هنوز وقتی صحنه ی ورودم به خانه ی دزد زده ام جلوی چشمم می آید از وقاحت فرد متجاوز احساس بدی در من شکل می گیرد. یکشنبه وقتی به منزل برگشتیم با درب باز و قفل شکسته روبرو شدیم و اتاق خوابی که زیر و رو شده بود و پول و طلاهایی که به سرقت رفته بود.

تحلیل زیر هرچند کمی طولانی است اما قضایا را برای خوانندگان روشن می کند:

امنیت در لبنان همیشه دستخوش تغییرات سیاسی و نظامی این کشور و متاثر از کشورهای همسایه بوده است. از قدیم که فلسطینی ها مناطق جنوب لبنان را تحت سلطه ی خود گرفتند و متعرض مردم می شدند تا اشغال جنوب توسط رژیم صهیونیستی و بعد هم حاکمیت ارتش لبنان جنوبی (نیروهای آنتوان لحد که هم پیمان رژیم اشغالگر قدس بودند).

بعد از آزادسازی لبنان در سال 2000 با رشادتها و فداکاریهای نیروهای مقاومت، لبنان مناطق اشغال شده ی خود را پس گرفت و امنیت برقرار شد. به همین جهت فعالیت های عمرانی و تجاری رونق گرفت و دولت رفیق حریری دست به بازسازی های زیادی زد. هرچند عموما مردم و حتی برخی مسئولین، میزان صرف بودجه برای فعالیتها و پروژه ها را بیش از میزان لازم برآورد می کنند و حریری را به فساد مالی و اداری متهم می کنند اما با کشته شدن وی، پرونده ی فساد او بسته شد و او به رییس جمهور شهید و نماد سازندگی بدل گشت.

بعد از جنگ 2006 (جنگ 33 روزه) فساد در لبنان به شکل قابل ملاحظه ای افزایش یافت. فقر و بیکاری و خراب شدن مغازه ها و موسسات، افرادی را به فساد کشاند و زمینه فساد در مردم بالا رفت. بنا به شواهد و مدارک و اظهار نظرهای مسئولان کنونی، دولتِ وقت فساد مالی بالایی را رقم زد و ارقام بزرگی از بودجه هایی که به عنوان کمک به بازسازی لبنان به او تقدیم شده بود را تصرف کرد. حتی کمکهایی که به حزب الله شد در برخی موارد اندک دچار اختلاس و دزدی شد.

به همین سبب ایران هیئت بازسازی لبنان را بوجود آورد تا بدون پرداخت پول به دولت لبنان بتواند با کمترین هزینه به بازسازی بپردازد. شاید سهم ایران در صرف هزینه برای بازسازی لبنان، از کویت و قطر کمتر باشد اما نتایج چشمگیر و بازدهی بالایی را به دنبال داشت که نتیجه ی مدیریت مناسب و جلوگیری از چپاول آن توسط دولت لبنان بود.

با شروع جنگ در سوریه و هجوم سلفی ها و تکفیری ها به سوریه، مردم بی پناه به کشورهای اطراف گریختند. ترکیه به پناهندگان اجازه ی ورود به شهرها را نداد و آنها را در اردوگاهی با شرایط بسیار نامناسب، در واقع زندانی و محاصره کرده است. اما در لبنان با روی باز از سوری ها استقبال شد و آنها در شهرها و دهات لبنان سکنا گزیدند. با بالا رفتن تعداد سوریه ای ها و تقاضای کار و تن دادن به انواع کارها با کمترین قیمت، جای لبنانی ها را گرفته و میزان بیکاری در میان لبنانی ها افزایش یافت. از سوی دیگر به دلیل تقاضای بیشتر در بازار و بسته شدن شاهراه تجاری زمینی لبنان از طریق سوریه، قیمت ها افزایش یافت.

از طرف دیگر در داخل لبنان درگیری هایی در شمال و مزاحمت هایی توسط سلفی ها در صیدا و بیروت باعث نا امنی شغلی و سرمایه گذاری شده که رکود هرچه بیشتر بازار را به دنبال داشته است.

علاوه بر تمام این مشکلات، کشورهای عربی هم بیش از یک سال است شهروندان خود را از سفر به لبنان منع کرده اند تا بیطرفی لبنان در قضیه سوریه را محکوم کنند و به دولت لبنان فشار بیاورند که برای ایجاد پایگاه برای تروریستهای وارداتی ممانعت نکند.

تمام عوامل فوق و اسباب و علل دیگری که به ذهنم نیامده، سبب شده تا نا امنی شدیدی خصوصا در ضاحیه که دولت لبنان از خدمت رسانی و سرکشی به آن شانه خالی می کند، حاکم شود. گروگان گیری برای دریافت پول، دزدی، خودکشی و فساد جنسی زیاد شده و نگرانی مردم را برانگیخته است.

حزب الله هم به غیر از موارد امنیتی شامل بمب گذاری و جاسوسی در هیچ مورد دیگری دخالت نمی کند و وظیفه ی خود را تمرکز در مبارزه و مقابله با دشمن صهیونیستی می داند.

جای آن دارد که حزب الله محل حضور خود را به منظم ترین و زیبا ترین محله تبدیل کند و امنیت اجتماعی و روانی مردم در آنجا بیش از جاهای دیگر باشد. همان طور که امام موسی صدر در زمان خود، شهرک نمونه ی صدر را برای بی پناهان ساخت که شهرکی نمونه و زیبا در زمان خود بود و همه از آن به نیکی یاد می کنند.