال آن را زیاد می‌کنند که کمر یک خانواده را می‌شکند. یکی از ادمین‌های ما 3 سال است نتوانسته به ایران سفر کند و این انصاف نیست کسانی که بی‌تدبیری‌هایشان همه مردم ایران و حامیان ایران از جمله لبنان را به سختی انداخته، هیچ فکری برای کاستن از آلام مردم ندارند.

آنها که خودشان حقوق چند هزار یورویی می‌گیرند در پاسخ مشکلات جوانان ایرانی می‌گویند خب برگرد ایران کسی مجبورت نکرده بمانی. نمی‌فهمند کسی که هیچ سرمایه‌ای ندارد، پول بلیطش را هم نمی‌تواند جور کند، اگر برای بازگشت، تمام وسایل منزلش را هم بفروشد، پول یک یخچال و اجاق گاز هم نمی‌شود. یعنی در ایران به زیر صفر برمی‌گردد و اوضاعش از لبنان هم بدتر خواهد بود. آنها درکی از حال جوانی که دو سه هفته فقط آب و نان و بیسکویت خورده ندارند.

پ.ن: موضوع گران بودن قیمت بلیط سفر به کشورهای زیارتی و مقاومت مثل عراق، سوریه و لبنان در مقابل سفر سیاحتی به کشورهایی مثل ترکیه، از قدیم مطرح شده و نیاز به ذکر آن در این نوشته نیست.