در سالگرد شهادت مجاهد بزرگ شهید دکتر چمران قصد دارم داستان تل الزعتر را برایتان نقل کنم که از کسانی تحقیق کردم که خود در آن وقایع حضور داشتند. تل الزعتر محله ای در میان منطقه ی مسیحی نشین شرق بیروت است. در نبعة و تل زعتر اردوگاه های آوارگان فلسطینی وجود داشت. در آن زمان یعنی سال 1975م احزاب راست متشکل از مسیحیان تندرو مثل کتائب و فالانژها با احزاب چپی یعنی ملی ها و بعثی ها و کمونیست ها و فلسطینی ها وارد جنگ شدند. امام موسی صدر که همیشه ضد جنگ بود و به آسایش مردم فکر می کرد با این جنگ مخالف بود و دائما تلاش می کرد آتش جنگ را فروکشاند. در این راستا با تمام احزاب گفتگو می کرد و مجلس شیعه که در حازمیه یعنی منطقه ای مسیحی نشین بود تبدیل شده بود به مرکز تبادلات امنیتی اسرای دو طرف یا ملاقاتهای سران جنگ! تل زعتر نزدیک منطقه ی برج حمود که منطقه ای ارمنی نشین است واقع شده و فلسطینی ها به ساکنان آنجا که امام موسی صدر با آنها پیمان دوستی بسته بود حمله می کردند. حرکت فتح و اعضای ایرانی آن مثل جلال الدین فارسی به شدت با امام موسی صدر و شهید چمران مخالف بودند و از دیدار وی با مسیحیان و گفتگو با آنان بیزار بودند. به عقیده ی آنان تنها راه پیروزی، مبارزه ی مسلحانه بود. حتی می گفتند شهید چمران جاسوس سیا است و برای آمریکا کار می کند. بعد از مدتی امام موسی صدر به جوانان امل دستور داد برای حفاظت مردم از قتل عامهای فجیعی که فالانژها مرتکب می شدند به دفاع از مناطق شیعه بپردازند. مشکل عمده ی افرادی مثل جلال الدین فارسی و صالح حسینی با امام موسی صدر این بود که روش مبارزه ی سخت و خرد کننده ای انتخاب کرده بودند که به نفع فلسطین نبود و بیشتر به ضرر قضیه ی فلسطین تمام می شد. یعنی لبنانی ها از فلسطینی ها بیزار می شدند و اسراییل هم برای جلوگیری از حملات آنها وارد لبنان می شد. و دقیقا همان اتفاقی افتاد که امام موسی صدر پیش بینی می کرد و برای مقابله با آن تلاش می کرد: اسراییل وارد لبنان شد و کل گروههای مسلح فلسطینی حتی پنج دقیقه جلوی آن مقاومت نکردند و در عرض دو روز در بیروت محاصره و نهایتا با کشتی از لبنان اخراج شدند. امام موسی صدر در این سالها برای کمک به مردم منطقه بیمارستان صحرایی در نبعة ایجاد کرد بود و از پزشکان بدون مرز برای اداره ی آن کمک گرفت که بعدها تبدیل شد به بیمارستانی مجهز. در نهایت اردوگاه سقوط کرد و تعداد زیادی از فلسطینی ها کشته شدند. بعد از جنگ شیعیان به خانه های خود بازگشتند اما فلسطینی ها دیگر اردوگاهی در این مناطق نداشتند و در بقیه مناطق لبنان پخش شدند. شهید چمران خیلی برای حفظ نبعه و تل زعتر تلاش کرد و بواسطه ی ارمنی ها برای آنها غذا و مایحتاجشان را می فرستاد اما با این همه همان ها از دشمنی با او فروگزار نکردند. یاد شهید چمران که عاشقانه و صادقانه در راه حق کوشید گرامی باد و خداوند کوردلهایی که با او مخالف هستند را به راه راست هدایت کند. تاریخ حقانیت امام موسی صدر و شهید چمران را اثبات کرد اما برخی گویا ختم الله علی قلوبهم و علی سمعهم و ابصارهم؛ خداوند قلوب و چشم و گوششان را بسته است.
مطلب مرتبط: تندروها زود به ته خط می رسند