برای خیلی ها مهم است بدانند میزان درآمد خارجی ها چقدر است. از آنجا که خیلی ها به اسناد و مدارک واقعی دسترسی ندارند فکر می کنند خارج همین چیزی است که در ماهواره دیده می شود و همه پولدار و شاد و خوشگذران هستند. درحالیکه واقعیت چیز دیگری است و حتی با سفرهای توریستی به کشورهای خارجی نمی توان به درستی به واقعیت امر پی برد. واقعیت امر را باید کسی که در خارج زندگی و کار می کند از زبان شهروندان عادی آن کشور بیان کند. واقعیت آن است که هیچ جای دنیا مانند ایران و برخی کشورهای عربی مردم خوشگذران و وقت گذران نیستند و ساعات زیادی را سر کار خود در اداره یا شرکت یا کارخانه می گذرانند، به خانه بر می گردند و بعد از استراحت مانند روبوت بیدار شده و دوباره سرکار می روند. مالیات زیادی می پردازند و جیکشان هم در نمی آید. علت اینکه فکر می کنیم آنا در رفاه هستند و ما نیستیم چیست؟ خانه و ماشین و زندگی آنها. در سیستم اقتصادی غربی وقتی کسی وارد بازار کار شد اهمیت و ارزشش به میزان مالیاتی است که می پردازد. یعنی هر چقدر بیشتر مالیات بپردازد شهروند بهتری است و نشان می دهد کار و شغل وی بهتر است. حتی در دادگاه با کسی که پرونده ی مالیاتی بهتری دارد بهتر از کسی برخورد می شود که پرونده مالیاتی اش خالی است. وقتی کسی دارای درآمد شد بانکها شروع به ترغیب وی برای استفاده از وام ها و کارتهای اعتباری می کنند. وقتی جوانی که شغلی در اداره ای پیدا کرده با استفاده از کارت اعتباری اش ماشینی را می خرد و سر وقت کارت خود را پر می کند و بدهی اش را می پردازد اعتبارش بالاتر می رود و سال بعد کارتی با ظرفیت بالاتر به او می دهند. یعنی ترغیبش می کنند بیشتر خرج کند و بیشتر مالیات دهد و بیشتر زیر بار قرض باشد. در مورد منزل هم به همین شکل است. اگر خانه ای را با 150 هزار دلار به صورت قسطی از بانک خرید 30 سال اول را درواقع به پرداخت سود به بانک می پردازد و سالهای بعد تازه درحال پرداخت اصل قیمت منزل است. یک انسان غربی درواقع تا آخر عمر مدیون و مقروض است آنهم قرضهایی که سودشان پله ای و تصاعدی بالا می رود. اگر وی پرداخت نکرد از ورثه ی وی دریافت خواهد شد.

در لبنان نظام حقوق در تمام موسسات دولتی و خصوصی رعایت می شود اما نظام ارتقا و پاداش ها تفاوت دارد. طبق قانون فعلی جوانی که وارد یک شغل شود 675000 لیره لبنانی پایه ی حقوق دارد. در صورت داشتن مدرک به این میزان مبلغی افزوده خواهد شد. داشتن همسر حدود 30% به این مبلغ می افزاید و داشتن فرزند (زیر 18 سال) درصدی دیگر به حقوق اضافه می کند البته فقط تا 5 فرزند. مبلغی هم بابت پول رفت و آمد به فرد داده می شود و بستگی به تعداد روزهای کاری در آن شرکت دارد، که برابر با روزی 6000 لیره است. هرچقدر سابقه ی فرد بالا رود و درجه ی شغلی وی اضافه شود در هر موسسه ای بنا به قانون خودشان بر حقوقش افزوده می شود.

تفاوت نظام ارتقا در موسسات بدین شکل نمود می یابد که یک معلم مدرسه با سابقه کار بالای 20 سال کمتر از یک معلم دبیرستان با همان میزان سابقه کار، و او هم کمتر از یک استاد دانشگاه با همان سابقه حقوق دریافت می کند.

هم اکنون حقوق یک معلم باسابقه ی دبیرستان حدود 3میلیون لیره است (2000$)

استاد دانشگاه عضو هیئت علمی از2میلیون و هفتصد هزار تا 4میلیون لیره (2600$)

افسر پلیس یا ارتش (ستوان) یک و نیم میلیون لیره (1000$)

قاضی عادی و قاضی شرعی (روحانیونی که به عنوان قاضی شرعی دینشان برای امور ازدواج و طلاق و معاملات انتخاب می شوند) 3 میلیون لیره (2000$)

حزب الله از نظر پرداخت حقوق دو نوع نیرو دارد: نیروهای تمام وقت و نیروهای پاره وقت. نیروهای تمام وقت حقوق دریافت می کنند که به حدود یک میلیون لیره خواهد رسید (700$). نیروهای پاره وقت هم بطور دیگری محاسبه می شود.

نماینده ی مجلس لبنان با پایه حقوق 7 میلیون لیره، دریافتی حدود 12 میلیون لیره دارد. (8000$)

نظامی ها از مزایای دیگری استفاده می کنند مثل بورس تحصیلی فرزندان و بیمه درمانی بهتر. ارتشی ها به جهت قانون حالت فوق العاده شماره 3، هر ماه خدمتشان سه ماه محسوب شده و هنگام بازنشستگی از خدمت، مبلغی بین 135 تا 400 میلیون لیره سنوات دریافت می کنند (به ازای هر سال یک ماه حقوق و چون سه برابر محسوب می شود مبلغ قابل توجهی برای افسران عالیرتبه نتیجه خواهد داد بالای 100000$ تا  266000$ که بستگی به پایه حقوق زمان بازنشستگی و سنوات خدمت دارد). یک ستوان هر ماه بالای 240 لیتر بنزین مجانی دریافت خواهد کرد و یه همین ترتیب افسران بالاتر میزان بالاتری بنزین دریافت می کنند.

قاضی شرعی می تواند فرزندانش را به حساب دولت در هر مدرسه ای خواست ثبت نام کند. هزینه های درمانی هم 100 در صد به عهده ی دولت است در بهترین بیمارستانها. بازنشستگی او هم مانند یک قاضی عادی است. برای همین روحانیون جوان تلاش فراوانی می کنند تا با ارتباط با بزرگان و مسئولین بتوانند خود را به این منصب برسانند ودر این راه رقابت بسیار تنگاتنگی بین آنان وجود دارد.

درمقابل شهروندان عادی که تعداد زیادی از آنها کشاورز و روستایی هستند از چنین حقوق و مزایایی بی بهره هستند و باید از دسترنج خود برای زندگی استفاده کنند. یا یک دکاندار معمولی که سود چندانی از کارش نخواهد برد. لبنان با 24% آمار رسمی بیکاری یکی از کشورهایی است که جمعیت زیادی بیکار دارد. بسیاری از جوانان تحصیل کرده یا تحصیل نکرده به خارج از لبنان رفته و یا در خارج لبنان ماندگار می شوند یا پس از جمع کردن مبلغ قابل توجهی پول به لبنان باز می گردند. بسیاری از کسانی که در خارج زندگی و کار می کنند هر ماه مبلغی (مثلا بین 200 تا 500$ یا بیشتر) برای پدر و مادر خود به لبنان می فرستند که برای خودشان رقم مهمی نیست اما برای پدر و مادرش در لبنان پول خورد و خوراک یک ماه است. کارگران در لبنان عموما از شهروندان سوریه یا مصر یا کشورهای آفریقایی هستند که حقوق هایی بین 100 دلار و 200 دلار می گیرند. یا خادمه هایی که شبانه روز در منزلها خدمت می کنند و حقوقشان از 100 تا 200$ است.

برای فهم بهتر موضوع توصیه می کنم دلار را معادل 1000 تومان درنظر بگیرید تا بتوانید به واقعیت حقوق و مزایای  لبنانی ها پی ببرید.