رفیق حریری، تاجر و سرمایه‌داری لبنانی بود. او که از عربستان سعودی آمده و از لحاظ سیاسی وابستگی خاصی به آل سعود داشت با فشار سعودی به نخست وزیری رسید. در آن زمان لبنان پس از جنگ داخلی وارد فاز جدیدی از سازندگی و پیشرفت شد. اما این پیشرفت با روشهای خاصی صورت گرفت که فساد زیادی به بار آورد. جدا از اینکه ثروت حریری هنگام ترور، ده ها برابر ثروتش پیش از رسیدن به نخست وزیری بود، اما فساد نه فقط توسط وی، که بصورت ساختاری در دولت ریشه دواند. حریری به بهانه اصلاحات و پیشرفت، همه چیز را خصوصی کرد و به دست شرکت های خصوصی داد که سهام اغلب آنها در دستان خودش و همقطارانش بود. کار تا آنجا رفت که می خواستند کل آموزش و پرورش را هم خصوصی سازی کنند و دولت هیچ هزینه ای بابت آن ندهد! با اعتراض اساتید و معلمان و اندیشمندان و اهل فکر لبنان، این امر متوقف شد. اما برق، آب، تلفن، تلفن همراه، جمع آوری زباله و بسیاری امور دیگر خصوصی سازی شد. سازندگی های حریری نه فقط از طریق خصوصی سازی، که با دریافت وام های خارجی به جلو می رفت. لبنان از سال 1995 دچار بدهی خارجی بالایی شد. این بدهی که از سال 1993 معادل 3.39 میلیارد دلار بود پس از پایان جنگ، به شکل دیوانه واری بالا رفت. میزان بدهی لبنان در اول سال 2018 بیش از 80 میلیارد دلار شد یعنی هر کودک لبنانی که به دنیا می آید، 13000 دلار بدهکار است!
شرکت خصوصی تلفن در لبنان به نام اوجیرو دچار فساد زیادی است. تعداد مشاورین هیئت مدیره زیاد است و به 15 نفر خارج از هیئت مدیره رسیده که سالی 100 میلیون لیره دریافت می کنند. حقوق مدیران این شرکت از وزرا و حتی رییس جمهور و رییس مجلس بیشتر است. مدیرکل آن به تنهایی 112 میلیون در ماه دریافت می کند. (معادل 74666 دلار!)
از دیگر موارد فساد، خرید تجهیزاتی است که مورد نیاز نیست و با قیمت نجومی و بدون استفاده از مناقصه انجام می شود.
دادن پروژه به افرادی خارج از نظام حقوق و مزایا که برخی از این قراردادها به 80 هزار دلار در ماه می رسد.
واگذار کردن اموری مثل نگهداری ساختمان، به مبالغ نجومی، مثلا فقط هزینه صیانه طبقه سوم ساختمان این شرکت در بیرحسن بیش از 250 هزار دلار در سال رسید! (صیانه: تاسیسات و نگهداری، مثلا اگر لامپی سوخت، اگر نیازی به تعمیر شد)
خرید برنامه های کامپیوتری از شرکت هایی که استاندارهای لازم را ندارند و پرداخت مبالغی بیش از یک میلیون دلار از بودجه نگهداری برای تغییر شعار شرکت!
به جهت آنکه حمل و نقل ماشین های شرکت ثبت نمی شود، هزینه های زیادی به اسم بنزین به هدر می رود.
در ماه ایار حقوقهای نجومی مدیران به این شکل بود:
1- عماد کریدیه رییس هیئت رییسه و مدیرکل: 112 میلیون لیره (74666$)
2- هادی بوفرحات مدیر و عضو هیئت مدیره: 35 میلیون لیره (23333$)
3- عماد ابوراشد مدیر در هیئت مدیره: 45 میلیون لیره (30000$)
4- احمد رملاوی مدیر: 39 میلیون لیره (26000$)
5- بسام جرادی مدیر: 41 میلیون لیره (27333$)
6- ایلی غزال مدیر کمکی (عملا بدون کار): 35 میلیون لیره (23333$)
7- هیثم کبی مسئول دفتر: 31 میلیون لیره (20666$)
8- محمد محیدلی مدیر: 41 میلیون لیره (26000$)
این غیر از مبلغی است که در اختیار مدیران قرار می گیرد که به عنوان اضافه کار به آنان پرداخت می شود.
لازم به ذکر است حداقل حقوق در لبنان برای کارمندان و کارگران 450 دلار در ماه است. طبق محاسبات کارشناسان در لبنان حداقل هزینه یک خانواده چهار نفره 2000 دلار است. اکثر مردم درامدی بین 500 تا 1000 دلار دارند.