مردم لبنان با دیدن لشکری از خودروهای برقی خورشیدی متعلق به کمیته امداد امام خمینی لبنان در خیابانها شگفتزده شدند.
بسرعت شایع شد ایران این خودروها را داده است. چون این ایران است که به دوستانش تکنولوژی نوین و کمک میدهد.
اما این خودروها را ایران نداده است. کمیته امداد لبنان که یک جمعیت خیریه لبنانی مستقل است و به تقلید از کمیته امداد ایران تشکیل شده، برای کاهش هزینههای خود این خودروها را از شرکت IGT لبنانی خریده است. آنها برای جمع آوری صدقه و زکات فطره در خیابانها میچرخند و برای ارسال کمکها به محرومان تحت پوشش این کمیته، نیاز به وسیله نقلیه دارند.
کمیته امداد لبنان با حمایت شهرداری غبیری برای کاهش هزینه های حمل و نقل و سوخت و تعمیرات خودرو، (که با تحریمها و فشارهای اقتصادی آمریکا بشدت در لبنان گران شده) و همچنین کمک به محیط زیست این گزینه را انتخاب نمود.
شرکت لبنانی که توسط هیثم دبوق مخترع لبنانی و برادرزاده شهید هیثم دبوق تاسیس شده، خودروها را از چین خریداری کرده، در لبنان مونتاژ، بهینه سازی و تقویت کرده و پنل خورشیدی هم روی آن اضافه کرده است.
خودروی برقی بدون صفحه خورشیدی ۷۰۰۰ دلار و با پنل خورشیدی ۸ هزار دلار فروخته میشود.
قبلا دیده بودم خودروهای مشابه در چین با قیمت 4500 دلار فروخته میشوند و قیمت کنونی با توجه به هزینه حمل و گمرک و مالیات و غیره، مناسب به نظر می رسد. البته در لبنان قبلا مصوب شده بود گمرک خودروهای تمام برقی، صفر شود.
چرا در ایران نه تنها از خودروی برقی مخترع ایرانی حمایت نکردند بلکه حمایتی از واردات و استفاده از آنها نمیشود؟
دیدگاهها (۱)
سيد
۱۲ ارديبهشت ۰۱ ، ۲۰:۱۸
چون در ایران تکنوکرات های فارغ التحصیل انگلیسی تصمیم سازند و مسلط بر گلوگاهها و مراکز تاثیرگذار مثل برنامه و بودجه، بانک و گمرک هستند..