جوزف هرت اعتراف نمود داستان اعزام به اردوگاه و ملاقات با پزشک نازی جوزف منگله را برای «زنده نگه داشتن خاطرات» درباره تاریخ هولوكاست از خودش درآورده است.
مرد پنسیلوانیایی که سالها ادعا کرده بود از آشویتس فرار کرده  با جسی اوونز مشهور آشنا شده و با دکتر جوزف منگله، دکتر نازی روبرو شده، روز جمعه اعتراف کرد که کل داستان را جعل کرده است.
به گزارش دگاردین، جوزف هرت 86 ساله، در نامه ای که به روزنامه محلی LNP ارسال کرد چنین نوشت: «من امروز می نویسم تا در برابر همگان از هر كسی كه به دلیل وارد کردن خودم به توصیفهای زندگی در آشویتس، صدمه ای زده ام عذرخواهی کنم. من آنجا زندانی نبودم. من قصد نداشتم با ادعای دروغین خودم  وقایعی را که واقعاً در آنجا اتفاق افتاده اند و افرادی شخصاً درگیر آن بوده اند کاهش یا تحت الشعاع قرار دهم. من اشتباه میکردم. من بخشش می خواهم. من در آن لحظه تصمیم گرفتم هر كاری که در توانم است انجام دهم تا از نابود شدن حقیقت زندگی زمان جنگ (و مرگ) در آشویتس جلوگیری كنم.»
برای سالها، هرت سخنرانی های عمومی در مورد تجربیات خود در جنگ جهانی دوم، از جمله پرواز خانواده یهودی اش از لهستان به بلگراد ایراد می کرد. اما وی همچنین به مردم گفت كه توسط نازی ها دستگیر شده، به اردوگاه کار اجباری در آشویتس فرستاده شده، و با منگله، پزشک اس.اس. که زندانیان اردوگاه کار اجباری را شکنجه می کرد، روبرو شده است. هرت مدعی بود كه از زیر حصارهای الکتریکی اردوگاه فرار كرده است.
وی مقدمه و خاتمه ای غیرعادی به داستان اضافه کرد و گفت: او دیده است که آدولف هیتلر در المپیک 1936 در برلین به جسی اوونز پشت نمود، همچنین پس از ورود به ایالات متحده با ایلانور روزولت و اوونز ملاقات کرده است.
هرت در متن خود نوشت: «این داستان من نبود» و از اینکه ترس اینکه تاریخ و وحشت اردوگاه ها به فراموشی سپرده شود، انگیزه پیدا کرد تا دروغ بگوید. وی اظهار داشت که وقتی فهمید آشویتس اکنون به موزه و یک مقصد گردشگری تمیز و مرتب تبدیل شده است که بازدید کنندگان در مورد «پروپاگاندای او» می خندند و شوخی می کنند شوکه شد.
هرت گفت: «انکار آشکار و نادیده گرفتن حقیقت ، من را برای زنده نگه داشتن خاطرات مصمم کرد. من از قضاوت ضعیف و استدلال نادرست استفاده کردم ، و آنچه را می خواستم منتشر کنم با ریسک لکه دار شدن مواجه کردم.»
در اوایل سال جاری، اندرو رید، معلم تاریخ نیویورک به داستان هرت مشکوک شد و بسیاری از نکات هرت را رد کرد.
اسامی قربانیان و بازماندگان اردوگاه کار اجباری در دسترس عموم است و هیچ سابقه ای از هرت در آشویتس یا جاهای دیگر در دست نیست. هرت در نامه خود اعتراف كرد كه او شماره پریمو لوی بازمانده آشویتس را روی بازوی چپ خود خال کوبی کرده است «تلاش من دستیابی به هویت او نبود، بلکه به خاطر آن بود تا نماد وی را برای بیاد ماندن او استفاده کنم.»
رید همچنین دریافت که داستان فرار هرت با سوابق اردوگاه همخوانی ندارد، منگله پس از زمان فرار ادعا شده به اردوگاه می رود، و خطاها و ادعاهای دور از ذهن در روایت هرت وجود دارد. به عنوان مثال ، او یک پسر شش ساله لهستانی بود و قاعدتا بطور طبیعی امکان ندارد در المپیک در نزدیکی هیتلر نشسته باشد، و بیوگرافی اوونز نشان می دهد که این خبر احتمالاً ساختگی است که احتمالاً با داستان دیگری ترکیب شده است.
رید در نامه خود نوشت: «من می خواهم شفاف باشم، من منکر هولوکاست نیستم» و اشاره کرد خودش اولین شغل خود را از یک بازمانده اردوگاه کار اجباری بدست آورده است. «هلوکاست قسمتی از حافظه او و چیزی است که میلیون ها نفر از مردم تحمل کردند و من وظیفه افشای فریب شرم آور آقای هرت را برعهده گرفتم.»
هرت نخستین کسی نیست که یک داستان هولوکاست را جعل و یا در مورد آن اغراق می کند، و باعث نگرانی مورخانی است که می ترسند چنین اقداماتی باعث تشویق منکران هلوکاست شود. هرمان روزنبلات، یک بازمانده لهستانی، خاطرات خود را در سال 1993 با افزودن بخشهایی که از خودش درآورده بود زینت داد، از جمله با داستان عشق در قلب خود. در آن زمان، مورخ کن والتزر در روزنامه نوشت از اینکه چقدر سریع مردم داستان را پذیرفتند، نگران است.
وی گفت: «این آموزش هولوکاست نبود بلکه سوء استفاده بود. این نشان عدم تمایل گسترده در فرهنگ ما برای مقابله با فهم دشوار هولوکاست است. از همه مهمتر داشتن خاطرات واقعی از تجربه واقعی در اردوها است».

ترجمه محمود علوی - لیبانیران ©