لیبانیران_بیروت_ با عدم حضور سران کشورهای عربی در نشست اقتصادی منطقه‌ای اتحادیه عرب که امروز (شنبه) و فردا (یکشنبه) در بیروت پایتخت لبنان برگزار می شود، می توان گفت این نشست پیش از آغاز، به شکست انجامید.
شماری از رهبران کشورهای عربی که تا همین چند روز پیش قرار بود در چهارمین نشست توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورهای عضو اتحادیه عرب شرکت کنند، اعلام کردند که به بیروت نخواهند آمد.
تا چند روز پیش قرار بود امیران کویت و قطر، رئیس جمهور مصر، محمود عباس رییس تشکیلات خودگردان فلسطین و حتی طبق برخی شنیده ها پادشاه اردن و ولیعهد امارات نیز به لبنان بیایند و در این نشست حاضر شوند.
مقام های لبنانی هم دیروز جمعه را در استان بیروت همه ادارات را تعطیل کردند، و مدارس جنوب بیروت و هر ساختمان رسمی را که در بزرگراه فرودگاه بود بستند تا استقبال از رؤسا و مقام های کشورهای عربی در امنیت کامل برگزار شود، ولی هیچ مقام ارشدی جز رئیس جمهور موریتانی به بیروت نیامد تا این امر موجب دستمایه تمسخر و طنز تلخ مردم لبنان شود.

لبنانی ها گفتند در شرایطی که بر اساس اظهارات مقام های ارشد کشور اقتصاد لبنان در آستانه فروپاشی قرار دارد دست‌کم ده میلیون دلار هزینه برگزاری این نشست شد و همه جا تعطیل شد تا فقط یک رئیس جمهور به بیروت بیاید و بقیه هیات های معمولی.

بسیاری از ناظران سیاسی، این بی‌اعتنایی‌ را یک پیام آگاهانه به محور مقاومت ارزیابی می‌کنند و معتقدند این حضور نیافتن به دلیل فشار آمریکا است و هدف آن را برای کاهش قدرت حزب الله در لبنان خواندند.
اخیرا «دیوید هیل» معاون وزیر خارجه آمریکا به بیروت آمد و منابع آگاه به (امیدی) خبرنگار آزاد ایرانی گفتند که یکی از خواسته های وی قطع کردن همکاری و هماهنگی میان ارتش و نیروهای امنیتی لبنان با حزب الله بوده است، و عدم حضور سران عرب در واپسین لحظات به نوعی پالس به لبنان و مقاومت بود.

طی هفته های گذشته بسیاری معتقد بودند این نشست می تواند فرصت مناسبی برای بازگشت مجدد بشار اسد در میان رهبران عرب و گفت و گو درباره آینده سوریه باشد، اما جریان ۱۴ مارس نزدیک به محور غربی عربی، آنقدر سنگ اندازی و مخالفت کرد که فرصت دعوت از رئیس جمهور سوریه از دست رفت، دو روز پیش وزارت خارجه لبنان از سفیر دمشق در بیروت خواست تا در این نشست شرکت کند که وی این دعوت را نپذیرفت.
 «رامی خوری» تحلیلگر سیاسی گفت: هنوز به آن مرحله نرسیده ایم که سوریه بتواند به اتحادیه عرب بازگردد. همه حکومت‌های عربی قصد آن را ندارند که به سرعت روابط خود با سوریه را عادی سازی کنند.
اتحادیه عرب در تابستان سال ۲۰۱۱ و در ابتدای جنگ داخلی سوریه، عضویت آن کشور را به دلیل آنچه سرکوب خشونت بار اعتراضات خوانده شد، به تعلیق درآورد و تحریم‌های اقتصادی علیه دمشق وضع کرد و برخی از کشورها سفرای خود را از سوریه فراخواندند.
چند هفته پیش در آخرین روزهای سال ۲۰۱۸ «عمر البشیر رییس جمهور سودان» نخستین رهبر عرب بود که از آغاز جنگ سوریه به دمشق سفر و با بشار اسد دیدار کرد.
پس از آن هم بحرین و امارات سفارت خود را در دمشق بازگشایی کردند، مساله ای که هنوز مورد توافق همه اعضای اتحادیه عرب نیست.
دیگر عاملی که باعث به شکست کشیده شدن نشست بیروت شد، ناتوانی نیروهای سیاسی لبنانی به ویژه «سعد الحریری» نخست وزیر مامور به تشکیل کابینه در تشکیل دولت پس از گذشت 8 ماه است.
کش و قوس های فروان بر سر سهم خواهی ها هنوز به سرانجام نرسیده است و در این بین بیش از الحریری و متحدانش که چندماه کار تشکیل دولت را به تعطیلی کشاندند، می توان «جبران باسیل» وزیر خارجه و رئیس حزب مسیحی  «جریان ملی آزاد» را عامل اصلی عدم تشکیل دولت دانست.
برخی منابع گفتند باسیل اخیرا به «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب الله لبنان پیشنهاد داده که موافقت کند تا به جای پدرزن 84 ساله خود بر کرسی ریاست جمهوری تکیه بزند.
باسیل که در ماه‌های اخیر دست در دست سعد الحریری گذاشته، یک ماه پیش وزیری که به سنی های مستقل نزدیک به حزب الله از سهم رئیس جمهوری اختصاص یافته بود، مصادره کند و فرد معرفی شده را به عضویت فراکسیون خود در پارلمان درآورد که با مخالفت ۶ نماینده سنی مستقل روبرو شد و بازهم کار تشکیل دولت به بن بست خورد.
عامل دیگری که نشست بیروت را با شکست روبرو کرد، تنش میان لیبی و لبنان بود. برخی باسیل را عامل دعوت لیبی به نشست بیروت می دانند، مساله ای که به دلیل همکاری نکردن مقام های لیبیایی در پرونده امام موسی صدر، با مخالفت «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان و رهبر جنبش أمل روبرو شد و به تنش در روابط دو کشور منجر شد.