زرفی رییس فراکسیون النصر در پارلمان عراق است. وی پیش از این فرماندار نجف اشرف بود و پس از فرار از دست صدام مدتی در آمریکا زیست. او ۳۰ روز فرصت دارد تا وزرای خود را معرفی و رای اعتماد بگیرد. ائتلاف سائرون به ریاست مقتدا صدر اختیار انتخاب نخست وزیر را به رییس جمهور تفویض کرد. ائتلاف فتح با حکم نخست وزیری زرفی مخالفت کرد و آن را مخالف قانون اساسی دانست. به نظر آنها رییس جمهور نظر بزرگترین فراکسیون پارلمانی را نادیده گرفته و شخصی جدال برانگیز و دو تابعیتی را انتخاب کرده است.
زرفی دومین فرد سیاسی است که پس از استعفای عبدالمهدی مکلف شده تا دولت تشکیل دهد. در ۲۰۲۰/۲/۱ رییس جمهور، صالح محمد علاوی را برای تشکیل حکومت انتخاب کرد اما پس از یکماه، وی کناره گرفت. زرفی در صورت موفقیت در تشکیل دولت در برابر چالشهای بهداشتی، اقتصادی، و انتخابات زودهنگام است.
عدنان عبد خضير عباس مطر الزرفي ۱۹۶۶ در نجف به دنیا آمد. در دانشگاه کوفه کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترای فقه اسلامی گرفت. (گفته می شود دکترایش را بدون حضور و با فشار و تهدید گرفته).
او وارد حزب الدعوه شد و از ۱۹۸۸ با حکم حبس ابد در ابوغریب بود. در ۱۹۹۱ به خاطر انتفاضه عراق و هرج و مرج توانست از زندان فرار کند. او به اردوگاه رفحا در عربستان گریخت و در آنجا به تهمت قتل بازداشت شد. وی تصور کرده بود شخص مقتول از استخبارات صدام است. سپس به آمریکا گریخت. در سال ۲۰۰۴ به عراق برگشت و حرکت الوفا را به راه انداخت. در سایه حکمرانی حاکم نظامی آمریکا پل برمر عضو هیئت بازسازی عراق شد و در ۲۰۰۵ به فرمانداری نجف منصوب شد. در ۲۰۰۶ عضو شورای فرمانداری نجف شد و به ریاست فراکسیون الوفاء رسید. از ۲۰۰۶ وارد مناصب امنیتی و مشاور وزارت کشور شد.
مخالفانش می گویند او در زمان حضور آمریکا خود را نزدیک به آمریکا و مورد حمایت آنها نشان می داد، و علیرغم تسلط بسیار کم به زبان انگلیسی به عنوان مترجم به آنها می چسبید، و علاقه داشت مدل آمریکایی لباس بپوشد و عینک دودی بزند به طوری که به تمسخر می گفتند او شب هم تا زمان خاموش کردن چراغ با همین تیپ است. اما پس از رفتن آمریکایی ها برای راضی کردن جریان صدر خود را تندوری دینی و فکری نشان داد. این بوقلمون صفتی باعث شد همه او را ترک کنند.
از جمله فسادهای مشهور او، بخشیدن ۱۰۰ خانه در وسط شهر به اعضای بلندپایه «حرکت وفا به نجف» بود که بعدها به حرکت وفای به عراق تغییر نام داد. همچنین شرکت تاکسی فرودگاه در احتکار او است و اجازه بهره برداری از مجتمع های مسکونی را بدون انجام مناقصه قانونی کسب کرد. بودجه های فراوانی مثل ۱۸ میلیارد دینار عراقی برای مدیریت زباله شهر در اختیار وی بوده که عملا مصرف نشده و شهر را زباله برداشته و صدای مردم را بلند کرده بود.
سال ۲۰۱۲ برای انجام پروژه «نجف پایتخت فرهنگی جهان اسلام»، شرکت روتام ترکیه را که خودش ۴۰ درصد سهام آن را در اختیار دارد برای انجام پروژه بدون مناقصات قانونی برگزید که ۹۶ میلیارد دینار (بیش از هشتاد میلیون دلار) خواسته بود. در حالیکه یک شرکت ایرانی حاضر بود با 24 میلیارد دینار پروژه را به دست بگیرد. فساد این پروژه آنقدر بالا رفت که مرجعیت عراق پس از اختصاص ۵۰۰ میلیون دلار دیگر و توقف پروژه، به آن اعتراض نمود.
مخالفان، زرفی را فاقد توانمندی کافی و تحصیلات می دانند. گفته می شود به سرطان خون دچار است. در ۲۰۱۰ سه ماه برای درمان به آمریکا رفت، اما دشمنانش می گویند او با ماموران سیا جلسه داشته است.
در زمان فرمانداری اش برنامه های غرب پسند برای جوانان برگزار می کرد که موجب اعتراض متدینین بود. از آنجا که آدمهای خودش را در مناصب مختلف دارد، علیه فرماندار کنونی کارشکنی می کند.
همچنین او در قاچاق سلاح و آثار باستانی مستقیما دست داشته که با اعتراف و شهادت مجرمان در دادگاه، رییس دفتر او بازداشت شد و آثار باستانی قاچاق در دفترش کشف شد.
خود او به علت بالا گرفتن پرونده فسادش ممنوع الخروج و نهایتا برکنار شد.
موافقت شخصیتهای سیاسی و دینی و اجتماعی عراق با ریاست وی یا سکوت در برابر این امر، نشان از همراهی آنها با آمریکا و پوچی ادعای میهن دوستی است خصوصا وقتی در برابر حضور ایران موضع می گرفتند و کمک ایران را دخالت در عراق می دانستند.
دیدگاهها (۲)
سید
۰۸ فروردين ۹۹ ، ۱۴:۲۸
کاردرست نمیشه که هیچ
حکایت اون سه نفر هست که رفتند باغ و صاحب باغ یکی یکی و باترفند اینها رو متفرق کرد و دست آخر حساب همه رو رسید بتنهایی
یعنی اختلاف تفرقه این سیاست پیچیده ای هست که متاسفانه در کشورهایی که ازپشتبانی قوی رهبری مثل ایران برخوردار نیستند جواب داده تابحال .باید همه حول یک محور یکصدا بشوند وگرنه تیرهای سمی دشمنان کارگر میشود متاسفانه .
یه نفر
۰۹ فروردين ۹۹ ، ۰۱:۰۸
فارغ از همه اشکالات در شخصیت عادل عبدل المهدی و وزرای سهمیه ای دولت حاضر عراق، به نظر می رسد جامعه عراقی و حتی آیت الله سیستانی هم تسلیم این جو روانی شدند و خواستار استعفای عبدالمهدی در واقع راهبرد آمریکا در عراق استفاده از تهییج عمومی برای بی دولت کردن و ایجاد هرج و مرج در عراق بود به نوعی لبنان دوم ساختن عراق که نشه ازش یه حرف درست و حسابی دربیاد ، متاسفانه درخواست استعفای آیت الله سیستانی اشتباه بود اگرچه قلبا به ایشان ارادت دارم.