هفته پیش بسیار بسیار هفته پرکاری برای من بود. با اینکه موضوعات زیادی برای نوشتن وجود داشت فرصتی برای این کار نداشتم. اعدام شیخ نمر موضوعی است که نمی توان از آن گذشت. آل سعود در این سالها سوار بر خر مراد شده و از سکوت کشورهای دیگر کمال استفاده را می برد. هرکسی هم بخواهد حرف بزند یا با پول یا با زور خاموش خواهد شد. نمونه آن را در قضیه کشتار مردم یمن می بینیم که حتی گروه های کوچک حامی حقوق بشر که صدایشان برای جنایات رژیم صهیونیستی در می آمد، در قضیه یمن ساکتند. رسانه هایی مثل المنار و المیادین هم یکی بعد از دیگری به دلیل پرداختن به این موضوع، با فشار عربستان پخششان قطع شد.

این هفته یک شاهزاده ی سعودی به همراه محموله ی بزرگ مواد مخدر در فرودگاه بیروت دستگیر شد. کارتن هایی با برچسب «مخصوص جناب شاهزاده امیرعبدالمحسن فرزند ولید آل سعود» در مجموع به وزن 2 تن حاوی مواد مخدر توسط این شاهزاده و چهار تن از همراهان و محافظانش در حال انتقال به هواپیمای شخصی بودند که توسط پلیس فرودگاه دستگیر شدند. یک سری چمدان هم با مهر دیپلماتیک بوده که پلیس باز نکرده است. قیمت محموله حدود 250 میلیون دلار تعیین شده. کاملا مشخص است چنین قاچاقی، بار اول نیست که انجام می شود. اما دستگیر کردن این شاهزاده مشخصا با دستور و مقصود و اطلاع قبلی صورت گرفته است. وگرنه کوچکترین تاجر مواد مخدر هم با دادن یک میلیون دلار به پلیسها، خود را از چنگال عدالت رها می کند. چه برسد به اینکه یک فرد با مصونیت دیپلماتیک آنهم از خاندان حاکمه عربستان باشد، در چنین حالتی حتی رییس پلیس فرودگاه هم جرات دست زدن به چمدانهای او را ندارد.