زور سیستم بانکی ایران به اتباع خارجه می رسد اما به بدهکاران کله گنده نمی رسد! بدهکاران بزرگ و ژنهای خوب بدهی میلیاردی خود به بانکها را نمی دهند و بانک نه حساب آنها را می بندد، نه جریمه می کند نه شکایت می کند، و حتی می گوید ما افتخار می کنیم بدهکار داریم!!! اما به بهانه چک کردن مدارک اتباع خارجی و مباحث امنیتی، حساب آنها را هر از مدتی مسدود می کند تا به شعبه افتتاح حساب مراجعه کنند (آنهم نه هر شعبه ای!) بدتر اینکه مثل آدم تماس نمیگیرند که به شعبه مراجعه کنید با شما کاری داریم! یا خبری بدهند و پیامکی بزنند. قطع ناگهانی! دانشجوی خارجی که با هزار زحمت و قرارداد دو جانبه و کلی عزت و التماس وزارتخانه های مختلف به ایران آمده، چرا باید ناگهان حسابش مسدود شود؟
در کشورهای دیگر که خدمات بانکی مناسب ارائه می شود، بانک به سود آوری خود فکر می کند و برایش مهم است هر چه می تواند بیشتر مشتری داشته باشد حتی خارجی. مثلا در لبنان به راحتی حساب باز می کنند و حتی بسیاری از خارجی ها از جمله عراقی و غیره، پولهایشان را در بانکهای لبنان پس انداز می کردند. برای بانک مهم نیست شما الان کارت اقامتتان باطل شده یا نه، شما یک انسان هستید و یک سرمایه دار. تازه در لبنان حساب بانکی متصل به تمام جهان است و این فرد می تواند در کشور خودش یا هر جای دیگر دنیا از حسابش در لبنان پول برداشت کند. پس اصل این است که حساب و مبالغ داخل آن زیاد شود. اما در ایران بانکهای دولتی بنا به سیاستهای نسنجیده دولت کار می کنند و پدر اتباع خارجی را درآورده اند. دولت ما نه تنها در کار مردم خودش سنگ اندازی می کند، بلکه آبروی کشور را هم برده است. تراز امنیت سرمایه گذاری در ایران بسیار پایین است و این نه به دلایل تحریم و تنشهای منطقه ای، بلکه به خاطر تغییر زیاد قوانین بانکی و تجاری و عدم احترام به مشتری، خصوصا مشتری خارجی است.
به عنوان یک ایرانی از قوانین و رفتارهای بد و غیر انسانی کشورم با اتباع غیر ایرانی شرمنده ام.