ایران بارها اسراییل را تهدید به نابودی کرده است. نخست وزیر این رژیم گفته هر کسی ما را تهدید کند عواقب آن را باید تحمل کند.
در سایه برتری تکنولوژیک و حمایت بی قید و شرط و بدون محدودیت آمریکا و اروپا از این رژیم و باز بودن پل هوایی انتقال سلاح، حتی سرداران ایرانی می دانند که نابودی این رژیم ظالم و قانون گریز با جنگ مستقیم بصورت کلاسیک امکان پذیر نیست. برای همین به تجهیز گروه های فلسطینی، لبنانی و جدیدا سوریه ای پرداختند.
اینکه با یک رژیم خطرناک و ضد بشری و تهدیدهای آن مبارزه شود جای بحث نیست، اما مهم روش مبارزه و کاهش هزینه ها و داشن نقشه راه است.
درست است با آموزش و حمایت حزب الله لبنان، ایران هزینه درگیری مستقیم را حذف کرده و با صرف بودجه بسیار بسیار اندک هدف خود را دنبال می کند، اما با موضع گیری های غلط توسط اشخاص غلط هزینه سازی های بیهوده می کند.
در حزب الله، یکی مثل سید حسن نصرالله، استاد جنگ روانی است و با صداقت، از دستاوردهای شخصیت های امنیتی و نظامی اش مثل عماد مغنیه سخن می گوید. نه تهدیدهای توخالی.
بررسی هایی که اسراییلی ها منتشر کردند نشان می دهد 80 درصد مردم این رژیم به سخنان سید حسن نصرالله اعتماد و یقین دارند و ادعاهای مسئولین خود را باور نمی کنند. مثلا در همین عملیات سپر شمال که ارتش صهیونیستی انجام داد، پس از پایان عملیاتش که مدعی شده بودند به دنبال تونلهای حزب الله و نابودی آن می گردند، مردم شهرکهای شمالی به پایان عملیات ارتش اعتراض کردند و گفتند ارتش کاری نکرده و ما را گول زده تا دستاوردهای سیاسی برای نخست وزیر داشته باشد. آنها خواستار ادامه کار ارتش شدند چون یقین دارند وقتی سید حسن تهدید کرده است که ما در درگیری آینده، شهرهای شمال فلسطین اشغالی را آزاد می کنیم، حتما حرفش را انجام می دهد.
بر خلاف حزب الله، در ایران هر شخصیت کوچک و بزرگی بدون دانستن عواقب حرف خود، دست به تهدید اسراییل می زند. از نماینده مجلس بگیرید، تا فرماندهان ارتش. پس از بمباران شدید دو روز قبل سوریه که ساعتها ادامه داشت و در چهار موج (یا بهتر بگوییم سونامی) انجام شد، سوریه ادعا کرد 38 موشک و بمبهای هدایت پذیر دشمن را با پدافند خود ساقط کرده است. این ادعا توسط روسیه تایید شد. همچنین روسها گفتند اسراییل ما را از قبل در جریان قرار داده بود. معنی این حرف این است که سوریه اطلاعاتی از روسیه دریافت کرده و پایگاه های خود را محافظت نموده است. اما پایگاه های ایران فاقد دفاع هوایی بوده و ضرباتی دریافت کرده است. رژیم صهیونیستی دیروز ادعا کرد در پی شلیک یک موشک ایرانی توسط ایرانی ها به مناطق اشغالی، این پاسخ سنگین را داده است. سخنی که فرمانده نیروی هوایی ارتش را مجبور کرد پاسخ دهد. هرچند ادعا شد این پاسخ به حملات روز قبل نبوده.
متاسفانه پاسخ این فرمانده عزیز ارتش جمهوری اسلامی پاسخی نظامی نبود و یک پاسخ احساسی بود که لازم بود یک امام جمعه یا نماینده یا فعال رسانه ای مطرح کند. ارتش رسمی یک کشور نمی تواند به خود اجازه دهد کشور دیگری را به نابودی تهدید کند. حتی فرماندهان آمریکایی ایران را تهدید به نابودی نمی کنند. این نوع تهدید ها را از امارات و کشورهای توخالی می بینید نه نظامیان آمریکا. در تهدید مسئولان نظامی اسراییلی و آمریکایی هدف نظامی مشخصی وجود دارد. مثلا فلان جا را می زنیم. فلان کار را می کنیم. تهدیدهایی که برخی شخصیت های ارتش چند سال است جدیدا مطرح می کنند، به نظر می آید تقلیدی از موضع گیری های همیشگی فرماندهان سپاه است.
ارتش رسمی ایران نباید مثل سپاه که یک ارگان انقلابی و مقاوم است رفتار کند و خودش را در معرض حملات و تحریمها قرار دهد. اگر اطلاع ندارید باید بدانید اکنون در بین کشورهای دیگر، ارتش ما جایگاه رسمی دارد و افسران و درجه داران ما در هنگام ملاقات با افسران و درجه داران خارجی، مورد احترام قرار می گیرند. اما این احترام را برای سپاهی ها قائل نیستند چون یک ارگان نظامی رسمی محسوبش نمی کنند، تازه تحریم هم هست و در لیست سیاه تروریسم قرار دارد.
اگر فرماندهان ارتش به جای تهدیدهای احساسی، دست به تهدید های عملیاتی بزنند تاثیر بهتری خواهد داشت. مثلا به جای ادعای نابودی اسراییل بگویند ما تمامی متجاوزان به آسمان ایران را مانند قبل، ساقط می کنیم. همین تهید کافی است و بازدارندگی لازم را دارد. متاسفانه کار رسانه ای و جنگ روانی را که باید سیاستمداران و اصحاب رسانه انجام دهند، نظامیان ما به دست گرفته اند. اگر نظامیان ما وظیفه خود را انجام بدهند و کار خود را بی سر و صدا و بصورت سری انجام بدهند یقینا تاثیر بیشتری خواهد داشت. مثل نظامیان و امنیتی های حزب الله که تا وقت شهادتشان کسی حتی اسم آنها را هم نمی داند.