بله دو ساعت، آن هم نه پیوسته، ده دقیقه یک ربع برق هست، بعد قطع می‌شود. دوباره وصل می‌شود، دوباره قطع می‌شود.
بگذریم از اینکه در مناطقی در زمستان دو ماه متوالی برق قطع بود.
اینجا لبنان است. به دلایل مختلف مشکل برق دارد. الان که فقط دو ساعت در طول روز برق وصل می‌شود.

جدا از معدود روستاهای کنار سدها که ساعت برق آنها به خاطر همجواری با توربین آبی، زیاد است، بقیه مناطق دچار مشکل حاد هستند.

مردم دیگر عادت کرده‌اند. سالهاست در نبود برق دولتی، شبکه های برق خصوصی ایجاد شده که به آن اشتراک کهربا می‌گویند.
یعنی یکی مجوز می‌گیرد که تعدادی ژنراتور بزرگ برق در منطقه بگذارد و با کشیدن سیم، به مردم برق بفروشد.

قبلا این راه حل قابل تحمل بود و هرزمان برق دولت قطع می‌شد برق اشتراک وصل می‌شد.
اما با بحران مالی و اقتصادی لبنان و افزایش قیمت دلار، هزینه برق خصوصی بشدت کمرشکن شد. یعنی در ماه بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ دلار هزینه برق می‌دهند.

مصیبت اینجاست که به علت طولانی شدن قطعی برق، ژنراتورها داغ می‌کنند و نمی‌شود تمام وقت روشن باشند. اکنون برق اشتراک ما از ساعت ۱۱ صبح تا ۱۴ وصل است و بعد قطع می‌شود تا ساعت ۶ بعد از ظهر. در طول شب هست تا پس از طلوع آفتاب ساعت ۶ صبح.

از دوش گرفتن صبح با آب سرد، نگویم. گرمایش آب در لبنان با آبگرمکن برقی است و نبود برق و گرانی انرژی، مردم را بسیار اذیت می‌کند. برخی آبگرمکن خورشیدی دارند که زیر آفتاب گرم می‌شود ولی در زمستان راندمان کافی ندارد. برخی هم جدیدا پکیج‌های کوچک گازی خریده‌اند که کپسول گاز به آن وصل می‌شود و البته خطرات خودش را دارد.

بسیاری از مردم با نصب سیستم انرژی خورشیدی خودشان را از هزینه برق نجات داده‌اند.
یکی از دوستان می‌گفت آبونمان برق دولتی در ماه‌های یازده و دوازده میلادی که برق کلا قطع بود حدود ۳۰ دلار آمد!
شنیدم دولت می‌خواهد قبض برق را دلاری حساب کند و از مردم پول بگیرد! برای همین است خیلی‌ها می‌خواهند کلا کنتور برق را پس بدهند و برق دولتی را قطع کنند.