[1] - گور در زبان فارسی زمان زردشتیان به معنای بهشت بوده و به نیت خیر استفاده می شد. وقتی می گفتند به گور رفت منظورشان به رحمت خدا رفت بوده اما در طول سالیان تبدیل شده به کلمه ای منفی و کلمه ای معادل قبر. چاله ی قبر که به آن گور می گفتند در عربی راه یافته و به چاله می گویند جورة.

[2] - این کلمه در اصل فارسی بوده و به معنای خوراک قورمه شاهانه است. قورمه به قطعات کوچک گوشت گفته می شد. مثل قورمه سبزی. اصطلاح گوشت قورمه تهیه کردن مانند گوشت برای کباب تهیه کردن استعمال می شد.