شنبه صبح بسیار زود به دریا رفتیم. دریای شهر صور مختلط هست و به این خاطر خانواده‌ها و جوانان مومن، فقط بعد از نماز صبح تا حدود ساعت ۹ می‌توانند از دریا استفاده کنند. بعد از آن خانم‌های مایوپوش، کمال استفاده از آفتاب را می‌برند!
تعداد کمی پیرمرد و جوان در حال ورزش و دویدن و ده پانزده نفر هم در حال شنا بودند.
ساحل دریای صور زیبایی خاصی دارد، و بسیار برای شنا مناسب است چون تا بیش از صد متر بستر شنی نرم و کم عمق دارد.
پسرهایم در ساحل شن بازی می‌کردند. دو خانم جوان طاقت نیاورده و با لباس به دریا زده بودند و با هم به طرف قسمت عمیق‌تر رفتند.
وسط دریا داشتم با گوشی که در کاور ضد آب گذاشته بودم عکس می‌گرفتم که دیدم آن دو خانم سر و صدا می‌کنند و کمک می‌خواهند. چون روی آب بودند گفتم شوخی می‌کنند و پایشان روی زمین است. دو جوان که جلوتر از من و نزدیکتر به آنها بودند هم نگاهی انداختند و کاری نکردند. چند ثانیه بعد نگاهم به همسرم در ساحل افتاد که به خانمها اشاره می‌کرد.
خانم بزرگتر هم فریاد می‌زد کمک کنید خواهرم داره غرق میشه. قضیه جدی بود.
به طرفشان شنا کردم. جوانی آفتاب سوخته از پشت سر من با داد و فریاد و با عجله برای کمک می‌آمد. دلم قرص شد.
موج آرام بود اما با کششی نامرئی به عمق می‌کشید و دخترها نتوانسته بودند برگردند. انرژی شان ته کشیده بود. دختر جوانتر داشت به زیر آب می‌رفت که رسیدم.
مواظب بودم دستش را نیندازد گردنم که خودم غرق شوم. دوران دبیرستان دوره نجات غریق گذرانده بودم. با تلاش زیاد به قسمتی رسیدم که پا به زمین می‌رسید.
وقتی ایستاد، شروع کرد به التماس؛ خواهرم را نجات بدهید، خواهرم حامله است.
نگاه کردم، چهار نفر دور خانم بزرگتر بودند ولی نفهمیدم چرا کسی نمی‌گرفت او را عقب بیاورد. به توصیه مردی که ریش نیم متری اش نشان می‌داد از برادران اهل سنت است، خانم روی آب خوابیده بود. برگشتم که او را عقب بکشم، دیدم جوان آفتاب سوخته که برای کمک آمده بود نفسش بند آمده. بریده بریده گفت تو رو بخدا منو بگیر دارم غرق میشم. وضعیتش خطرناک تر از آن خانم بود.
گرفتمش، انرژی خودم هم ته کشیده بود. نفس نداشتم، وقتی دختر را نجات می‌دادم آب شور دریا تا مغز سرم را سوزاند و نفس کشیدن دشوار شده بود.
کمی شنا کردیم، هنوز پا به زمین نمی‌رسید. دوست آن جوان که عقب تر از ما بود، پایش به زمین می‌رسید. دست ما را کشید و کمک کرد.
جوان با چشمانی دریده به خودش فحش ناموسی داد: ⛔ کسی که دیگه بخواد کمک کنه! و سلانه سلانه به ساحل برگشت.
وقتی به ساحل رسیدم دهانم را با آب خوردن شستم و بطری را دادم همسرم برای آنها هم ببرد. الحمدلله به خیر گذشت.