بخش دوم از خاطرات حجت الاسلام سید هادی خسروشاهی سفیر سابق ایران در واتیکان و کاردار سابق فرهنگی ایران در مصر*
در روز میتینگ و تظاهرات علاوه بر شخصیت‌های غربی، اروپایی و آمریکایی که در آن اجتماع بزرگ، در دفاع از حقوق فلسطینی ها، سخنرانی کردند، امام موسی ستاره آن تظاهرات بود. همان‌طور که در الجزایر هم که امام موسی شرکت می کرد، به عنوان « نجم‌المؤ‌تمر » شناخته می شد. طبق نوشته روزنامه‌ها که من بعضی از آنها را دارم، در بین شخصیت‌هایی مانند محمد ابوزهره، محمد غزالی، شیوخ عرب که آقایان حتماً آثارشان را دیده و یا اسم‌هاشان را شنیده‌اند، امام موسی در آن محافل « نجم المؤ‌تمر » بود. از هر موضوعی سخن می گفت. یک روز کنار من نشستند، بعد از چند پرسش و پاسخ، آهسته به من گفتند که آقا شیخ فکر نکن که من می خواهم اینجا خودی نشان بدهم. من می خواهم به اینها بگویم که یک طلبه قم و نجف هم چیزهایی می داند. در صورتی که این طلبه قم و نجف خیلی بیشتر و بهتر از آنان می داند.
رهبر متواضع و بی تکلف شیعه در لبنان
خاطره‌ای هم از صور دارم. هنگامی که بر می گشتیم، خوب بنده میهمان ایشان بودم. سوار ماشین شدیم. بی آزار شیرازی که طلبه‌ای بود که از نجف آمده بود، دنبال اتوبوس می گشت تا به بیروت برود. ما هم در راه بیروت بودیم. ایشان او را از دور دید. گفت آقا شیخ ایشان را هم سوار کنیم. ایشان محافظی داشتند که جلو نشسته بودند. بنده و ایشان هم عقب بودیم. گفتم: جای شما تنگ می شود. گفت: نه ایشان طلبه است و ما هم طلبه هستیم. جلوی آقای بی آزار ایستادند. ایشان را هم سوار کردیم و بردیم. این نشان‌دهنده اوج انسانیت امام موسی بود که حاضر شد از صور تا بیروت راحتی خود را فدای یک طلبه کند.
* اندیشه ی ربوده شده، به کوشش مهدی فرخیان. موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر 1385- 164 تا 176
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.