کتابخانه ملی لبنان پس از 39 سال بازگشایی شد. تاریخچه این کتابخانه را بر اساس پایگاه اینترنتی اش با هم مرور می کنیم.

1991 - وایکانت (لقب اشرافی) فیلیپ دی طرّازی (1956-1865) که از علاقمندان جمع آوری کتابهای نادر و مورخ روزنامه های عربی بود کتابخانه ای در منزلش به راه انداخت. او بیست هزار نسخه چاپی و سه هزار نسخه خطی به زبانهای مختلف گرد آورد.

1921 - پس از آنکه منزل دی طرازی گنجایش کتابهای یافته شده را نداشت، کتابخانه به ساختمان مدرسه دیاکونس در وسط بیروت منتقل شد. نام آن را دار الکتب الکبری (کتابخانه اعظم) نهادند و هشت نفر ادیب برای کمک به وی برگزیده شدند.

وی مدتها تلاش کرد تا مقامات را راضی کند کتابخانه را جزو ادارات رسمی به حساب آورند تا بالاخره در 8 اکتبر 1921 کتابخانه، موسسه ای رسمی در نظر گرفته شد و زیر نظر مدیریت معارف عمومی قرار گرفت.

1922 - در 25 جولای ساختمان جدید کتابخانه در مدرسه دیاکونیس با حمایت ژنرال گورو حاکم نظامی فرانسه و مقامات لبنانی و فرانسوی و جمعیت زیادی از بزرگان کشور و ادبا افتتاح شد. دی طرازی به عنوان دبیر انتخاب شد.

1922-1928 : فیلیپ طرازی سفرهای مختلفی به اروپا و سپس مصر داشت تا کارهای جدید بیابد و کمکهایی جمع کند. با این کار با شبکه گسترده ای از فرهیختگان و جمع کنندگان کتاب آشنا شد. کتابخانه در زمان غیبت وی به علت اهمال کارمندان دچار بی نظمی شد. این باعث شد وی از کارمندان دیگری کمک بگیرد که دوباره نظم را به کتابخانه برگرداندند.

1924 - امانت دهی قانونی در 17 ژانویه به تصویب رسید. (قانون شماره 2385 که توسط ژنرال ویگان امضا شد)

1935 - اساسنامه کتابخانه مرکزی که زیرمجموعه وزارت تربیت ملی قرار گرفته بود تصویب شد.

1937- کتابخانه ملی و کتابهای آن که بالغ بر 32 هزار نسخه می شد به محل جدید در ساختمان مجلس لبنان منتقل شد. مجلس افتتاحیه در روز 7 ژوئن با حضور رییس جمهور وقت لبنان امیل ادّه برگزار شد. هشت نفر کارمند آن زیر نظر وزارت تربیت ملی بودند. کتابخانه در اینجا بود تا جنگهای داخلی 1975 رخ داد.

1939 - دی طرازی در تاریخ 25 نوامبر از مقام خود کناره گیری کرد تا هیئت امنا به جای وی مدیریت کند. آنها عبارت بودند از يوسف أسعد داغر، عبد اللطيف شرارة، هكتور خلاط، خليل تقيّ الدين، نور الدين بيهم و ابراهيم معوّض. در آن زمان 35 کارمند برای حسن اجرای امور کتابخانه تلاش می کردند.

1940 - 1975 - حدود 200 هزار نسخه کتاب یا نوشته به کتابخانه افزوده شد از جمله مجموعه نادری از آرشیو اسناد اداری و تاریخی که ترک ها در 1918 به جای گذاشتند به اضافه اسناد و تحقیقات هیئت اوفلان که آرشیو سالهای آغازین استعمار را دربر داشت. کتابخانه به مرجع مهمی برای دانشگاهیان و مدرسین و مسئولان اداری تبدیل شد و به کتابخانه های دیگر از جمله دانشگاه ها کمک می کرد. سالنی از آن دربردارنده گرانبها ترین تحفه های هنری و نوشته های قدیمی بود از جمله شاهنامه فردوسی همچنین نقاشی های رنگ روغن از نهضت ادبی قرن 17 تا بیستم در آن نگهداری می شد.

1975- درگیری ها به وسط پایتخت رسید که کتابخانه در آنجا قرار داشت. در سالهای جنگ کتابخانه آسیب زیادی دید. به نقل از برخی منابع، 1200 نسخه خطی نادر گم شد و روش کتابداری و سیر کار قبلی هم از دست رفت.

1979- دولت مصوبه ای برای توقف فعالیت کتابخانه صادر کرد و ماموریت حفظ مجموعه های تاریخی و تابلوها و نسخه های نخستین نشریات لبنانی از مجموعه دی طرازی را به بانک مرکزی لبنان و بعدها به موسسه محفوظات ملی سپرد.

1993- وزارت فرهنگ و آموزش عالی تاسیس شد و مدیریت کتابخانه ملی از مهم ترین وظایف آن بود.

1994- پس از بازدید مجموعه ای از متخصصان فرانسوی از کتابخانه، تحقیقی درباره وضع موجود و نقشه کار اولیه تهیه شد. بعدا مکانی موقت برای کتابخانه در حاشیه بیروت شرقی یعنی سن الفیل در نظر گرفته شد و کتابها در انباری که خشک تر بود قرار گرفت.

1995- قانون مطبوعات اصلاح شد و ماموریت امانت گیری قانونی به موسسه محفوظات ملی سپرده شد.

1999- در اثر گزارش جدیدی از متخصصان کتابخانه ملی فرانسه و اتحادیه اروپا وزارت فرهنگ اعلام نمود که کار رسیدگی و آماده سازی دوباره کتابخانه جزو اولویت های سال 1999 است. به موجب مصوبه شماره 29 مجلس وزرا ساختمان دانشکده حقوق در محله صنائع برای برپایی مکان نهایی کتابخانه ملی تحت تصرف وزارت فرهنگ قرار گیرد.

بین وزارت فرهنگ و سازمان جهانی شماره بین المللی (ISBN) توافقنامه ای امضا شد و لبنان به نظام شماره دهی بین المللی پیوست.

در سال 2000 سیستم شابک در لبنان به اجرا درآمد و هر کتابی که در لبنان منتشر می شد شماره ای بین المللی داشت.

2000 - در آوریل این سال کتابها و نشریات دوباره به محل دانشگاه لبنانیه در حدث منتقل شد و ضد عفونی کامل کتابها زیر نظر مرکز بین المللی حفظ کتاب در فرانسه (آرل) انجام گرفت.

2001- هیئت وزرا یک لایحه قانونی که در حیطه کار وزارت فرهنگ مندرج می شد در دست گرفت که به موجب آن کنابخانه ملی موسسه ای عمومی در نظر گرفته شده و وظایف آن به وضوح مشخص می شد و آن را به مجلس فرستاد.

2002- مقر موقتی برای مجموعه ها در منطقه آزاد بندر بیروت در نظر گرفته شد که گروهی از کارمندان برای تمیز کردن مجموعه ها و دسته بندی و بررسی مجدد آنها فعالیت می کردند.

2003- پروژه بازآماده سازی کتابخانه ملی برای سه سال آغاز شد. هدف آن رسیدگی مادی و فکری به مجموعه ها، آموزش نیروی انسانی و تبدیل کتابخانه ملی به یک موسسه عمومی مستقل بود. اتحادیه اروپا قسمت اعظم بودجه این پروژه را تامین کرد که از هزینه 1375000 یورویی، اتحادیه اروپا 80 درصد آن را تامین کرد و دولت 20 درصد دیگر را به عهده گرفت. جیرار خاجیریان مدیر این پروژه بود.

2005- در اکتبر این سال امیر قطر شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی هدیه ای به ارزش 25 میلیون دلار برای ترمیم ساختمان قدیمی و ساختن ساختمانهای جدید برای کتابخانه ملی در صنائع را تقدیم کرد.

2006- کار پروژه بازسازی کتابخانه ملی به موجب توافق با بعثه کمیسیون اروپا به اتمام رسید. کتابخانه ملی در صنایع پایان کار گرفت و ساختار اولیه مدیریت کتابخانه تعیین شد و ماموریت ها و وظایف آن مشخص گشت.

2007- دولت لبنان به عنوان تتمه پروژه بازسازی، باز راه اندازی کتابخانه را به راه انداخت و بودجه آن را بر عهده گرفت. ماموریت های پروژه این بود: فهرست بندی مجموعه ها و دسته بندی آنها، ترمیم اسناد قدیمی، اجرای تحقیق کتابشناسی برای بهتر شدن مجموعه کنونی و تاسیس پایگاه اینترنتی.

2008- در شانزدهم اکتبر قانون شماره 36 مربوط به موسسه های عامه مرتبط به وزارت فرهنگ و از جمله کتابخانه ملی لبنان در روزنامه رسمی به ثبت رسید. به موجب این قانون کتابخانه ملی زیر نظر وزیر فرهنگ قرار می گیرد.

2010- در ابتدای سال دولت قطر شرکت مهندسی ایرگا را برای اجرای پروژه بازسازی مقر کتابخانه ملی در صنایع متعهد کرد.

تاریخچه کتابخانه ملی لبنان که برگرفته و ترجمه شده از سایت اینترنتی آن بود.

افتتاح این کتابخانه پس از 39 سال با حضور رییس جمهور لبنان میشل عون و نخست وزیری که لازم است دولت تشکیل دهد و وزیر فرهنگ برگزار شد.